Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
20 ตุลาคม 2550
น้องหวึ่งจิบไวน์
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
น้องหวึ่งจิบไวน์
แต่ก่อนแต่ไรตอนอยู่บ้านนอกคอกนา ยามหน้ากฐินมีหมอลำบ้านไหน น้องหวึ่งบ้านนาก็อาศัยเหล้าขาว 40 ดีกรี เหน็บเอวไปฟ้อนหน้าฮ้านหมอลำ
เซิ้งเนิบๆเมาแอร๋น้ำลายฟูมปากกับไอ้เสี่ยวบ่าวน้อยกันยกแก๊งค์ กาลเวลาผันเปลี่ยนต้องเข้าเมืองมาร่ำเรียนแต่ก็ไม่วาย ในคืนหนาวๆก็แอบขี่รถเครื่องออกจากหอพักในมช.ตลอนๆออกไปหาร้านยาดองข้างทาง บรรยากาศง่ายๆตั้งซุ้มแบบเพิงหมาแหง มุงใบตองตึง มีอีหล้าคนงาม คอยยืนรินเหล้าจากโอ่งจากไหให้บ่าวๆจอมหื่นได้ยกกันคนล่ะกรึ๊บสองกรึ๊บ
แหม...มันเยี่ยมจริงๆถองเหล้าตองสักสองสามเป๊กในคืนหนาวๆจนหน้าแดงตัวอุ่นเลือดสูบซ่านซู่ซ่าไปทั่วร่าง แล้วมึนหัวกลับหอพัก
ตอนนี้หนาวแล้วเหมือนกัน แต่อยู่นิวยอร์ค เหล้าขาวก็ไม่มี ยาดองนั้นยิ่งหายาก ข้าเจ้าได้แต่เปรี้ยวปาก อยากหางู หาจิ้งจกมาดองไว้กินเอง
"น้องต้องเรียนรู้เรื่องไวน์กันนะคะ เพราะเราต้องขาย ถ้าเราไม่รู้ ไม่ดื่ม ไม่ชิม แล้วเราจะขายกันได้ไง ใช่ไหมค่ะ" นี่คือคำบัญชาของเจ้าของร้าน
นั่นเป็นที่มาของเอกสารปึกใหญ่ที่น้องหวึ่งบ้านนาต้องเอามานั่งท่อง เพราะพ่อวิทยากรจอมเฮี๊ยบบอกว่าจะถาม จะเช็ค จะดูสารพัดอย่าง ถึงผลที่ได้รับจากการฝึกอบรมครั้งนี้
นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา กลิ่นน้ำฝนที่เคยรองดื่ม กลิ่นเหล้าขาวบวกยาดองก็จางหายไปจากปลายลิ้น เพราะน้องต้องหัดดื่มไวน์ให้เป็น
ไม่ใช่สักแต่ว่าดื่มๆกระดกๆกรึ๊บๆเมาอ๊วกแตกอ๊วกแตนเท่านั้น แต่ต้องดื่มอย่างผู้ดี มีมารยาทแห่งสังคมโอตกูตูชั้นสูงแห่งมหานครนิวยอร์ค
ไวน์มีหลายชนิด หลายประเภท หลากรูปแบบ เมื่อก่อนรู้แค่ว่า ไวน์แดงกินกับเนื้อ ไวน์ขาวกินกับปลา จบ พอต้องมาเรียน ต้องมาลงลึกถึงรายละเอียดของปีการผลิต รสชาติ แหล่งที่มา การดม ดูสี ดูกลิ่น ชิมรสชาติ เหมือนน้องหมาตอนคุ้ยหากระดูกไม่มีผิด
แถมต้องรู้ไปถึงขั้นว่าควรแนะนำไวน์ชนิดไหนให้กับลูกค้า ลองหน่อยล่ะกัน คืนที่ผ่านมาร้อนวิชาจัดจนเหงื่อชุ่มปาก
"ทานกระดูกอ่อนหมูอ่อนทอดกับกระเทียมพริกไทย น่าจะจิบคู่กับไวน์ชีราสนะครับ ผลิตจากแคลิฟอเนีย ถิ่นไวน์ชั้นดี จะช่วยให้รสชาติของอาหารเข้มข้นขึ้น"
"อืม น่าสน งั้นลองเอามาสิ"
"ลองเป็นชีราส เกร็กรอแมนไหมครับ ขวดนี้ผลิตเมื่อปี 2000 กำลังบ่มได้ที่ รสชาติข้มเข้น"
"ได้"
เปิดไวน์ด้วยท่าททางที่ได้รับการสอนมา รินอย่างบรรจง เนี๊ยบ จนแทบลืมหายใจ ลูกค้าจิบไปนิด มีสีหน้าพอใจ พร้อมกับคำตอบตกลง จึงรินเสิร์ฟให้ผู้หญิงก่อน แล้ววนมาเสิร์ฟให้เจ้าภาพที่สั่งไวน์เป็นคนสุดท้าย
แอบมองอยู่ห่างๆกลัวพลาดเหมือนกัน แต่ท่าทางจะเป็นเหมือนความรู้ที่เรียนมา ดูไวน์ขวดนี้เหมาะกับของทอดแบบเผ็ดนิดๆ เพราะชั่วเวลาไม่นาน แอ๊บหมดเกลี้ยง
เท่านั้นล่ะ ข้าเจ้าเหมือนได้ใจ ไม่ว่าลูกค้าจะสั่งอาหารแบบไหนก็จะแอบเชียร์ไวน์ตามไปด้วย แกงแบบเผ็ดๆของไทยเรา ควรทานกับไวน์ขาว ออกหวานนิดๆให้ชุ่มลิ้น เช่น ไวท์ ซินฟันเดล หรือ ชาโดเน เพื่อให้อาหารกลมกล่อมมากขึ้น ไม่ควรแนะนำไวน์ที่มีรสชาติเผ็ดมากกินด้วย เพราะจะทำให้ลูกค้าเผ็ดไปกันใหญ่
ตอนเทรนพ่อวิทยากรก็โหดให้ข้าเจ้ากินพริกแห้งบดแล้วตามด้วยไวน์ทีละชนิด โอ้ๆ รู้เลยว่ายี่ห้อไหนไม่ควรแนะนำให้ลูกค้าดื่มด้วย เพราะไม่งั้นลิ้นจะเหมือนกินแกงมะขามเปียกตอนถูกเผาไฟ
คืนนี้ทำงานด้วยความเพลิดเพลิน ไม่เสียแรงที่ตั้งใจฝึกตั้งใจอ่าน ได้เอาความรู้กลับมาใช้งานจริง นึกขอบคุณพ่อวิทยากรตาน้ำข้าว ถึงพ่อจะโหด ไม่ยิ้ม ดุ ปากหมา แต่ก็ขอบคุณที่ช่วยมอบความรู้เป็นวิทยาทานให้กับน้องหวึ่งบ้านนาจากร้อยเอ็ดคนนี้
ขยันถาม ขยันแนะนำ มีความเชื่อมั่น ในความรู้จริง คืนนั้นขายไวน์ดีเหมือนขายน้ำเปล่า ยอดเซลล์พุ่ง 1,500 เหรียญ นั่งนับเงินทิปตอนกลับบ้านอย่างเปรมอารมณ์
"ดีครับ อยากขอดูรายการไวน์ที่ผลิตในเดือนพ.ค.ปีนี้ครับ"
"เดี๋ยวนะ ขอปริ้นออกมาก่อน จะเอาไปทำไมหรือครับ" คนขายไวน์ทำหน้างงๆ แต่ด้วยความคุ้นเคย เพราะข้าเจ้ามาซื้อประจำทำให้แกเต็มใจให้
"นี่ครับ"
"ชีราส รุ่นนี้จะออกขายเมื่อไหร่ครับ"
"น่าจะอีกสัก 2 ปีนะครับ"
"อืม งั้นเดี๋ยวจองไว้ได้ไหมครับ"
"เอางั้นเลยหรือ จองไว้ทำไมล่ะพ่อหนุ่ม"
"กะเอาไว้เปิดฉลองวันที่ผมเดินทางกลับเมืองไทยครับ กิกิ"
Create Date : 20 ตุลาคม 2550
Last Update : 20 ตุลาคม 2550 3:39:25 น.
4 comments
Counter : 1191 Pageviews.
Share
Tweet
สนุกมากเลยค่ะ อ่านแล้วเพลิน ตอนนี้ชอบกินเรดไวน์มากเลบค่ะ แบบมีแอบเปรี้ยวปาก อยากด้วยนะ หร่อยอ่ะ เมาอร่อยดี
เดี๋ยวติดตามตอนต่อไปก่อนนะคะ เป็นวิทยาทาน นี้เพิ่งเข้ามาเจอบล็อคของคุณพี่เป็นครั้งแรกจ๊ะ
โดย: Oceane IP: 85.1.84.70 วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:5:20:50 น.
อิอิ ไวน์นี่ทำให้เมาแบบหนักหัวดีค่ะ
โดย: TS (
thaispicy
) วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:10:53:03 น.
พูดถึงไวน์ อิช้านล่ะ เฮดเอค คร๊า สุขสันต์วันหยุดนะคะ
โดย:
nattawara
วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:15:27:31 น.
ฮายโซเกินไปละมั้งเนี่ย แต่ได้ข่าวว่า กระดกไวน์ ไม่ต่างจากเหล้าขาวเท่าไหร่นะจ๊ะเนี่ย แต่ถึงยังไงชั้นก็ว่าไวน์เป็นเครื่องดื่มที่ไม่น่าดื่มที่สุดล่ะ เพราะคฤหาสถ์ เราดื่มแล้ว แชมเปญ น่ะ อิอิ กลับมาอย่าลืมหิ้ว เหล้าขาวของเมกามาฝากเน้อ จะรอชิมจ้า หุหุ
โดย: สกี IP: 58.137.47.50 วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:2:24:01 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เดี๋ยวติดตามตอนต่อไปก่อนนะคะ เป็นวิทยาทาน นี้เพิ่งเข้ามาเจอบล็อคของคุณพี่เป็นครั้งแรกจ๊ะ