สเปเชี่ยว ไวน์ ดริ้ง เอนนี่ติงเอลลลลลลลลล
เวทหน้ามน คนช่างจำนรรจา พยายามๆจะทำให้ได้ จะเป็นเวทความหวังใหม่ของร้าน ที่ทำงานไม่เหมือนพ่อใหญ่จิ๋ว แต่จนแล้วจนรอด การออกจากครัวมาเยื้องย่ายกายาบนฟลอก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว
แต่ก่อนเป็นรันเนอร์ อาศัยความถึก ซึ่งเรามีอยู่แล้ว พวกความคล่องในการยกจานออกมาเสริ์ฟลูกค้า ข้าเจ้าได้สบายมากๆ แม่ครัวจะผัดออกมา 10 จานร็วด มันก็จะถูกกำจัดออกไปได้ในเวลาไม่ถึงสองนาที แต่คราวนี้ล่ะ การเป็นเวทที่ดีไม่ใช่แค่ความถึก ความคล่อง แต่มันมีความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ตามมาด้วย
"ตอนนี้เวทร้านนี้มีแต่ใหม่ ยอดขายตก ไม่มีใครกล้าขาย ถ้ายังทำยอดกันไม่ได้ ต่อไปถ้าเป็นเวทก็จะให้ลดลงไปเป็นรันเนอร์ หรือบัสบอย หรือ ออกไปจากร้าน" สิ้นคำประกาศิตก็ทำให้หัวใจเวทมือใหม่แทบแตกสลาย
ลำพังทุกวันนี้จะพูดให้ลูกค้าเข้าใจภาษาอังกฤษแบบกระเหรี่ยงๆ ด็อกอิ้ง เกือบเอฟมาจากสถาบันช้างชูคบเพลิงก็แทบแย่แล้ว นี่ยังต้องมาบังคับขายอาหารแพงๆของสเปเชี่ยวกันอีกหรือนี่
ล็อปสเตอร์ ผัดไทย ตัวหนึ่ง 34 เหรียญ พ็อตเตอร์เฮ้าส์ สเต๊กส์ ชิ้นหนึ่งใหญ่ๆพ่อกับลูกวัวตอนคลอดใหม่ๆ 35 เหรียญ ปลาออสเตรเลี่ยน ซีแบส ชิ้นเล็กๆเท่าแมวดม ปาเข้าไป 25 เหรียญ โอยยยยยยยยยยยย ทำไงให้ขายได้นี่
ต้องเข้าไปดูวิธีการทำมันอีก ล็อปสเตอร์เขาทำไง ทั้งนึ่ง ทั้งย่าง ต้องดู สเต็กส์เขาย่างยังไง หมักยังไงก็ต้องรู้ ทั้งๆที่ข้าเจ้าเป็นสาวชีวจิต ไม่กินเนื้อมาร่วม 10 ปีแล้ว ปลา ปู ก็ต้องรู้มันมาจากไหน
เห้อๆๆๆ พอเข้าไปขายกับลูกค้า ขอบอกว่าต้องพูดเว่อร์ๆเข้าไว้ ฝรั่งนี่ท่าทางต่อมรับความรู้สึกจะด้านชา ถ้าเราหงิ่มๆติ๋มๆขาดความมั่นใจเมื่อไหร่นะ มันจะเชือดเราเหมือนลูกได่ในกำมือ แต่เราถ้าเรามั่นใจ กล้าพูดซะอย่าง จ้องตาไม่กระพริบ ต้องฟังชั้นนะ สะกดให้อยู่กับเราให้ได้
"วู้ด ยู ไลค์ ทู โนว์ สเปเชี่ยว ฟอร์ ทู ไนท์" จิกยิ้ม ในใจบอก ต่อให้แกส่วยหัวชั้นก็จะขาย
แค่เขาพยักหน้า ก็เริ่มล่ะ คืนนี้เรามีล็อปสเตอร์ จากแคนาดานะ โสดดดดดดดดดดดดดดดดสด ตัวอ้วนๆน่ากื้นน่ากิน ต้มในน้ำเดือจนเนื้อหวาน แล้วย่างจนหอมกรุ่น แล้วผ่ากลางลำตัว ใส่ผัดไทยเข้าไป เหมือนสองรถชาติจากตะวันตกกับตะวันออกมาเจอกัน ลองไหมครับ
ลูกค้าทำหน้าตะลึงตึงๆได้โอกาส นะนะ ทานเถอะ เพื่อยอดเซลของช้านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"สดจริงหรือ สดแค่ไหนกัน"
นั่นไหมล่ะ แอบจิก
"สดจริงนะ เมื่อวานยังว่ายน้ำอยู่เลย วันนี้มาอยู่ในครัวซะแล้ว" คริคริ
อึ้งเลย แต่ก็สั่งนะ
รีบเดินกลับมาอย่างรวดเร็ว กลัวเขาเปลี่ยนใจ เจ๊เป้ รัยเนอร์หญิง เทพีธิดาช้างปรี่เข้ามาหา
"เมื่อกี้แกว่าไงนะ สดขนาดว่ายน้ำเลยรึ" "ช่ายๆ อิอิ เจ๊ก้อ"
แล้วเจ๊แกก็หายเข้าครัวไปพร้อมกับเสียงหัวเราะ ทำให้เราพลอยมีกำลังใจมากขึ้น
คืนนั้นขายถล่มทลายมาก คนเดียวทำยอดเซลไป 1600 เหรียญ นี่ถ้าเป็นแอมเวย์คงมีเลื่อยตำแหน่งไปเป็นเพชรมงกุฏได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ถ่ายรูปลงหนังสือ แล้วตะโกนว่า แอมเวย์ คริคริ
หมดความกังวลใจเรื่องการขายไปสักพัก เอาอีกล่ะ หาเรื่องให้เวทอย่างข้าเจ้า ต้องหน้าหมองอีกครั้ง เพราะยอดเซล ด้านเครื่องดื่มตกต่ำอย่างรุ่นแรง
วู้ด ยู ไลค์ เอนนี่ติง ทู ดริ้ง
วอเตอร์ วิท เลม่อน
เจ้ามาอีกล่ะ อูฐสายพันธุ์ใหม่ เรื่องมาก จะกินน้ำเปล่าก็ต้องมีมะนาว
เดินไปเอาเสริ์ฟแก้วยังไม่ทันวาง
สตรอ พลีส กรีซซซซซซซซซซซ เอาหลอดอีก ไม่คิดเลยหรือไง นี่มันฟรีนะ ถ้าเขาอยากให้น่ะ เขาเสียบมาแต่แรกแล้ว มากินข้าวนอกบ้านทั้งที งกอะไรนักหนา
หลังจากนั้น สั่งไรรู้ไหม ผัดไทย 1 จาน แชร์กันสองคน ไม่ได้ซะแล้ว ปล่อยไว้ไม่ได้ ข้าเจ้ารีบแจง ว่าสั่งไรเพิ่มไหม เพราะถ้าสั่งแบบนี้ ตามกฎของร้าน เราจะชาร์ต 5 เหรียญนะ
หน้าหงิกทันที เราก็จิกยิ้ม เอาไงล่ะ จะให้ชาร์ตหรือจะยอมสั่งเพิ่ม
สรุป เอาสปริงโลว์อีกจาน มีการแถมอีกว่า มันมากี่ชิ้น หึหึ ยิ้มไว้ๆ
นั่นล่ะ เลยเป็นสาเหตุให้บอสมีคำสั่งลงมา ให้เวท เพิ่มยอดขายด้านเครื่องดื่ม เหล้า ไวน์ ถึงขั้น เมื่อวานส่งวิทยากรผู้ชำนาญการด้านการขายไวน์ จากร้านอาหารชื่อดังกลางเมืองนิวยอร์คมาอบรมให้เวทหัวดำในร้าน
เริ่มบรรยากาศการอบรมด้วยความตั้งใจ แต่แล้วคำถามที่ทำให้ทุกคนต้องสะอึกก็คือ เป็นเวทยอดขายต่ำ เพราะพวกคุณไม่รู้เรื่องไวน์ พวกคุณจะทำไงดี รู้อะไรมั่ง ก็ไม่รู้น่ะสิ ถึงทำไม่ได้ ผมนะ บลาๆๆๆๆๆๆยกหาง ดี เลิศ ประเสิรฐศรี มณีเด้ง เก่งคนเดียว คนอื่นโง่หมด
ทุกคนมองตากันปริบๆนี่มันมาให้ความรู้คือมันมาว๊ากน้อง ข้าเจ้าคันปากยิบๆเลยแอบจิกกัดตบตีกันหลายครั้ง
เอ้า เงียบ แล้วผมจะเข้าใจไหม ถามจริง ทำงานบริการกันนี่ ลูกค้ามานั่งโต๊ะลง ทำอะไรกันมั่ง
ข้าเจ้า ยิ้มคะ
ฝรั่งดั้งขอ อึ้ง มันคงคิดว่าข้าเจ้ากวนตรีนมัน ก็แน่สิ
ข้าเจ้าเวนจังหวะแล้วบอกว่า ยิ้ม เข้าไปหาลูกค้า แล้วก็พูดว่า Hi How are you? would you like anything to drink?
มันมองหน้าข้าเจ้า เหมือนข้าเจ้าแอบไปกินเลือดมันหาก่อนบอกว่า หยุดพูด แล้วนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะ
คะ หลังจากนั้น ทุกคนก็เบือนหน้าหนี ไม่มีคนสนใจ พร้อมกับเร่งเวลาให้จบไวๆ
สรุป การอบรมล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะเจอฝรั่งปากกรรไกร
"เดี๋ยวอาทิตย์หน้า อบรมกันอีก 1 วันนะคะ จะได้เข้าใจเรื่องไวน์กันมากขึ้น"
กรีซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ ยังจะมาอีกหรือนี่
ว่าแล้วก็ขอกระดก Shiraz สักแก้วย้อมใจก่อนนะ ก่อนที่จะเจอพ่อกรรไกรอีกครั้ง คราวนี้มีหลั่งเลือดดั่งสีไวน์แดงแน่ๆ หึหึ
Create Date : 30 กรกฎาคม 2550 |
|
9 comments |
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 4:41:43 น. |
Counter : 854 Pageviews. |
|
|
|
ขอบอกไม่เคยรู้จริงๆ ว่าเวทมีการต้องทำยอดด้วย สุดยอดเลยจริงๆ อ่านแล้วคิดถึง เด็กเสริพ์เมืองไทย เมื่อไหร่จะพัฒนาน๊า รึทิปมันน้อยเกินไป
มันน่านักนะ เจ้าวิทยากรคนนี้ ถ้ามาอีกบอกไปเลยนะค่ะ ว่าวิทยากรไร้ซึ่งจิตวิทยาเป็นอันมาก ผู้เข้าสัมนามีอาการต่อต้าน ไม่รู้ตัวบ้างหรือ ถ้าคิดว่าการอบรมจะได้ผล คิดผิดแล้ว ถ้าไมปรับปรุงแนวการอบรมละก็ อย่ายึดเป็นอาชีพเลย ร้านอื่นที่เคยอบรมเคยฟังฟีดแบกเขาบ้างไหม น่าสงสารเจ้าของร้านนะเนี่ย เลือกคนผิดแท้ๆ
ปล เก่งมากนะค่ะ ขายคนเดียว ได้ ตั้งพันหกเนี่ย