Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
กันยายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
28 กันยายน 2551
เมกาจ๋า อดทนไว้
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
เมกาจ๋า อดทนไว้
แปะ แปะ เช็ดๆ ถูๆ กวาดๆ มองไปที่ประตูก็ไม่มีท่าทีว่าลูกค้าจะเข้าร้าน ถอดหายใจทรุดตัวลงนั่ง เอาผ้ามาพับ เพลิดเพลินกับการกรีดให้เรียบสวยก็จะยังไม่มีลูกค้าเข้ามาสักคน
โอ้ วิกฤติของจริงงานนี้
ปลายปี 2540 ฉันกำลังถอนเงินที่ธนาคารกรุงไทหน้ามช.ด้วยใจที่หวาดหวั่น วิกฤติเศรษฐกิจของประเทศไทย ทำให้สถานะทางการเงินของครอบครัวฉันร่อแร่ ลำพังที่จะพอช่วยให้อยู่ได้ตอนนี้ก็ต้องพึ่งเงินจากกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาของทางรัฐบาล
2000 บาทกับค่าใช้จ่ายทุกอย่างในรอบ 1 เดือนต่อไปนี้ ทำให้ฉันเครียดจัด เพราะค่าใช้จ่ายในด้านการเรียนก็สูงขึ้นเรื่อยๆไหนจะเรื่องรายงาน เรื่องการทำข่าวนอกสถานที่หรือแม้แต่งานละครขยับปีกที่กำลังจะจัดในอีก 1 เดือนข้างหน้า ทำให้ฉันต้องคิดทุกอย่างให้รอบคอบ เพื่อวางแผนการใช้เงินอย่างรัดกุมที่สุด
คนกระโดดตึกฆ่าตัวตาย
ปล้นร้านทอง
ซดยาพิษยกครัว
หัวข้อข่าวอันน่าสลดใจในแต่ละวันที่ฉันต้องทนนั่งอ่าน เพื่อเรียนรู้การเขียน การวิเคราะห์ เจาะประเด็น ตลอดจนนำมาวิจารณ์ในห้องเรียน ทำให้ฉันรู้สึกหดหู่ใจไปกับชะตากรรมของประเทศไทยในตอนนี้ พร้อมทั้งกระแสข่าวที่เข้ามาอย่างต่อเนื่องว่าประเทศของเราต้องวิ่งไปกู้เงินจากไอเอ็มเอฟ เพื่อมาใช้จ่ายภายในประเทศ
น้อง วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ พรุ่งนี้พี่จะมาตอน 5 โมงเย็น ช่วงนี้พี่ขอสอน 2 ชั่วโมงต่อวันนะครับ เพราะพี่มีซ้อมละครทุกวัน ฉันรีบบอกเหตุผลให้น้องๆที่มาเรียนพิเศษด้วยฟัง เพราะต้องจัดตารางชีวิตของตัวเองทั้งเรื่องหารายได้พิเศษและเรื่องงานกิจกรรมที่ฉันรักให้ลงตัว
เลิกซ้อมละครตอนตี 2 ฉันขี่รถเครื่องกลับหอพัก อากาศกำลังหนาวได้ที่ บรรยากาศวังเวงเงียบสงบมากในมช. ฉันเดินย่องเงียบเข้าห้อง ก่อนรีบอาบน้ำแล้วเดินเข้าห้องอ่านหนังสือต่อ เพราะยังไม่ได้ทำรายงานสรุปข่าวที่ต้องพูดหน้าห้องพรุ่งนี้เลย
ทำงานเพลินไปเกือบตี 4 เริ่มง่วงจะเข้านอน แต่ไม่ลืมที่จะทำบัญชีรายรับรายจ่ายของวันที่ผ่านมา ฉันมักจดทุกอย่างไว้เสมอ และนำออกมาทบทวนอยู่บ่อยครั้ง เพื่อเตือนตัวเอง เมื่อจะใช้จ่ายเงินทุกบาททุกสตางค์
ตอน 10 โมงเช้า ทุกคนกำลังสรุปข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ที่ไปค้นคว้ามา ทั้งเหตุการณ์ปัจจุบัน คาดการณ์ถึงผลกระทบในอนาคต ตลอดจนวิจารณ์ถึงแนวทางการเขียนข่าว ความน่าเชื่อถือ ตลอดจนความเป็นกลางในการนำเสนอ ฉันมักได้มุมมองหลายๆด้านจากการพูดคุยกันในช่วงคาบเรียน
ตอนเย็นเมื่อสอนพิเศษเสร็จ ฉันไปโทรศัพท์ทางไกลไปหาแม่ บอกว่าเดือนนี้ไม่ต้องส่งเงินมาให้แล้ว เพราะฉันสอนพิเศษเพิ่มขึ้น รายได้พอใช้แล้ว และกำลังทำเรื่องขอทุนการศึกษาจากทางมหาวิทยาลัยเชียงใหม่อยู่ แล้วไปซ้อมละครต่อจนถึงเกือบตีสองเช่นเคย
.
เกือบสองทุ่มแล้ว ลูกค้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะเข้าร้าน ฉันเริ่มเดินออกไปดูนอกร้าน บรรยากาศเงียบเหงา นานๆทีจะมีคนเดินสวนมาสักครั้ง เหมือนภาพความทรงจำเก่าๆย้อนกลับมาหา หากจะต่างกันก็แค่เพียงสถานที่และเวลา
แบงค์ล้ม คนเข้าคิวถอนเงิน
ปลดพนักงาน 2000 อัตรา
ความเครียดพุ่งคนนิวยอร์กติดสถิตินอนไม่หลับ
.
เมื่อ 10 ปีก่อนอีกซีกโลกหนึ่งที่เรียกว่าประเทศไทย เจอมรสุมภาวะการล้มละลายทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง มาปีนี้เมกาก็กำลังเผชิญหน้ากับทุกปัญหาที่เราเคยเจอ
ฉันก็เคยเจอ อาจจะเจอหนักกว่าที่เมกากำลังเป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้ เพราะครั้งนั้นทุกคนยังไม่เคยได้เตรียมตัวเตรียมใจรับกับความยากลำบาก
คนเมกันก็เช่นกัน หากแม้เขาต้องเจออย่างที่เราเคยเจอ เขาจะสู้ไหวไหมหนอ เพราะกว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้ ฉันต้องใช้ชีวิตอย่างอดทนมากถึงมากที่สุด
Create Date : 28 กันยายน 2551
Last Update : 29 กันยายน 2551 0:01:07 น.
21 comments
Counter : 893 Pageviews.
Share
Tweet
เมื่อวันพุธที่ 24 September 2008 ประธานาธบดีจอร์ชฯ
ดับเบิ้ลยู บุช จูเนียร์ ได้ออกมาแถลงอย่างเป็นทางการว่า
ตอนนี้อเมริกาเข้าสู่วิกฤตเศรษฐกิจเต็มต้วแล้ว...
น่าเศร้าที่สุด ประเทศที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรืองสุดๆ ตอนนี้ออก
มายอมรับความจริงว่าตัวเองถึงจุดต่ำสุดอย่างหมดท่า...
พี่เองก็รู้ว่าคำว่า American Dreams จะยังคงขลังไปถึงอีก
เมื่อไหร่... จากการสำรวจอัตราการโอนเงินข้ามประเทศล่าสุด
พวกโก้ โอนเงินลดลงเป็นเท่าตัว เนื่องจากหากินลำบากขึ้น
วิกฤตคราวนี้ ท่าทางจะเย้นเย้อและเยียวยาได้ยาก รากหญ้า
อยากพวกก็คงต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติ"มากขึ้น"
เฮ้อ...เดี๋ยวปลายเดือนหน้าไปปาร์ตี้ Halloween กัน ปล่อย
ปลดเรื่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่องเครียดนะจ๊ะ คริส์
โดย: พี่วัธ (
Mcintosh.Net
) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:0:48:50 น.
แวะมาเยี่ยมค่ะ
โดย: kitasornciao (
kitasornciao
) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:2:19:34 น.
น่าสงสารอเมริกา คนตกงานคงเครียดมาก
โดย:
Tang_Siri
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:11:51:16 น.
ภาวะแบบนี้ทุกคนก็ต้อง กัดฟัน บางคนอาจจะแค่ปวดกล้ามเนื้อที่ปาก
แต่บางคนอาจจะเลือดออกในปากก้ได้ครับ
อดทน สู้ๆๆ แล้วกัน
คนไทยหัวใจแกร่ง !!!!!
โดย:
redPoTatO
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:14:37:32 น.
ขอให้อยู่รอดปลอดภัยใน NY นะคะ
โดย:
nanida
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:17:05:40 น.
เอ้า สู้ตายค่ะ ตราบใดที่เรายังใช้ชีวิตแบบพอเพียงไม่ฟุ้งเฟ้อจนเกินไปมันก็ต้องผ่านพ้นไปได้ค่ะ
โดย:
GlowPopJigglyJam
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:20:45:49 น.
อเมริกา อเมริโกย ตอนนี้คงมีอีกหลายคนที่กำลังจะโกยแน่บออกจากเมกาเนอะ
ส่วนบ้านเราใครบางคนโกยแน่บไปแบบสบาย
ขอให้หมิวเข้มแข็งไว้นะคะ อยู่ที่ไหนๆ ถ้าไม่มีเงินนี่มันลำบาก แท่น้อ
โดย:
ป้ามะลิกับลุงมะระ
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:21:45:23 น.
สู้ๆ เพ่.. เป็นกำลังใจให้กับสิ่งแย่ๆที่เข้ามาในชีวิต
โดย: แฟนคลับพี่หมิว IP: 124.121.132.243 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:23:11:05 น.
บอกมานะว่าที่จริงเป็นเพราะแกใช่มั้ย เรียนปี 1 เศรษฐกิจประเทศไทยตกต่ำ ตอนนี้อยู่แมกาบ้านเค้าก็เกิดวิกฤต แกบอกฉันมาซะดีๆ !!!
โอ๋็ๆๆๆๆ ล้อเล่นๆ แต่ช้าแต่ ...
ตอนนี้นับวันรองานหนังสืออย่างเดียวเลย กะถอยหนังสือแก+นิยายเรื่องโปรดของฉันมาเก็บเข้าคอลเล็คชั่นเต็มที่เลยนะเนี่ย
โดย:
kenmania
วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:15:15:30 น.
เมื่อไหร่แกจะเมลที่อยู่มาให้ซะที ลืมไปแล้วใช่ไหมเนี่ย
โดย: พี่เนาว์ IP: 58.8.18.75 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:16:50:30 น.
ดีใจจังหนังสือจะออกแล้ว ต้องซื้อเก้าเล่มป่ะเนี๊ย
ที่นี่ยังบีซี่ทุกวันเลยหม่องเอ๋ย ฉันเหนื่อยจัง หมดแรงแล้วนิ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:5:47:55 น.
ไม่ทราบว่าผลกระทบต่อร้านอาหารไทยใน California มีบ้างรึเปล่าจ๊ะ อยากทราบเนื่องจากมีเพื่อชวนไปเซ้งร้านอาหารไทย
โดย: Four IP: 203.144.130.176 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:16:49:04 น.
กระทบทั้งเมกาจ๊ะ นิวยอร์กจะโดนหนักหน่อย เพราะเหมือนเป็นเมืองศูนย์รวมภาคการเงิน การธนาคาร
ต้องมาเจอตอนคนเข้าแถวกันถอนเงินออกจากแบงค์ ไม่เคยคิดว่าจะมาเจอที่นี่
โดย: สหมิว (
Be a good guy
) วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:23:45:03 น.
มันกำลังกระทบมาทางเอเชียด้วยอ่ะครับ เพราะเศรษฐกิจของประเทศใหญ่ล้ม ประเทศเล็กอย่างเราก็คงโดนด้วย แต่ไม่รู้มากน้อยแค่ไหน เฮ้อ แย่จัง
โดย: ปอน IP: 58.9.19.181 วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:19:22:15 น.
แล้วมีผลกระทบต่อธุรกิจร้านอาหารไทยไหมเนี่ย เป็นห่วงคนไทยที่อยู่อเมริกาจัง
โดย:
Tang_Siri
วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:12:44:40 น.
อ่านแล้วแอบเครียดเหมือนกัน เพราะกำลังจะไปอเมริกาต้นปีที่จะถึงนี้
โดย:
หมูแพนด้าขาใหญ่
วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:15:47:51 น.
สู้ต่อไปนะครับ
โดย:
นายแบบแอบรักเธอ
วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:9:19:15 น.
เป็นกำลังใจให้นะคะ งานที่ทำอยุ่ ตอนนี้ก้อเหมือนกันค่ะ นักท่องเที่ยวไม่มีเลย ทำบริษัททัวร์ ค่ะ ตลาดจีน ตอนนี้หายไปหมดเลย
โดย: ไก่/ภูกระดึง จ้า IP: 58.8.84.198 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:9:46:16 น.
หล่อน .... ฉันไปสอยหนังสือหล่อนมาแล้วนะยะ
ช่างกล้าเนาะ มีรูปลงด้วย แร๊งงงง
แต่มีเรื่องฮาในหนังสือแกล่ะ มันมีหน้านึงที่เลียนแบบพาสปอร์ต ต้องมีระบุวันเกิด ฉันดูแล้ว ไม่ใช่ัวันเกิดแก อันนี้เข้าใจ ว่าไม่ควรเปิดเผยให้ผู้คนรู้มากไปกว่านี้ เดี๋ยวแกโดนไสย
แต่ปีเกิดน่ะ ..... ปี 1919 แน่้ะแก
อายุเฉียดร้อยแล้ว
อีกทีนึง ... ฉันไปถึงบูธแล้วเร่งตัวถ่ายรูปหนังสือมาให้แก ลืมขอพี่เจ้าของบูธ เค้าตกใจใหญ่เลยนึกว่าฉันจะมาก็อปปก
ฉันก็ตกใจว่าทำเค้าตกใจไปใหญ่โต เลยบอกไปว่าเป็นเพื่อนแก
(อารมณ์กำลังเหวอๆ ไม่ตั้งใจจะบอกหรอก) ว่าจะไปเงียบๆ นะเนี่ย
เอารูปหนังสือที่บูธมาฝากนะจ๊ะ พอดีไปวันธรรมดา เลยไม่รู้ว่ามีเหยื่อมาสอยไปเยอะรึยัง
โดย:
kenmania
วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:22:49:00 น.
แล้วหยั่งงี้เด็ก work ปีหน้าจะยังไงคะเนี่ย T^T
โดย: ammzii IP: 222.123.75.205 วันที่: 30 ตุลาคม 2551 เวลา:0:40:50 น.
ทำงานไปทุกวันนี้ก็เสียวสันหลังไปว่ากรูจะโดนลด shift รึเปล่าหวะเนี่ย
โดย: นก (
onelove01
) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:27:01 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ดับเบิ้ลยู บุช จูเนียร์ ได้ออกมาแถลงอย่างเป็นทางการว่า
ตอนนี้อเมริกาเข้าสู่วิกฤตเศรษฐกิจเต็มต้วแล้ว...
น่าเศร้าที่สุด ประเทศที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรืองสุดๆ ตอนนี้ออก
มายอมรับความจริงว่าตัวเองถึงจุดต่ำสุดอย่างหมดท่า...
พี่เองก็รู้ว่าคำว่า American Dreams จะยังคงขลังไปถึงอีก
เมื่อไหร่... จากการสำรวจอัตราการโอนเงินข้ามประเทศล่าสุด
พวกโก้ โอนเงินลดลงเป็นเท่าตัว เนื่องจากหากินลำบากขึ้น
วิกฤตคราวนี้ ท่าทางจะเย้นเย้อและเยียวยาได้ยาก รากหญ้า
อยากพวกก็คงต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติ"มากขึ้น"
เฮ้อ...เดี๋ยวปลายเดือนหน้าไปปาร์ตี้ Halloween กัน ปล่อย
ปลดเรื่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่่องเครียดนะจ๊ะ คริส์