Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
9 มกราคม 2551
วันเกิดนี้เพื่อใคร
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
วันเกิดนี้เพื่อใคร
"โม่ง"
Happy Birthday to you Happy Birthday to you Happy Birthday Happy Birthday Happy Birthday to you
โม่ง โม่ง โม่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
Happy Birthday for you.
พอจบประโยคนี้ปุ๊ป พนักงานทุกคนในร้านจะกระจายตัวกันไปทำงานต่ออย่างรวดเร็ว ถ้าเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นนี้เป็นรายการทีวี คงเป็นตอนจบที่สั้นแต่สุขสันต์มากที่สุด
คืนวันเสาร์ร้านช้างน้อยแออัดยัดเยียดไปด้วยลูกค้านับสองร้อยคน ทั้งนั่ง ทั้งยืน ทั้งเดินไปมาหาที่ลง แต่มันก็ไม่มี ฉันกำลังจดจ่อกับการเทคออเดอร์อยู่ ขณะกำลังทวนรายการอาหารอยู่นั้น ฆ้องโบราณส่งตรงจากดินแดนล้านนาก็ถูกปลดลง พร้อมกับแสงเทียนเล่มน้อยเปล่งประกายขึ้น ไม่ว่าพนักงานทุกคนในร้านจะทำอะไรอยู่ คุณต้องหยุด เพื่อเดินตรงไปร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้ลูกค้ากันอย่างพร้อมเพียง
โม่ง
ฉายภาพซ้ำ ยิ้มๆๆๆร้องเพลงๆๆๆๆ โม่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆรัวๆๆๆๆๆแล้วแยกย้ายกันไปทำงานต่ออย่างรวดเร็ว ตอนเกิดสองสามคนแรกก็ยังยิ้มสยามสวยงามเหมือนน้องป็อป พอเริ่มเกิดกันถี่ๆหน้าอิชั้นจะกลายเป็นน้องปอบแทน จะเกิดอะไรกันนักหนานี่ ทั้งร้องเพลง ทั้งทำงานไป ปรับอารมณ์ไม่ถูก
"ปลามีกลิ่นคาวมากๆ ฉันขอคืน"
"คืนไม่ได้ คืนอาหารฉันก็ต้องจ่ายสิ ไม่คาวนะ ฟู่ดฟ๊าด"
"จะคืน จะทำไม"
"นี่ไรกันย่ะ คืนอาหารสองจานแล้ว ที่นี่ร้านอาหารไม่ใช่บ้านยูนะ"
"ไม่ยอม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
"โม่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"แป๊ปนะ เดี๋ยวมา"
Happy Birthday to you Happy Birthday to you Happy Birthday Happy Birthday Happy Birthday to you
"แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ ตกลงจะเอาไงนี่ กินแอ๊บก็คืน กินเมนก็จะคืนอีก คุยกับผู้จัดการเลยดีกว่าไหม"
จากนั้นฉันก็เดินเชิดหน้าไปหาโต๊ะอื่นต่อ ไม่ว่าคุณกำลังตบตีกับลูกค้าหรือคุณกำลังอารมณ์บูดกับกลิ่นเต่า เมื่อได้ยินเสียงฆ้องตี ทุกคนต้องวิ่งไปร้องเพลงอวยพรวันเกิด
จนตอนนี้พนักงานทุกคนเริ่มจะเหมือนหมาในการทดลองทางจิตวิทยาแล้ว พอได้ยินเสียงกระดิ่งน้ำลายไหล แต่กับฉันนี่ไม่ใช่เลย พอได้ยินเสียงฆ้องแล้วเซ็งสุดๆ
เพราะมีอคติกับการร้องเพลงในร้านอาหารมาตั้งแต่เมืองไทยแล้ว คืนวันเสาร์ครั้งเก่าก่อน ในเธคเมืองเชียงใหม่ ฉันกำลังดึ๋งดึงดึ๋งดึงๆๆๆๆๆๆกับเพื่อนสาวอยู่อย่างเมามัน แล้วครั้นนั้นดีเจปากแมวก็พูดว่า
"สาวเสื้อดำ เขาว่าเซ็กส์จัด"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"
"ใครไม่เต้นขอให้ปีนี้ไม่มีผัว"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"
"วันนี้วันเกิดน้องจอยมาร้องเพลงกัน"
Happy Birthday to you Happy Birthday to you Happy Birthday Happy Birthday Happy Birthday to you
จากนั้นเวลาทั้งหมดก็อุทิศให้กับน้องจอยในชุดสีดำ เธอกรี๊ดกร๊าดๆๆๆๆๆๆๆๆอย่างภูมิใจ
"พ่อแม่คงภูมิใจนะ ฉลองวันเกิดในเธค"
"อีนี่ปากร้าย" ครูเอ้กปรามชั้น
"ไม่รู้สิ ฉันคนหนึ่งล่ะ วันเกิดไม่มาทำตัวแบบนี้หรอก สงสารแม่"
เพราะความคิดแบบนี้ที่ติดตัวมา ทำให้ฉันไม่ค่อยจะอะไรมากมายกับวันเกิดของลูกค้าในร้าน แต่ถ้าเพื่อนๆมาอยู่เมกา คุณจะรู้ว่าคนที่นี่ให้ความสำคัญกับวันเกิดของคนใกล้ชิดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขนาดไหน
บางคนพอกำลังก้มเป่าเทียน น้ำตาคลอเบ้าแล้วจากนั้นก็จูบปากกันอย่างดูดดื่ม
กระเทยนางหนึ่งพอเพื่อนจะเซอร์ไพร์ส แม้ฉันจะเคยเห็นหล่อนมาร้านบ่อย จนหน้าช้ำเป็นศพบูด ชีก็ยังแกล้งทำเหน้าเหวอเป็นตกใจเมื่อได้ยินเสียงฆ้อง สารพัดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านเล็กๆแห่งนี้
แต่มีสองครั้งของวันเกิดที่ฉันยังจำได้ดี คืนวันบีซี่เช่นเคย ฉันกำลังยุ่งกับการคีย์ออเดอร์อาหารอยู่ที่หน้าคอมฯจู่ๆลูกค้าผู้หญิงวัยกลางคนก็มากระซิบด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบาข้างหูว่า
"วันนี้วันเกิดสามีฉัน ชื่อแม็ทนะ ขอไอติมทอด ร้องเพลงให้ด้วย"
"เค"
ฉันทำงานต่อไป พอเสร็จจากการส่งอาหารเข้าครัว ฉันก็ไปเดินตามหาว่าหล่อนนั่งอยู่โต๊ะไหน นัดแนะได้ความกับเพื่อนๆในร้าน แล้วก็ถือฆ้องนำหน้าไป พอไปใกล้ๆถึงโต๊ะฉันก็เคาะ จากนั้นทุกคนก็ทำตัวเหมือนนกแก้วนกขุนทองร้องเพลงไป
ลูกค้าทำหน้าเหวอด้วยความแปลกใจ ก่อนหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข พลอยทำให้พนักงานในร้านยินดีตามไปด้วย เขาบรรจงเป่าเทียนแล้วพูดขอบคุณ จากนั้นฉันก็กลับมาเทคออเดอร์ลูกค้าต่อ แล้วเดินกลับคีย์อาหารที่หน้าคอมฯตามเดิม
"เธอๆ"
"อะไรอีกอ่ะ"
"เธอร้องเพลงให้อีกได้ไหม"
"ทำไมอีกล่ะ ก็ร้องให้ไปแล้วนิ๊นา" น้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที่
"เธอไปร้องผิดโต๊ะ"
"กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ"
อกสาวเมืองเกินร้อยหล่นบนตั่งเตียง ข้าเจ้าพิณาวงหน้า ทรงผมของเจ้าของเสียงอีกครั้ง แล้วเอี้ยวตัวออกไปดูโต๊ะที่เพิ่งไปร้องเพลงวันเกิดให้ ทรงผมเดียวกันเดี๊ยะๆ แต่หนังหน้าป้าย่นน้อยกว่า
"ขอโทษจริงๆนะ จัดให้"
"โม่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" อีกรอบ ท่ามกลางความงงๆของบรรดาเพื่อนร่วมงาน
อีกครั้งกับความวุ่นวายของปาร์ตี้วันเกิด เมื่อบรรดาชาวอารีดัง ยกพลกันมา 12 ชีวิต เป็นครอบครัวใหญ่ที่มากันตั้งแต่ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้าอา ลูกหลาน งานนี้มีเค้กก้อนใหญ่มาเตรียมเป่าให้ในโอกาสวันเกิดเช่นเดิม
"ไปบอกลูกค้าโต๊ะยูด้วยที่นี่มีของหวานเราเอง ไม่ให้นำเค้กเข้ามาในร้าน"
"อ้าว เขาบอกว่าขอแล้วนิครับ"
"ต้องชาร์ตค่าเค้กไปคนล่ะ 2 เหรียญ"
"เอ่อ ครับ"
ฉันเดินเข้าไปหาโต๊ะชาวเกาหลีด้วยอารมณ์เซ็งๆ เวลามีปัญหาอะไรที่ควรจะช่วยแก้ไข ผู้จัดการมักทำตัวลีบหน้าหดตดหาย เวลาแมร่งเช็คยอดขายเซลล์พุ่งล่ะก็แสล่นยื่นหน้ามารับไปเต็มๆ
"ขอคุยด้วยเป็นการส่วนตัวได้ไหมครับ" ฉันปั้นยิ้มเต็มที่ ก่อนผายมือเชิญลูกชายเจ้าของวันเกิดเดินออกมาจากโต๊ะ
"มีอะไรหรือครับ"
"คือเราไม่ให้เอาเค้กมาเป่าในร้านนะครับ เพราะร้านเรามีของหวานขายอยู่แล้ว เป็นกฎของร้านครับ"
"อันนี้ผมทราบดีครับ แต่ช่วยได้ไหมครับ วันนี้วันเกิดครบรอบ 60 ของคุณแม่ ท่านชอบเค้กนี้มากเลยครับ" เขาค้อมหัวลงมาอย่างสุภาพ ด้วยแววตาวิงวอน
"เอ่อ"
ฉันได้แต่อึ้ง ภายในใจตื้นตันไปด้วยความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยายออกมา วันเกิดของคุณแม่ วันเกิดที่แตกต่างไปจากที่ฉันเคยพบเจอมา ฉันสบตาเขาอีกครั้ง เหมือนตั้งใจจะพูดปฎิเสธออกไป แต่ความคิดถึงแม่ของตัวเองที่อยู่ทางเมืองไทย ทำให้คำที่กล่าวต่อหน้าเขาออกไปคือคำว่า
"โอเค"
"โม่ง"
Happy Birthday to you Happy Birthday to you Happy Birthday Happy Birthday Happy Birthday to MoM.
สิ้นเสียงร้องเพลง ฉันเห็นหยดน้ำตาเอ่อล้นออกมาจากดวงตาอันเหี่ยวย่น สองมืออันหยาบกร้านประคองเค้กก้อนนั้นไว้ ก่อนหลับตาพริ้มลง แล้วค่อยๆบรรจงเป่าเทียนให้ดับลงทีละดวง
ฉันยังคงนิ่งมองภาพอันงดงามที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า ลูกๆหลานๆเข้าไปสวมกอดคุณแม่อย่างมีความสุข ภาพนั้นยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันเสมอ ในใจลึกๆฉันยังหวัง ว่าคงมีสักวันที่ฉันจะได้ทำเพื่อแม่เหมือนที่เห็นอยู่ในตอนนี้
"เมื่อกี้ยูชาร์ตค่าเค้กไปเท่าไหร่"
"24 เหรียญครับ"
ฉันตอบด้วยความมั่นใจพลางยื่นบิลให้ผจก.ดู ก่อนเดินตัวปลิวหนีออกมา ซึ่งถ้าหากเขาดูดีๆเขาจะเห็นว่ามันมีรายการนี้อยู่จริง
แต่เขาคงไม่รู้หรอกว่ามีอีกหลายรายการที่ฉันดึงออกไป เช่นค่าน้ำชา กาแฟ ดริ้งทั้งหมด ฉันเลี้ยงเอง เพราะฉันก็เป็นลูกคนหนึ่งที่อยากจัดวันเกิดให้แม่ของตัวเองเหมือนกัน
"โม่ง"
Create Date : 09 มกราคม 2551
Last Update : 10 มกราคม 2551 2:48:23 น.
31 comments
Counter : 655 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาทักทายค่ะ
หุหุ เขียนได้อารมณ์มั่กๆ แต่ตอนนี้อารมณ์ค้างอ่ะ เขียนต่อเร็วๆน๊า
โดย:
COCOSWEET
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:13:54:53 น.
ผมขอไม่ไปสมัครงานร้านนี้เด็ดขาด
เพราะผมค่อนข้าง เขินกับการ กิจกรรมร้องเพลงให้แขกฟังอ่ะครับ มันแบบว่า "pretend" ยังไงก็ไม่รู้อ่ะ
ให้ใครก็ไม่รู้มาร้องเพลงให้เรา ปั้นหน้ายิ้ม ว่า มีความสุขเต็มที่
โดย:
pecochan
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:14:14:27 น.
แวะเข้ามาอ่านค่ะ
โดย:
opleee
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:14:42:25 น.
เขียนดีมากๆ อ่านแล้วเห็นภาพเลย
โดย:
Makit
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:15:52:19 น.
แวะเข้ามาอ่านค่ะ
โดย:
คนชอบนิยาย
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:16:26:20 น.
ซึ้งอ่ะ คุณสหมิว...
ถูกต้องที่สุดที่ทำลงไป เราเห็นด้วยนะ
และคุณสหมิว ยังคงการเขียนที่ยอดเยี่ยมเอาไว้ตามเดิม
ไว้จะติดตามอีกนะคะ
โดย: Gamkaew IP: 203.121.163.146 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:16:47:21 น.
ซึ่งๆๆๆๆๆๆ เจง ๆ นาเพื่อนนา
โดย: GTX IP: 61.7.175.239 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:17:00:59 น.
ขออ่านด้วยคนค่ะ
โดย:
whitelady
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:18:51:18 น.
ประทับใจกับเรื่องราวดีๆ และน้ำใจที่งดงามของสหมิวจังค่ะ
การเป็นผู้ให้แม้เพียงเล็กน้อยก็สุขใจมากๆ นะคะ
มีแต่ความสุขค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ดูแลสุขภาพดีๆ นะคะ
โดย:
ทิวาจรดราตรี
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:22:06:45 น.
อ่านแล้วซึ้งใจจังเลย หมิวนี่งามทั้งข้างนอกข้างในเลยป่าว อ่านแล้วคิดถึงแม่น่ะ เข้าใจความรู้สึกของหมิวตอนนั้นเลยล่ะ แต่หมิวยังโชคดี ที่ยังมีแม่ให้อวยพรวันเกิด แต่เราซี แม่ตายไปตั้งนานแล้ว ก็ได้แต่คิดถึงและคิดถึงแม่เสมอมา สู้ๆ น่ะ หมิว เป็นกำลังใจให้ทุกวันแหละ ว่างๆ ออนเอ็มคุยกันน่ะ
โดย: ไอริช IP: 212.187.194.74 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:22:19:02 น.
ซึ้ง จัง
โดย:
nattawara
วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:22:51:09 น.
อย่างนี้ ต้องไปจัดวันเกิดที่ร้านคุณสหมิวบ้าง(ฝัน)
แต่ผมขอส้มตำ กับขนมจีนแทนร้องเพลงได้เปล่า
-------------------------//------
สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะครับ
โดย: redPoTatO IP: 116.58.233.169 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:23:30:17 น.
หมิว โม่งๆๆๆ อ่านไปหัวหมองของคนป่วยอย่างเจ้าป้าก็ได้ยินแต่เสียง โม่งๆๆๆ จนมึน แต่ก็มันค่ะ หมิวยังเล่าได้อรรถรสเหมือนเดิมนะคะ
อากาศที่นิวยอร์กเป็นไงบ้าง หนาวไหม
รักษาสุขภาพด้วยนะ เดี๋ยวจะป่วยเหมือนป้า
โดย: เจ้าป้า (
ป้ามะลิกับลุงมะระ
) วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:2:43:28 น.
ตอนนี้อากาศที่นิวยอร์คอุ่นขึ้นมาบ้างแล้ว หลังจากติดลบจ้า
หนาวๆอย่างนี้ไม่ชอบเลย เหนื่อย ปวดหู ปวดกราม อิอิ กรามยิ่งโปนๆอยู่ด้วย อิอิ
ขอบพระคุณมากๆจ้า ดูแลสุขภาพด้วยกันถ้วนหน้านะ เราต้องฝ่าหน้าหนาวอย่างภาคภูมิ
โดย: สหมิว (
Be a good guy
) วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:3:04:49 น.
ท่าทาง จะ สนุก กับ ความ วุ่นวาย นะคะ
อ่านไปขำไป
ความสุขอยู่ รอบตัวจริงๆเนอะ
ดีนะที่บ้านไม่มี โม่ง
โดย: menzel IP: 216.126.127.214 วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:4:27:04 น.
อย่างนี้ ต้องไปจัดวันเกิดที่ร้านคุณสหมิวบ้าง(ฝัน)
แต่ผมขอส้มตำ กับขนมจีนแทนร้องเพลงได้เปล่า
-------------------------//------
สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะครับ
โดย: redPoTatO IP: 116.58.233.253 วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:6:38:04 น.
พี่หมิวขา
อ่านแล้วซึ้งไปด้วยเลยค่ะ ชื่นชมพี่หมิวมากๆ ค่ะ
อ่านช่วงแรก ๆ ก็แอบขำไปด้วยค่ะ
ทำให้นึกถึงร้านอาหารอิตาเลี่ยนและร้านเม็กฯค่ะ
เพราะเมืองที่ยีนส์อยู่เขาจะมีการมาร้องเพลงวันเกิดเป็นภาษาสแปนนิชและภาษาอิตาเลี่ยนด้วยค่ะ
ยีนส์ไม่เคยเห็นร้านอาหารไทยร้องเพลงวันเกิดเลยค่ะ
ท่าทางคงจะสนุกน่าดูเลยค่ะ
อ่านที่พี่หมิวเขียนแล้วได้อารมณ์มาก ๆ ค่ะ
ภาพคุณยายเป่าเค้กคงจะเป็นภาพที่สวยงามที่สุดค่ะ
พี่หมิวดูแลรักษาสุขภาพบ้างนะคะ
โดย:
roslita
วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:15:03:07 น.
20.30 น. พี่ยังอยู่ที่ทำงานอยู่เลย ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะงานยุ่งมากมาย แต่ก็ยังไม่วายจะแวะแอบเข้ามาดู blog น้องเช่นเคย อ่านแล้วซึ้งค่ะ น้องหมิวคงคิดถึงคุณแม่น่าดูเลย งัยซะ ก็อดทนน๊า ไม่นานก็ได้กลับมาซบไออุ่นจากคุณแม่แล้วค่ะ อยากคุยกับน้องมากๆ เด๋วงานโล่งแล้วเรามาเม้าท์กันนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
โดย:
PoH13
วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:20:34:55 น.
อย่ามาร้องให้เรานะ..เขิน..
ชอบอ่านเรื่องคุณจัง..
โดย:
BLACK BERRIES
วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:21:45:26 น.
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านดอยนะครับ ถ้าว่างก็ขอเชิญแวะไปเที่ยวชมได้อีกนะครับ ยิ้ม ยิ้ม
..ชอบรื่องนี้ครับ..อ่านแล้วยิ้มได้..
โดย:
doyngam
วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:23:40:13 น.
ถ้าวันนั้นเราอยู่ จะจับมือกะแก แจกดริ๊งค์ไม่อั้นด้วยเลย
คิดจะเอาเงินจากเค้า ก้อต้องให้อะไรเค้ากลับไปบ้าง...
แกทำถูกแล้ว...
โดย: Noww!!! IP: 96.224.55.14 วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:23:41:38 น.
a href="//www.pimpinup.com/graphics/happy-birthday.html?pic=21086">
More GRAPHICS...
โดย: เราคนเดิม IP: 212.187.194.74 วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:7:31:08 น.
โืม่งๆๆๆๆ
โดย:
thaispicy
วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:7:53:48 น.
ผมก็เป็นคนนึงครับ ที่ไม่ให้ความสำคัญกับวันเกิดของตัวเองเลย
ยังติดตามอ่าน Blog นี้อยูเสมอครับ
โดย: ปอน IP: 58.9.15.163 วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:3:54:25 น.
แค่เอยคำว่าขอให้มีความสุขในงานวันเกิดของใครสักคน
คนที่เป็นเจ้าของวันเกิดก็เป็นปลื้มแล้วครับ อย่างอื่นไม่ต้องขอที่ใจเท่านั้น แวะเข้ามาทักทายขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมกัน
โดย:
tingpositive
วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:16:24:49 น.
โดย:
opleee
วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:18:53:24 น.
สู้ ๆ คุณแม่ ขอร้อง
โดย:
เดินตามฝัน
วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:11:17:21 น.
"ค่าน้ำชา กาแฟ ดริ้งทั้งหมด ฉันเลี้ยงเอง" ซึ้งน้ำใจมากครับ เรารู้ว่าหมิวมีความสุขที่ได้ทำแบบนั้น เป็นเรา เราก็คงจะเป็นเหมือนกันคับ
โดย: พี่วัธ IP: 68.63.161.51 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:15:43:36 น.
ซึ้งจังเลยอ่ะ วันเกิดแกปีนี้ ก็คงอยู่โน่นเนอะ ไม่เป็นไรเกิดใกล้ๆกัน อวยพรพร้อมกันเลย แต่เห็นหมอลักษณ์ ฟันธงว่า ปีนี้คนราศีกุมภ์ ดวงจะรุ่งโรจน์มากๆนิ อยากทำไรก็ทำเลยแก ลู่ทางมาแล้ววว
โดย: สกี IP: 61.19.197.154 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:0:10:08 น.
พี่หมิวเขียนตลกดี ชอบ ชอบ
โดย: nuch virgo IP: 210.213.27.150 วันที่: 16 มกราคม 2551 เวลา:14:25:17 น.
ได้กุศลแรงแน่เลยว่ะ
โดย: Little monkey IP: 125.24.15.55 วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:22:06:25 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
หุหุ เขียนได้อารมณ์มั่กๆ แต่ตอนนี้อารมณ์ค้างอ่ะ เขียนต่อเร็วๆน๊า