แดดอ่อนๆตอนเช้า ลำแสงสีทองเริ่มสาดส่องเข้ามาแยงตา ฉันกระพริบตาถี่ๆขึ้น ก่อนตื่นมาด้วยความดีใจ การกลับมาอีกครั้งของแสงแดดอันมีค่า นับตั้งแต่หิมะตกเมื่อสามวันก่อน ท้องฟ้าของเมืองนิวยอร์คก็มืดครึ้มไปด้วยไอหมอกสีดำทมึน พร้อมกับความหนาวเหน็บที่โอบปกคลุมไปทั่ว “ทำไมมันหนาวอย่างนี้นะ” ฉันมักบ่นเสมอเมื่อต้องเดินฝ่าดงหิมะกลับบ้านในยามดึกดื่น คนที่มาจากประเทศเมืองร้อนอย่างฉันเอง คงเคยเบื่อสุดๆกับอากาศร้อนแสนร้อนของประเทศไทย แต่เมื่อมาเจอกับสภาพอากาศที่หนาวสุดขั้วหัวใจ ความคิดถึงแสงแดดอุ่นๆที่เคยได้สัมผัสมันจึงมีมากล้นจนแทบอยากจะเอื้อมมือไปกวาดๆท้องฟ้าให้มันใสๆเพื่อรอคอยการกลับมาอีกครั้งของดวงอาทิตย์ ฉันเปิดหน้าต่างโล่ง ให้แสงแดดได้สาดส่องเข้ามาในห้อง แม้มันจะมาพร้อมความหนาวเย็นที่ยังคงเจือจางอยู่ แต่ก็ทำให้เช้านี้ห้องของฉันดูแปลกตา ห้องของฉันมีสีฟ้า ขนาดกว้างพอเหมาะสำหรับการอยู่คนเดียว ฉันยิ้มให้กับรูปถ่ายของพ่อกับแม่ที่ฝาผนัง เช้านี้รูปที่ฉันไหว้ก่อนนอนดูมีสีสันสดใสตามไปด้วย ฉันมองผ่านหน้าต่างออกไป ต้นไม้ใหญ่ที่เคยเขียว ตอนนี้สลัดใบยืนต้นเก้งก้างเหมือนมันกำลังจะตาย แต่จริงๆแล้วมันคงกำลังนอนหลับอยู่ เพื่อรอคอยการหมุนเวียนเปลี่ยนฤดูกาลอีกครั้ง กระรอกตัวน้อยวิ่งเล่นไปมาบนกิ่งไม้ เสียงนกร้องทักทายกันดังไปทั่วรอบบริเวณบ้าน คงไม่ใช่มีแต่ฉันเท่านั้นที่ดีใจ เพื่อนๆร่วมโลกเหล่านี้ก็พลอยมีความสุขตามไปด้วย ใครๆก็คงหลงรักความสดใส ความสว่าง เพราะมันทำให้จิตใจของเราเบิกบาน ในทางตรงกันข้าม ใครหลายๆคนคงไม่ชอบความเงียบเหงา ความมืดครึ้มในยามฤดูหนาว เพราะมันทำให้จิตใจของเราหดหู่ เศร้าสร้อย ฤดูกาลและวันเวลาที่เปลี่ยนมักมีผลกับความรู้สึกนึกคิดของผู้คน ฉันมักคิดแบบนี้ ฉันอาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกไปทำงาน จิตใจเบิกบานเต็มไปด้วยความหวังที่รอคอยอยู่ข้างหน้า ฉันเชื่อว่าวันนี้ร้านจะเต็มไปด้วยลูกค้าที่รอคอยวันอากาศดีๆแล้วออกมาทานข้าวพร้อมกัน ฉันเดินไปตามถนนมุ่งตรงไปยังรถไฟฟ้า เสียงเครื่องบินดังทยานมาอยู่เหนือหัว ฉันหยุดยืนมอง ฉันไม่รู้เครื่องลำนี้มาจากไหน แต่ทุกครั้งที่เครื่องบินพุ่งตรงไปลงยังสนามบินเจเอฟเค ฉันมักคิดถึงเพื่อนอีกหลายคนที่กำลังตั้งใจจะมาสู้ มาเริ่มต้นหางาน เพื่อช่วยเหลือทางบ้าน หลายคนที่เคยเขียนอีเมลล์มาถาม หลายคนที่เคยคุยกันจนคุ้นเคย ในขณะเดียวกันหากเครื่องบินทยานสวนไปอีกทาง ฉันมักคิดถึงคนที่พอแล้ว กำลังเดินทางกลับบ้าน บางทีฉันก็เคยคิดว่า หากวันนั้นมาถึง ฉันเป็นคนที่ได้เดินทางกลับบ้าน ฉันจะรู้สึกยังไงหนอ บางทีตอนนี้ ฉันอาจนึกถึงแสงแดดในยามเช้าของเมืองไทยมากจนเกินไป   Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551 24 comments Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2551 1:19:53 น. Counter : 2687 Pageviews. Share Tweet

วางคำได้สวยและเห็นภาพเลย   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 26 กุมภาพันธ์ 2551 1:10:49 น.

คุณสหมิวซื้อตั๋วเครื่องบินแบบ ขาเดียวหรือ ไปกลับล่ะครับ?   โดย: pecochan 26 กุมภาพันธ์ 2551 1:33:53 น.

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 26 กุมภาพันธ์ 2551 2:21:31 น.

หอบความร้อนของท้องทะเลเมืองไทยมาฝากค่ะ รูปสวยดีนะคะ ขอไปอ่านเรื่องอื่น ๆ ที่ จขบ นำเสนอก่อนนะ เห็นน่าสนใจหลายอย่าง สู้ ๆ นะคะ   โดย: แร่ใยหิน 26 กุมภาพันธ์ 2551 2:23:10 น.

เขียนได้น่าอ่านมาก มันมีีสองความรู้สึกในเวลาเดียวคือเศร้าและมีความสุข ขนลุกเลยอ่ะ   โดย: ฟรัง-แซ 26 กุมภาพันธ์ 2551 3:11:55 น.

เรื่องน่าอ่าน ภาพก็สวยดีค่ะ   โดย: thaispicy 26 กุมภาพันธ์ 2551 5:15:17 น.

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันที่ blog ครับผม   โดย: สอระ (สอระ ) 26 กุมภาพันธ์ 2551 7:49:34 น.

เขียนแล้วจิตนาการออกเลยค่ะ อิช้านนก้ออยากกลับเมืองไทยมั่งค่ะ   โดย: nattawara 26 กุมภาพันธ์ 2551 18:07:22 น.

มาอ่านค่ะ เขียนได้ดีจัง ชอบๆ   โดย: gluhp 26 กุมภาพันธ์ 2551 21:20:04 น.

เคยอ่านเรื่องของคุณที่โพสต์ไว้ที่พันทิปนานแล้วมั้ง ไม่นึกเลยว่าจะมีบล๊อก อยากจะแนะนำในฐานะที่อยู่นิวยอร์คซิตี้มาเกือบยี่สิบปี เรื่องงาน หากได้งานที่ดีกว่าก็ควรจะย้าย ถ้าหากคิดแต่เรื่องบุญคุณ ชีวิตในนิวยอร์คคุณจะไม่ไปไหนเลย บุญคุณไม่จำเป็นต้องทดแทนด้วยการไม่ลาออก แต่บุญคุณสามารถทดแทนได้หลายรูปแบบ เช่นช่วยพาไปหาหมอ ช่วยปลอบใจเป็นเพื่อน คุณและหลายๆคนที่มาแบบมีวีซ่า ที่ยังไม่ผิดกฏหมาย สามารถขอกรีนการ์ดได้ มีอยู่หลายทาง แต่เท่าที่รู้คือ - จ้างทนายแต่เสียเงินเยอะ มีหลายบริษัทรับทำ work permit สำหรับคนที่มีวีซ่า แต่ยังไม่เป็นบุคคลหนีเข้าเมือง -หางานบริษัทคนไทย หรือฝรั่ง หรือต่างชาติทำ แล้วเจ้านายออกใบทำงานให้ เท่าที่ทราบเคยมีคนหนึ่งได้วีซ่านักเรียน แล้วทำงานที่สถานทูต แล้วสถานทูตออกใบทำงานให้ โชคดีสุดๆ การทำงานในที่ๆไกล มันดีเพียงแค่หลบเจ้าหน้าที่ได้ แต่ถ้าได้ทำงานในเมือง มันโอกาสหลายหลาก คุณเป็นคนมีความกล้าหาญ และเก่ง อย่าเก็บความสามารถของคุณไว้ในครัวเพียงอย่างเดียว ควรหางานหลายรูปแบบทำ   โดย: No name IP: 198.22.236.230 26 กุมภาพันธ์ 2551 22:35:36 น.

สวัสดีจ้า   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 27 กุมภาพันธ์ 2551 0:12:21 น.

Myspace Hugs Graphics   โดย: Fullgold 27 กุมภาพันธ์ 2551 23:20:35 น.

อ่านแล้วเห็นภาพเลย แต่คุณคงอยู่นานแล้วสินะครับ ถึงคิดถึงเมืองไทยได้มากมายขนาดนี้ เคยไปทำงาน และอยู่ในNHสามเดือนเราคิดถึงบ้านน้อยครั้งมากๆเลย ---ไม่เป็นไรนะครับ สู้ สู้ (แอบคิดถึง manhattan)   โดย: หมูแพนด้าขาใหญ่ 29 กุมภาพันธ์ 2551 11:53:41 น.

เข้าใจความรู้สึกคนคิดถึงบ้านครับ...   โดย: i-palmy (palmy_yoyo ) 29 กุมภาพันธ์ 2551 15:47:00 น.

Hugs Graphic Comments   โดย: Fullgold 1 มีนาคม 2551 0:13:12 น.

รูปแรก ถ้าเห็น ก็จะวิ่งหนี ครับ เหมือนหนังสยองขวัญ แต่รูปสุดท้าย คิดถึงตอนได้ลาหนีงานไปนอนเล่นที่ไกลๆๆๆๆๆ แต่คงไม่ไกลเท่า คุณสหมิว แน่ครับ กำลังใจต้องมาก่อนเสมอ แต่อย่าลืมเงาที่เดินตามเรามาด้วยนะครับ (งง)   โดย: redPoTatO 1 มีนาคม 2551 10:47:56 น.

ถึงมันจะร้อน มันจะแย่อย่างไง ก็บ้านเราเนอะ พี่ก็ยังรอคอยวันที่พี่จะกลับไปไทยเหมือนกัน บ้านเรา อย่างไงก็บ้านเรา เราคงไม่มีวันลืม   โดย: พี่วัธ IP: 68.63.161.51 2 มีนาคม 2551 14:16:42 น.

สวัสดีคะ แวะมาทักทายยามเช้า   โดย: หน่อยอิง 4 มีนาคม 2551 9:48:17 น.

รอวันนั้นเช่นกัน   โดย: Gamkaew IP: 24.46.62.47 4 มีนาคม 2551 13:07:22 น.

เดือนหน้า ฉันกลับไทยหนึ่งเดือนเต็มๆ อิจฉาละซี ฉันก็อยากกลับไปบ้านเรา อยู่นี่ฉันเหนื่อย แบกจานจนมดลูกจะหลุดแล้ว รอยางฉันรับผลก่อน ไปปลูกกระท่อมอยู่ด้วยกันน่ะหม่อง   โดย: คุณนายก้อ 5 มีนาคม 2551 8:10:25 น.

อากาศ กทม ตอนนี้ก็แปลกครับๆปรับตัวไม่ทันแล้วครับ ตอนเช้าหนาวเหมือนหน้าหนาวเลย แต่ตอนบ่ายร้อนทีเดียว เป็นอย่างนี้มาหลายวันแระ งง   โดย: Ponn IP: 58.9.14.108 5 มีนาคม 2551 22:39:39 น.

ฝีมือการเขียนไม่ตกจริงๆ นะเธอ แต่ฉันคิดถึงฝีมือทำสไลด์ของเธอมากกว่าแหละ   โดย: เพื่อนสาวสุดสยาม (kenmania ) 5 มีนาคม 2551 22:41:17 น.

โดย: ฟรัง-แซ 7 มีนาคม 2551 0:24:19 น.

Minkmong- พี่ส่งเพลงที่หม่องอยากฟังไปให้ ผ่าน you send it, web link + user name + pass word พี่ส่งไปให้ทางเมลแล้วนะ ทั้ง hotmail กะ yahoo รีบๆไป download นะ มันเก็บไว้ให้แค่ 7 วันเอง   โดย: P'Nao IP: 58.8.17.152 7 มีนาคม 2551 15:31:23 น.