Bloggang.com : weblog for you and your gang
แล้วเด็กบ้านนอกคอกนา ก็บินมาอยู่ถึงนิวยอร์ค
Group Blog
บันทึกคำให้การของเกย์เร(รวมงานเขียน)
นิวยอร์ค ซิตี้บอย
ที่ว่าง
สารหล่อเลี้ยงของชีวิต
<<
พฤศจิกายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
16 พฤศจิกายน 2551
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
All Blogs
3 ปีที่นิวยอร์ก
ขุนหมูสู้หนาว
เดลิเวอรี่มาแล้วจร้า
โมจิโต้อีกแล้ว กรูจะบ้า
ดอลล่าห์ที่หายไป
หนาวเหมือนกันหรือเปล่า
5 Av+99 cent =NewYork
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
วันที่แสนยาวนาน
สโลว์บัดซบ
กรรมหนอกรรม ใครทำคนนั้นได้
คลอดแล้วจ้า
เมกาจ๋า อดทนไว้
หนาวเชียงใหม่ใกล้นิวยอร์ก
เสียงกระซิบ อันแผ่วเบา
ความรักแย่ งานการเยิ่น
เอเชียแร๊ง แรงมากฆ่ะๆๆๆๆ
ไปวัดแบบไทยๆในนิวยอร์ค
เสียงที่ใจไม่เคยได้ยิน
หอมข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้
จุดไต้ตำตอ คนไทย
วันเวลาที่เปลี่ยนไป
ตึก ตึก ตึก
ข้าวยาก น้ำมันแพง
นิวยอร์คเกอร์ผู้แล้งน้ำใจ
เทรนงานอย่างไรให้ผ่านโปร ตอน 2
อันหางานร้านอาหารไทยนั้นไม่ยากแต่ก็ไม่ง่ายหรอกนะ ตอน1
หมดท่า
Are you Jet Li?
คนังน้อยถอดรูป
หวาด
ผีเห็นผี
ปรับตัวปรับใจทำงานให้ไวเหมือนลิง
สู้โว้ยยยยย
A New Day Has Come
แดดอ่อนๆตอนเช้า
เวลาของชีวิต
เสน่ห์ของเหล้า
แคชเชียร์ละเหี่ยใจ
The Eye ฉันเห็นผีที่เมกา
ช่องว่างระหว่างความเป็นคน
ของฝากจากแดนไกล
ผีเสื้อราตรีคืนนี้มีอ๊วก
ของขวัญรับปีใหม่
โลกหมุนด้วยความแคบ
วันเกิดนี้เพื่อใคร
I Know what you did last nite?
เวลาแห่งการก้าวผ่าน
วันปลดแอก
ถนนสายนั้นชื่อความเหงา
โชว์ฟรีไม่มีชาร์ต บล็อคติดเรต
บล่าๆนินทากาเลกาลี
ทางผีผ่าน
ความรู้สึกของคนที่หมดใจ...กับความงี่เง่าของคน
กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ หิมะตก
สักวาหน้าหนาวสาวขาแตก
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก พูดไม่ได้ โดย สหมิว
อยู่อย่างเกย์ เกร๋ๆแกร่งๆแรงๆในนิวยอร์ค
กว่าจะมาเป็น "ทิป"
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อุ่นไอหนาวด้วยน้ำใจ ของ ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แรงใจไม่เคยล้า
อย่า ..กลัว
วันหยุดอันแสนหวาน
น้องหวึ่งจิบไวน์
การมาเยือนของสายลมหนาว
คันได้กินลาบซิ้นอย่าลืมแจ่วแพวผัก
แบบนี้ แบบไหนถึงจะเรียกว่าเป็น New Yorker ตัวจริง
รางวัลแด่คนช่างฝัน
กล่องข้าวน้อย ฆ่าชั้น
คืนนั้นคืนไหน ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
US open กว่าวันนี้จะมาถึง By สหมิว
อ้วน ผอม จอมจิ๊ก by สหมิว
เป็นคนไทยที่ไร้ตัวตน
เราลืมได้ หรือ เราแค่หลอกตัวเองไปวันๆ
ขูด ขูด ขูด รวยๆๆๆๆๆๆ
ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่เมกา
อากาศวิปริต คนวิปลาส
วันที่ฉันป่วยทางจิต
ชายแก่ที่เดินกลับมาในความทรงจำ
สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
ที่เหลืออยู่คือความว่างเปล่า
ชีวิตคือการเดินทาง
เฝ้าคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ นับความช้ำแทนเลขวันที่
แล้วความห่างไกลก็แยกเราไปจากกัน
ตอน 27 รักแท้บทที่ 2
โก้ โก้ โก้ หนุ่มๆโก้
สบาย สบาย ในวันหยุด
แบกจานใบใหญ่ไปเสิร์ฟลูกค้า
อีกไม่นานคงได้รวมเล่มแล้ว
ตอน 26 รักแท้บทที่ 1
ตอน 25 งานหนักแถมพักก็ไม่ได้
ตอน 24 บทเรียนจากการทำงาน
ตอน 23 เอาใจคนแก่
ตอน 22 มือใหม่หัดเวท
ตอน 21 บ้านหลังใหม่ใกล้ชิดพม่า
ตอน 20 รับเพื่อนฝึกฮู้ด
ตอน 19 ลูกค้าดี ลูกค้าเลว
ตอน 18 ชีวิตโรบินฮู้ด
ตอน 17 รวมมิตรลูกค้านานาชาติ
ตอน 16 ลูกค้าสารพัดพิษ
ตอน 15 งาน งาน งาน
ตอน 14 น้ำพักน้ำแรงกลับบ้าน
ตอน 13 วันว่างของชาวต่างด้าว
ตอน 12 ยอมแพ้แมงดูดเลือด
ตอน 10 ย้ายรังใหม่วัดใจแม่ผีนักวิ่ง
ตอน 9 ประสบการณ์ใหม่ยามไกลบ้าน
ตอน 8 วันสดใสกับงานใหม่
ตอน 7 ฝึกงานแบบพิกลพิการ
ตอน 6 เจ็บก็ทน ช้ำก็จะทน
ตอน 5 ฝึกงานรันเนอร์โหด
โชคเริ่มเข้าข้างคนสวย
เตะฝุ่นหางาน
เดินย่ำต๊อกหางาน
ก้าวแรกที่เมกา
ป่วยมากไหมฆ่ะ ป้า
8 ชั่วโมงก่อนยังวิ่งหัวหมุนอยู่ในร้าน แต่ตอนนี้กลับมานั่งกรีดนิ้วนับเงินสบายๆอยู่ที่บ้าน
วันนี้แม้ฝนตก แต่เหมือนโชคช่วย แค่เปิดร้านลูกค้าก็เข้ามาจนเกือบเต็ม แถมเดินเข้า เดินออกไม่หยุด ทั้งเทคออเดอร์ ทำดริ้ง เก็บโต๊ะ หมุนอยู่คนเดียว แต่ก็คุ้มกับทิปที่ได้มา ทำงานแค่ช่วงกลางวันนี่ก็ดีเหมือนกัน ทำคนเดียว ไม่มากคน มากความ
เดินออกจากร้านแถวอัพทาวน์ตอนเกือบ 5 โมงเย็น ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนตั้งเค้ามาแล้ว หลังจากหยุดตกไปเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน บนท้องถนนรถราวิ่งสวนกันไปมาน่าเวียนหัว ค่ำคืนวันเสาร์ ราตรีนี้เพิ่งเริ่มสำหรับนักท่องกลางของมหานครนิวยอร์ก
"เอ๊ะ กลิ่นกัญชานี่นา"
ชั้นทำจมูกฟิดฟัด เหมือนแมวยามได้กลิ่นปลาย่าง พร้อมกับสองเท้าที่ก้าวเดินผ่านร้านอาหารตุรกี หน้าร้านมีกลุ่มวัยรุ่นจับกลุ่มกันสูบบุหรี่ 1 ในนั้นคงมีสักรายที่แอบยัดไส้ หรืออาจจะทั้งหมด ชั้นเดินผ่านพลางลอบสบตา ผีเห็นผี งานนี้รู้กันทางแววตา แต่ไม่เอา ไม่พูด
แหม.....เมกาก็รู้ๆกันอยู่ ดีแต่ไปกวาดล้างบ้านคนอื่นล่ะ แต่บ้านตัวเองเต็มไปด้วยเชื้อโรคสาระพัดอย่างไม่รู้หรอก
................................................................................................
เกือบครึ่งชั่วโมงรถไฟฟ้ามาจอดลงที่สถานีหน้าบ้าน ฉันเดินสาวก้าวไวๆเพราะละลองฝนเริ่มพรมไปทั่ว แถมด้วยแรงลมที่เริ่มกรรโชกมาเป็นระยะ แต่ก่อนจะเข้าบ้าน เหมือนเกิดเปรี้ยวปากยังไงก็ไม่รู้ จึงแวะหิ้วเอาไวน์มาซะหลายขวด
>>>>>>>>อาบน้ำ เปิดคอมฯ เปิดไวน์<<<<<<<<<<<<<<<<<
บรรจงรินใส่แล้ว คลึงเคล้นวนให้สีไวน์ชุ่มกระจาย ก่อนสูดกลิ่นไอเข้าไปนิดแล้วจิบตาม กิกิ แอบเลียนแบบลูกค้าที่ร้านมา คุคุ
รสชาติเยี่ยม ปกติรินไวน์ต้องเสิร์ฟสตรีก่อน นี่เค้าเองเป็นลูกครึ่ง งานนี้ก็รินเอง ดื่มเองเลยล่ะกันนะฮ้า
ไวน์หมดไป 2 แก้วแล้ว อารมณ์กำลังกึ่มๆได้ที่ ฝนตกติดต่อกันมา 3 วันแล้ว ถ้ายังอยู่บ้านที่ร้อยเอ็ด ป่านนี้คงเตรียมหว่านไถทำนาได้แล้ว แต่ี่นี่อยู่นิวยอร์ก ฝนตกทีก็ออกไปไหนไม่ได้ หนาว เปียก ลื่น แถมบรรยากาศชวนหดหู่ได้ใจเหมือนอยู่ในหนังสยองขวัญไม่มีผิด
ละเลียดไวน์แก้วที่สาม เหมือนสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ไวน์กับอากาศหนาวๆในยามฝนตกนี่มันเข้ากันดีจริงๆ หมุนดูฉลาก Jacob's Creek Shiraz จาก Australia หึหึ ๆในที่สุดก้ได้เปิดไวน์ให้ตัวเองดื่มบ้าง
ยังจำตอนแรกๆที่เริ่มเป็นเวทที่ร้านช้างน้อยได้ กว่าจะเปิดไวน์ได้แต่ละขวด เหงื่อซึมไปทั่วหน้า ท่องราคาไว้ 49 เหรียญ เปิดไม่ออก จุกตกลงไป หรือ แม้แต่เปิดแล้วลูกค้าคืน มีสิทธิ์ถูกตราหน้าว่าเป็นเวทไร้คุณภาพของร้าน
แต่โชคยังเข้าข้าง คงเป็นเพราะข้อมือที่จับจอบจับเสียมจับไถมาตั้งแต่เด็ก ทำให้ทุกครั้งที่เปิดไวน์น้ำหนักมืองัดจุกก็อกไม่เคยมีปัญหา เปิดนิ่ม เรียบ อย่างบริกรมืออาชีพ บริการริน เสิร์ฟอย่างถูกต้องตามมารยาทสากล ทำให้เหมือนดวงชะตาถูกกับไวน์ เปิดโต๊ะไหนมีเปิดเปิดไวน์ตลอด ปิดบิลจูง ได้ทิปเยอะ ถูกใจเจ้าของร้าน แต่ไม่ถูกใจพวกขาใหญ่บางตัวในร้าน
นี่เรื่องจริงนะ พวกขาใหญ่อยู่มานาน หง่ำเหงือก วันๆปากไม่ค่อยจะกินหรอกข้าว เพราะกลัวเปลือง จึงเอามาไว้ใช้กัดคนมาใหม่ แถมเวลาทำงานก็ไม่ค่อยสอนอะไรหรอก เน้นซ้ำเติมเวลาทำงานผิดพลาดเป็นส่วนมาก คนพวกนี้สังเกตง่ายๆจะอยู่เมกามานาน นานจนลืมกำพรืดไปแล้วว่าต้องกลับเมืองไทยนะ บ้านเกิดเมืองนอนอยู่ที่นั่น
อุ๊ย แก้วที่ 4 เริ่มปากจัดอีกล่ะ นี่ก็เป็นนิสัยแย่ๆของตัวเราเองเหมือนกัน ถ้ามาใหม่ๆต้องแอ๊บแบ๊วใสๆเข้าไว้ ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับนาย ทำตัวเลียๆเปลืองน้ำลายมันเข้าไว้ ลิ้นเลิ้นนี่หมดตุ่มสากก็ช่างมัน เพื่อความอยู่รอด แต่สำหรับชั้น ไม่
พอ ไม่ แล้วเป็นไงล่ะ เด้งออกจากร้านทันที หึหึ พูดแล้วก็เจ็บใจ หลายครั้งที่เจ็บปวด เพราะการลาออกจากร้านหนึ่ง เพื่อไปทำอีกร้านหนึ่ง มักไม่จบลงที่การจากกันด้วยดี มักมีคำพูดด่าลับหลังได้ได้ยินตามมา เจ็บสุดคือหาว่าฉันโกงเงินร้าน แอบอมทิป เอาเงินมาสร้างบ้าน โอยๆ เพิ่งได้ยินมา เจ็บแปลบเหมือนถูกแมวข่วน นี่ถ้าอยู่เมืองไทยคงมีการถกซิ่นเอาเกิบตบหน้าซ้ายขวาแล้วตามด้วยการกระทืบซ้ำ
แต่อยู่นี่ได้ฟังแล้วก็นะ สาปส่ง หงุดหงิด บ้านกรูทั้งหลังกว่าจะสร้างได้เก็บเงินทำงานมาเป็นปี ที่มันพูดนะ มันรู้หรือเปล่าว่าเดือนหนึ่งชั้นทำงาน 30 วัน หยุดแค่ วันเดียว ถ้าเดือนไหนมี 31 วัน
แล้วก็เคยเห็นไหมที่ไปแร่ดๆตามมผับ ตามบาร์ กินข้าวนอกบ้าน ทั้งหมด ทั้งมวลนี้ก็เพื่อเก็บเงินสร้างบ้านนั่นล่ะ ไม่ได้ไปคด ไปโกงร้านที่ไหนมาหรอก แถมลาออกมาชาติหนึ่งแล้ว ยังมีการมาพูดลับหลังอีก หึหึ กลับเมืองไทยถ้าเจอกันมีสวยแน่
ปลง ฆ่ะ ปลง แก้วที่ 5 นิดๆ เอ๊ะจะหมดขวดแล้วนิ ไวน์ ปกติรินได้แค่นี้ล่ะ หมดขวดไป พร้อมกับเรื่องราวที่ได้ยินได้ฟังมา
เห้อ คลิกดูรูปบ้านอีกครั้งด้วยความภาคภูมิใจ ชั้นรู้อยู่แก่ใจว่าอิฐทุกก้อน ปูนทุกถุงที่ฉาบที่ซื้อมาสร้างบ้าน มาจากสองมือสองแขนของชั้นเอง บาทเดียวชั้นไม่เคยไปโกงใครมา ถ้าใครมันจะว่าชั้นก็ให้พูดไป แต่ถ้าหากว่ามันพูดแล้วไม่จริง ทำเวรทำกรรมอะไรไว้ก็รับเอาไปเองล่ะกัน
สาปส่ง
ปล.ป้าฆ่ะ บ้านที่ที่ป้าบอกว่าหนูอมทิปสร้างเสร็จแล้วนะฆ่ะ หลังใหญ่ขนาดนี้ ถ้าหนูอมทิปได้จริง คงอมเงินดอลได้เป็นโอ่งเลยล่ะ คริคริ
ชนแก้วฆ่ะ
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2551 8:15:49 น.
22 comments
Counter : 793 Pageviews.
Share
Tweet
ดีใจด้วยในความสำเร็จ และชื่นชมในความพยายาม (จริงๆ นะ... ต้องวงเล็บบอกไว้ว่าก่อนว่า "จริงๆ" หวั่นใจว่าจะมีช๊อทพิเศษ อิอิ)
โดย:
tryinghard01
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:34:05 น.
ป้าลิไม่เคยว่าไรหมิวเลยนะเฆอะ
ตามอ่านเรื่องของหมิวมาตลอด ชอบมากค่ะ
เสียดายตอนนี้อยู่ที่ทำงาน ถ้าไม่งั้นจะไปเปิดไวน์มาชนด้วย
โดย:
ป้ามะลิกับลุงมะระ
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:50:07 น.
ดีใจด้วยครับ
โดย:
palmy_yoyo
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:31:36 น.
พี่วิสกี้แวะมาเยี่ยมค่ะ และชื่นชมน้องสมิวจริงๆ กับน้ำพักน้ำแรงที่สร้างบ้านนี้นะคะ
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:57:02 น.
ป้าที่ว่าป้าลิ ชิมิฆะ
ตำเเหน (ชนเเก้วฆ่ะ)
โดย:
มาดามอุ้ย
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:18:17 น.
น้ำพัก น้ำแรง เห็นแล้วหายเหนื่อยแทน
ใครๆจะรู้ไหมหนอ อยู่เมืองนอกใช่ว่าสบาย
โดย:
R_may
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:13:28 น.
น้องหมิวเก่งจังสร้างบ้านให้พ่อแม่หลังเบ้อเริ่มเลย
นับถือๆ
โดย:
nanida
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:21:03 น.
พี่หมิว บ้านสวยมากค่ะ ดีใจด้วยค่ะที่บ้านใกล้จะเสร็จแล้ว
โดย:
Tang_Siri
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:49:06 น.
good job!!
โดย:
แม่น้องขวัญ_ซาแมนต้า
วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:10:27 น.
เข้าใจและดีใจด้วยค่ะ
ติดตามอ่าน blog คุณหมิวตั้งแต่มาใหม่ๆ จนถึงตอนนี้
ยินดีกับความสำเร็จนะค่ะ
โดย:
orria
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:38:44 น.
ว่าแล้ว คุยๆ หายๆ เหอๆๆๆ
โดย:
โดดเดี่ยวผู้น่ารัก
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:03:09 น.
เอาใหม่ เพลงประกอบบล็อก ยูทูบมันไม่เล่นอัตโนมัติ
เอานี่ดีกว่า
นักร้องบ้านนอก - ใหม่ เจริญปุระ
โดย:
โดดเดี่ยวผู้น่ารัก
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:06:07 น.
อ่านไปน้ำตาซึมไปค่ะ จริงๆนะ
ตอนนี้เราอยู่ SF ทำงานร้านอาหารเหมือนกัน
เข้าใจเลยจริงๆ เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะค่ะ
ส่วนหนังสือเดี๋ยวจะฝากเพื่อนที่เมืองไทยซื้อให้
อยากอ่านแบบเต็มนะค่ะ
โดย: Joy IP: 67.117.144.225 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:40:34 น.
อิอิ มือขวาถือแก้วจิบไวน์ มือซ้ายถือเหรียญQuarter สายตากรุ่มกริ่ม มุ่งมั่น
คอยดูนะ ฉันจะชนะเธอให้ได้ TAKE5 อิอิ (โดนกินเรียบมาหลายวัน)
ปล.อย่าคิดอะไรมากเลยแกเอ้ยยย คิดไปก็ปวดจิตเปล่าๆ
โดย: ..ฉันเอง.. IP: 24.239.147.229 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:38:20 น.
ตอนแรกเราก็สงสัยเหมือนกันนะ เพราะสหมิวเพิ่งมานิวยอร์คได้ประมาณ 2 ปีเองมั้ง แต่ทำไมเก็บเงินสร้างบ้านได้ และโพสต์รูปบ้านที่ใหญ่โต มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ ยกเว้นแต่เพียงว่า มีงานพิเศษทำ เช่น ขายตัว แต่สหมิวคงไม่ทำหรอก ที่เราสงสัยก็อาจจะเป็นเพราะว่าเราอ่านเรื่องของสหมิวที่เขียนในพันธ์ทิพย์ และสหมิวก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดของรายได้ และการใช้จ่าย แต่เขียนเล่าแต่เพียงคร่าวๆ ย่อๆ และเราเองก็เชื่อว่า ไม่มีใครบอกเกี่ยวกับรายได้ที่หามา ยังไงก็อย่าไปสาปส่งป้าเขาเลย เพราะแต่ละคนก็สามารถคาดเดาเรื่องราวของคนอื่นๆผิดๆได้เหมือนกัน
โดย: Ann IP: 146.245.184.143 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:32:59 น.
ใครไม่เชื่อ แต่ฉันเชื่อแกนะหม่อง ว่าเงินทุกบาททุกสตางค์มาจากน้ำพักน้ำแรง เพราะฉันก็ทำงานหนักเหมือนกัน และรายได้ที่ได้มามันก็มากพอจะจะสร้างบ้านราคาเป็นล้านได้ อย่าไปสนใจปากคนเลยหม่อง จงภูมิใจในตัวเอง คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ใหม้
คิดถึงน่ะ ช่วงนี้ว่างเหรอ เห็นออนเอ็มบ่อย ๆ
ปล,, หนังสือ น้องฉันซื้อให้แล้ว กำลังส่งมาให้ฉันอยู่
ดีใจจัง อยากได้เร็วๆอ่ะ แล้วลายเซนต์ละ ฉันจะได้มั้ยเนี๊ยะ
โดย:
คุณนายก้อ
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:10:07 น.
เป็นกำลังใจ พี่โคต..........เก่งเลยอ่ะ สร้างบ้านหลังเบ้อเริ่ม...............
โดย: แฟนคลับพี่หมิว IP: 202.183.211.197 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:46:37 น.
น้ำพักน้ำแรงและความอดทนเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ... ฉันดีใจกะแกด้วยนะ
เอาหนังสือแกให้แม่อ่าน แม่บอกว่าอ่านเพลินเขียนสนุก แม่ยังถามถึงแกอยู่เรื่อยๆ ว่าสบายดีไหม ยังอยู่ที่โน่นรึเปล่า ... เพื่อนที่เคยมานอนบ้านแม่จำได้ทั้งนั้นล่ะ โดยเฉพาะแก ... เพราะประหลาดที่สุด
เดี๋ยวนี้ภาษาไทยแกแปลกๆ ไปนะ ด้วยความตั้งใจ(บางคำ) แล้วลืม(บางคำ)ด้วยรึเปล่า อย่าให้เสียชื่อเด็กอ่างแก้วนะแก
โดย:
kenmania
วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:12:53 น.
เป็นกำลังใจให้หมิวเสมอ จ้า สู้สู้
โดย: อั๋นอั๋น IP: 58.10.155.34 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:35:41 น.
หม่องเอ๊ย! ใครจะว่าอะไรช่างแม่งปะไร
คนมันอิจฉาตาร้อนนะ อะไรมันก็พูดกันได้
พระ..เจ้า.. ยังโดน
ประสาอะไรกับสามัญชน คนจนๆ อย่างเรา
ถ้าเห็นพูดต่อหน้ายังใจไม่อยู่ ก็เอาแข้งฟาดปากไปสักที อาจจะช่วยให้สบายหูได้บ้าง
โดย:
โดดเดี่ยวผู้น่ารัก
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:24:06 น.
เคยอยู่เมกา เคยทำงานร้านอาหาร เจอแบบที่คุณพูดทุกอย่าง แต่แสบที่สุดคือ อมทิป อมบิล ไปให้ผู้ชายใช้
ยังขัดข้องในใจถึงทุกวันนี้ เดี๊ยนไม่ได้บ้าผู้ชายแบบคนที่พูดนะ แล้วก็คิดเหมือนคุณคือ รอกลับมาเจอกันที่เมืองไทยก่อนเถอะนะเมิง
โดย: นน IP: 202.80.240.3 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:34:43 น.
บ้านสวยเด่นเป็นสง่าานะครับพี่หมิว
แบบบ้านสวยดีมีรสนิยมนะครับ
ดีใจด้วยย นะครับ
โดย: ปอน IP: 58.9.249.125 วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:22:50:44 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Be a good guy
Location :
New York CityBoy United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เด็กจากทุ่งกุลาร้องไห้ฯฝันไกลในนิวยอร์ค
Friends' blogs
Be a good guy
ป้ามด
ปูขาเก เซมารู
someone like me
NeneShin
smartupid
fluffyboy101
Kurt Narris
* เทมมี่จัง *
B Oprysk
BlackmagicW
Susie
gabgab
หญิงป้า
PoH13
หน่อยอิง
กรรชัย
WaN-r-Tit
Praparat2001
canx
redPoTatO
roslita
tingpositive
pecochan
กะว่าก๋า
ซ่อนทรายแก้ว
ทิวาจรดราตรี
มารปักษา
Tripple Jack
มาดามอุ้ย
คุณนายก้อ
ป้ามะลิกับลุงมะระ
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
The Fifth
Mcintosh.Net
nanida
GlowPopJigglyJam
Tang_Siri
pink daffodil
INGEN ER PERFEKT
Webmaster - BlogGang
[Add Be a good guy's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.