|

หทัยแห่งสุริยัน ผู้เขียน : ริญจน์ธร สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ (พิมพ์ครั้งแรก ต.ค. ๒๕๕๔)
จากสำนักพิมพ์ :
เทพบุตรหนุ่มรูปงามที่ไม่เคยเชื่อในรัก ที่สุดแล้วก็ต้องพ่ายแพ้ต่อหัวใจตนเอง เมื่อมาพบกับมนุษย์สาวผู้ศรัทธาในรักเต็มเปี่ยม เมื่อเทพอพอลโลผู้ไม่เคยศรัทธาในรัก กลับโดนศรของกามเทพปักอกให้ต้องหลงรักเพียงเพชร มนุษย์สาวแสนธรรมดานางหนึ่ง พระองค์จะทำเช่นไรกับรักไม่พึงปรารถนา แม้จะรู้ดีว่าทุกอย่างเป็นเพียงเพราะฤทธิ์ของศรรัก แต่พระองค์กลับไม่อาจละสายตาจากมนุษย์สาวได้เลย ทุกความรู้สึกในหทัยยังคงปรารถนาแต่เธอ และเพียงแค่นางเท่านั้นสามารถเติมเต็มช่องว่างในหัวใจอันอ้างว้างได้
หทัยแห่งสุริยัน...อีกหนึ่งบทตำนานแห่งรัก ที่จะพิสูจน์อานุภาพของความรักว่าทรงคุณค่ามากเพียงใด...

หลังอ่าน... นิยายรักหวานแนวแฟนตาซี-โรแมนติคที่หยิบมาอ่านเล่น ๆ ระหว่างรอกำหนดการอะไรบางอย่าง... อ่านแล้วก็นึกทึ่งในจินตนาการของผู้เขียน...คิดได้ไงเนี่ย...แหะ ๆ .. อ่าน ๆ ไปก็เพลินจนอ่านจบไปได้ในเวลาเพียง 2-3 ชั่วโมง
เรื่องนี้น่าจะอยู่ในชุดเดียวกับ"ดุจดั่งดวงใจ"ที่เคยอ่านไปก่อนหน้านี้ เล่มนั้นก็ว่าหวานสุด ๆ แล้ว มาเจอเล่มนี้เข้า...หวานสนิทชนิดไม่บันยะบันยังกันทีเดียว... พล็อตเรื่อง แนวเรื่องคล้าย ๆ กัน เทพบุตรหนุ่มมาหลงรักมนุษย์สาว(สาวไทยอีกต่างหาก...) ...และนำพาเธอกลับสู่วิมานของตัวเอง ใช้ชีวิตนิรันดร์ร่วมกัน
หากจะมีความแตกต่างอยู่บ้างก็คงจะเป็นบุคลิกของพระเอก ได้แก่เทพทั้งสององค์ ซึ่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เทพฮาเดสแห่ง"ดุจดั่งดวงใจ"นั่นเป็นเทพแห่งความตาย.. เป็นราชันย์แห่งยมโลกจึงมีบุคลิกที่ค่อนข้างเย็นชา ไม่สนใจในอิสตรีจนกระทั่งมาพบกับพริ้ง-พริมาเข้าก็ตกหลุมรัก จนต้องฝ่าฟันอุปสรรคนานาเพื่อได้เธอมาครอบครอง...
แต่ในเล่มนี้เทพอพอลโล...เป็นเทพแห่งสุริยันผู้ร้อนแรง บุคลิกจึงออกแนวบุรุษเสเพลอยู่สักหน่อย เจ้าชู้ เจ้าเลห์... และที่เป็นประเด็นในเรื่องก็คือ...เทพองค์นี้ไม่เชื่อในความรัก
พระองค์คิดว่าความรักเป็นเรื่องงมงาย จนแสดงออกถึงอาการดูหมิ่นอานุภาพแห่งศรกามเทพเข้า... จึงถูกกามเทพเล่นงานเข้าให้...
ทำให้มาตกหลุมรักครูสาวชีวิตอาภัพ...กำพร้าพ่อแม่ อยู่ตัวคนเดียวซ้ำยังขาพิการอีกต่างหาก...
ความรักของเขาก็มีอุปสรรคเหมือนกัน... หากแต่เป็นอุปสรรคอันเกิดจากความทะนงในความคิดของตนเอง
และคิดว่าที่ตนเองหลงใหลมนุษย์สาวนั้นเป็นด้วยอำนาจแห่งศรกามเทพ...หาได้เกิดจากจิตใจที่แท้จริงไม่...
แม้สุดท้ายแล้ว...ฤทธานุภาพแห่งศรรักนั้นสิ้นสุดลง พระองค์จึงรู้ว่าความรักที่เขามีให้ต่อเธอผู้นั้นกลับไม่ได้สิ้นสุดตาม... มีแต่จะเพิ่มพูนมากขึ้น...
ก็...อ่านสนุกค่ะ โดยเฉพาะคนที่ชอบแนว ๆ แฟนตาซีน่าจะชอบ แม้จะมีแอบขำ ๆ บ้างกับเรื่องราวอันเหลือเชื่อ... แต่ด้วยสำนวนภาษาของผู้เขียนก็ละมุนละไมพอที่จะทำให้เราเคลิ้ม...คล้อยตามไปได้... จนแอบอิจฉานางเอกนั่นทีเดียวเชียว หุหุ

|
แต่เรื่องนี้ก็น่ารักดีเหมือนกัน