Bloggang.com : Be a good guy : เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน

เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน

“จิ๊บๆ จิ๊บๆ จิ๊บๆ” สอดผสานสำเนียงกันแต่เช้า ฉันค่อยลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว แล้วคว้าไปที่นาฬิกาปลุกอย่างร้อนรน

“9 โมงเช้า ตายแล้ว สายแน่ๆ”

“จิ๊บๆ จิ๊บๆ” เสียงใสๆของเหล่านกน้อยยังคงลอดผ่านเข้ามาในห้อง ฉันชะงักความคิดทุกอย่างไปชั่วครู่ ก่อนล้มคว่ำหน้าลงกับหมอนแล้ว

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรูลาออกจากงานแล้วโว้ย”

“เห้อ” เหมือนร่างกายและจิตใจได้ผ่อนคลายทิ้งทุกอย่างออกไปจนตัวเบาหวิว เมื่อวานตอน 1 ทุ่ม ฉันกำลังเดินเชิดๆออกจากร้านเดิมที่ทำงานมาด้วยความรู้สึกแย่ หดหู่ ประกอบกับความรู้สึกไม่มั่นใจในอนาคตว่าจะต้องเจออะไรอีกบ้าง

เกือบ 6 เดือนที่ผ่านมา ฉันลุยทำงานหนักมาก บางครั้งตลอดทั้งเดือนมีวันหยุดแค่ 1 วัน หรือบางเดือนไม่มีวันหยุดเลยก็ว่าได้

“อดทน อดทน” คำนี้ท่องไว้ อดทนลำบากคนเดียว เพื่อทุกคนทางบ้านสบาย และเพื่อบ้านหลังใหม่ที่ฉันกำลังปลูกสร้างให้พ่อแม่และน้องๆ

“ตอนนี้ลงเสาบ้านแล้วนะลูก”
“พี่จ๋า เงินค่าปูนไม่พอ”
“ลูกเหนื่อยไหม พักบ้างนะ”
“พี่ เขาจะเอาค่าช่างแล้วนะ พี่ทำงานเก็บเงินทันไหม”

หลายๆครั้งที่คำพูดเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัว แม้กระทั่งยามหลับ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันต้องลุยทำงานอย่างเต็มที่ ในท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจเมกาอันถดถอย แถมอัตราแลกเปลี่ยนที่แลกได้น้อย จนบางครั้งแอบใจหาย เมื่อส่งเงินกลับบ้าน

“เก็บจานด้วยนะ ทำงานเร็วๆด้วย”
“ยูต้องออกอาหารให้ทันนะโว้ย นั่นๆกองอาหารไว้เต็มอีกแล้ว”
“นี่….บาร์น้ำหกเรี่ยราดหมดแล้ว เช็ดเดี๋ยวนี้ ของหวานถามหรือยัง ลูกค้าไม่เอาอะไรแล้ววางงเช็คสิ”

และอีกหลายครั้งเช่นกันที่ฉันต้องอดทนกับคำพูดแย่ๆที่พ่นออกมาจากลมปากเน่าๆของเพื่อนร่วมงานในร้านเดียวกัน แต่ก็นั่นล่ะ จานทุกใบที่เก็บ เช็คทุกโต๊ะที่ปิด พร้อมทั้งทิปทุกบาททุกสตางค์ที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงทั้งหมด ฉันทยอยส่งมันกลับบ้าน

6 เดือนผ่านไป ฉันได้รับรูปภาพบ้านในฝันของฉันเองจากเพื่อนที่ส่งมาให้จากเมืองไทย ฉันมองมันอย่างนิ่งงันอยู่นาน แต่ละรูปที่ส่งมาล้วนเต็มไปด้วยความปลื้มปิติอิ่มเอิบในหัวใจ ฉันหยิบมันมาเปิดดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่มีเบื่อ

“บ้านเสร็จแล้วนะลูก”
“พี่ มีดาดฟ้าด้วย เวลามองออกไปไกลเห็นถึงทุ่งนาของเราเลยนะ”
“ลูกชอบไหมบ้านหลังนี้”
“พี่ถูกใจหรือเปล่า พี่ไม่ชอบอะไรบอกได้นะ น้องจะได้ให้ช่างแก้ไขให้”

ฉันยังคงเงียบแบบตื้นตันใจ บ้านที่ฉันรอคอยมาเกือบตลอดชีวิต บ้านอันมั่นคงแข็งแรงที่ทำให้ฉันไม่ต้องหวั่นใจในยามฟ้าร้องพายุเข้า บ้านที่ฉันเคยชี้บอกน้องว่าพี่ชอบมาก เพราะเป็นการผสานการออกแบบก่อสร้างระหว่างความแข็งแรงแบบตะวันตกกับความอ่อนช้อยงดงามแบบตะวันออกของวัฒนธรรมล้านนา

“แม่ครับ ผมสร้างบ้านนี้ให้แม่กับน้องๆ ถ้าแม่ชอบผมก็ชอบครับ ผมภูมิใจในบ้านหลังนี้มาก เพราะมันมาจากความตั้งใจของพวกเราทุกคน” ฉันบอกแม่ไปก่อนวางสาย

“จิ๊บๆ จิ๊บๆ ฉันค่อยๆเปิดม่านออกไป แสงแดดอ่อนๆตอนเช้าส่องผ่านเข้ามาในห้อง ฉันยิ้มทักทายกับเจ้าของเสียง จนทุกตัวเหมือนจะหยุดแล้วหันมามองหน้าฉันอย่างประหลาดใจ

"ใช่สิ คงไม่คุ้นที่จะเจอคนแปลกหน้าทั้งๆที่อยู่ใกล้กันนิดเดียว"

เช่นเดียวกัน........ในยามเช้านี้ ฉันก็พบว่ามีบางอย่างที่ไม่คุ้นเคย นั่นก็คือการได้ยินเสียง “จิ๊บๆ” ผ่านเข้ามาในโสตประสาท ในเกือบรอบ 6 เดือนที่ผ่านมา

Create Date : 30 สิงหาคม 2551

Last Update : 30 สิงหาคม 2551 6:50:13 น.

21 comments

Counter : 869 Pageviews.

WOW.

โดย: num IP: 12.218.180.84 วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:7:10:39 น.

เป็นอะไรที่น่าภูมิใจสุดๆค่ะ การได้สร้างบ้านให้กับครอบครัว และที่สำคัญพ่อกับแม่

โดย: thaispicy

วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:7:15:31 น.

Dee jai dui na ka..I work in USA too..I understand how u feel..just finished my house last june...

โดย: kawao F

วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:7:26:30 น.

เข้ามาภูมิใจกับน้ำพักน้ำแรงของหมิวด้วยคนค่ะ

มองแล้วชุ่มชื่นหัวใจเนอะ

โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ

วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:7:27:59 น.

ขอภูมิใจในความสำเร็จด้วยคนนะคะ

โดย: t_karnya

วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:8:05:18 น.

I'm soooooooooooooo impressed. I'm proud for you.

For me, I'm keeping through nursing class. When I will follow you. I want to build the house for my parents.

Oh...I am not longer the member of bloggang.

โดย: Clip (Sangduan) (macdreamnurse

) วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:8:53:31 น.

บ้านสีสวยจัง ยินดีด้วยนะคะ ความภาคภูมิใจมันอยู่ตรงนี้แหละค่ะ

โดย: นีลา IP: 202.91.19.204 วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:13:48:45 น.

ยินดีด้วยค่ะ กลับบ้านในฝัน อยากได้สักหลังจัง แต่ตังค์ไม่มีค่ะ

โดย: Patty IP: 78.150.169.242 วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:20:29:19 น.

ยินดีด้วยนะคะ

บ้านสวย จังค่ะ

โดย: nattawara

วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:1:35:00 น.

น่าภูมิใจมากเลยนะคะ ยินดีด้วยค่ะ

โดย: Flowerfun

วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:4:34:33 น.

ยินดีกับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของครอบครัวคุณสหมิว นะคะ
เห็นแล้วหายเหนื่อยจริง ๆ คะเก่งมาก ๆ กลับบ้านไปพักผ่อนฉลองบ้านใหม่ให้หายเหนื่อยสักพักนะคะ ร่างกายและสุขภาพของเรา สำคัญ พยายามรักษาให้อยู่กับเรานาน ๆนะคะ

โดย: ครอบครัว แม่ไข่หก IP: 72.223.34.137 วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:11:33:01 น.

dee jai duay ka...but yah leum puk pon na ka....

โดย: my_maxz

วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:19:20:38 น.

อ่านแล้วสงสัยจัง ตอนนี้สหมิวอยู่นิวยอร์ค หรือ ร้อยเอ็ด หล่ะ

โดย: ann IP: 146.245.160.173 วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:1:22:25 น.

มาเยี่ยมมาเยือน หลังจากหายไปนานเจ้าค่า

สู้ๆน้า MIss kaaa

โดย: ยิปโซ>_<

วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:19:05:44 น.

พูดจากใจด้วยความจริง หวังว่าอย่าโกรธกัน

บ้านคุณเหมือนลิเก เลยอ่ะ เพราะหลังคาสีฟ้าแปร๋นมันไม่ตัดกับไม้สีน้ำตาลเลยอ่ะ แล้วถ้าฝนตกบ่อยๆระวังไม้จะผุได้นะคะ

แล้วสร้างบ้านซะใหญ่โตไม่กลัวหัวขโมยขึ้นบ้านหรือคะ บ้านอยู่ตจวด้วยอ่ะ เดี๋ยวบ้านอื่นอิจฉา เพราะความอิจฉาขอคนอื่นอาจจะทำให้คนในครอบครัวคุณเดือนร้อนนะคะ

โดย: ann IP: 69.38.230.2 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:5:29:43 น.

น่าภูมิใจแทนคนที่บ้านจริงๆจ้า

โดย: หมูแพนด้าขาใหญ่ IP: 125.24.124.215 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:20:28:13 น.

ดีใจด้วยครับ เป็นกำลังใจ

โดย: we will rock you IP: 203.144.220.243 วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:11:22:09 น.

ว้ายหล่อน เก่งมากกคะภูมิใจแทนอะ แต่ความจริงพวกเราไม่ต้องไปลำบากขนาดนี้แค่ทำงานไปกู้ธนาคารอาคารสงเคราะห์ผ่อนชิวๆก้ได้นะคะเธอ แต่บ้านเธอสีสันคาบาเร่จังอะ ดั๊นว่าไม่สวยนะคะ แต่เอาเหอะภูใจแทนอะแค่โดนจิ๊กใช้ชั้นคงกรี๊ดใส่วันแรกแล้วละคะ ตบมือให้คะ ยัยหม่องเซ๊ยนเพิชท98 รุ่นบุกเบิก หร่อนแกร่งจริงๆ

โดย: เด็กมชรุ่นเดียวกัน ป้า 41 IP: 58.8.175.33 วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:14:09:12 น.

สวัสดีค่ะพี่หมิว สบายดีไหมคะ

ยินดีกับบ้านใหม่ของพี่หมิวมาก ๆ ค่ะ บ้านงามมาก ๆ เลยค่ะ สวยโดดเด่นจริง ๆ เลย ขอชื่นชมพี่หมิวคนเก่งค่ะ พี่เป็นคนไทยที่เก่งและน่าเอาเป็นเยี่ยงยางมาก ๆ ค่ะ หาใครเก่งและอดทนอย่างพี่ไม่ค่อยมีเลยค่ะ

ยีนส์ขอเป็นกำลังใจให้พี่หมิวเสมอนะคะ ขอให้พี่สู้ ๆ ต่อไป อย่าได้ท้อแท้นะคะ

พี่หมิวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ยีนส์ขอเป็นกำลังใจให้พี่เสมอคะ สู้ ๆๆ ค่ะ

โดย: roslita

วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:4:15:14 น.

ขอภูมิใจด้วยคนสิครับ เข้าใจแล้วว่าช่วงก่อนหน้าหายไปไหยมา ไม่ค่อย update blog เห็นรูปบ้านแล้วหายเหนื่อยเลยใช่มั้ยครับ

โดย: ปอน IP: 58.9.19.181 วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:18:43:26 น.

บ้านพี่หมิวสวยมากๆเลยค่ะ

เหนเเล้วขนลุก ไม่รู้ว่าเเลกมาด้วยเหงื่อกี่หยด น้ำตากี่หยาด

โดย: มาดามอุ้ย

วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:12:39:14 น.