'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
เพลงรักริมขอบฟ้า ~ ดวงตะวัน (อ่านสนุกแต่ไม่ค่อยชอบ)





เพลงรักริมขอบฟ้า
ผู้แต่ง : ดวงตะวัน
ผู้พิมพ์ : สนพ.ดวงตะวัน ตุลาคม ๒๕๕๐


~ เห่กล่อมหัวใจ ข้ามเวิ้งทะเลดาว ~






เรื่องย่อจากเว็บ
ดวงตะวัน

นักร้องสาววัย 18 ปี น้ำตาล – ชูการ์ ฟรี ซูเปอร์สตาร์ของค่ายเพลิน เรคคอร์ด ที่กำลังโด่งดังทะลุฟ้า เปิดแถลงข่าวว่าหล่อนจะแต่งงานกับนักธุรกิจหนุ่ม เบน ดิษยา ท่ามกลางข่าวลือหนาหูว่าหล่อนท้องก่อนแต่ง

“ท้อง” ของน้ำตาลทำให้กิดาการ พี่สาวของหล่อน ต้องมาอยู่ร่วมบ้านกับเบนด้วย ยิ่งวัน เบนและกิดาการก็ได้ค้นพบว่า “ท้อง” นั้นมีเงื่อนงำ
ทว่าขณะที่ช่วยกันหาคำตอบ เบนและกิดาการก็ร่วมกันบรรเลง “เพลงรัก” ของตนเอง โดยไม่รู้เลยว่าท่วงทำนองและเสียงเพลงแห่งรักของเขาและเธอ
ทำให้ท่วงทำนองเพลงรักของบางคนต้องแปร่งเพี้ยนและ “เสียแผน” ไป
และในที่สุด เรื่อง “ท้อง” ของสาวสิบแปดยังเผยให้เห็นความลับในหัวใจของใครต่อมิใครอีกหลายคนด้วย





บางตอนจากคำนำหนังสือ:

ความสุขคืออะไรกันแน่ ?
คุณค่าของการมีชีวิตอยู่คืออะไร ?
ในวันที่เรารู้สึกได้ว่าชีวิตกำลังวุ่นวนอยู่ท่ามกลางบรรยากาศแห่งการแก่งแย่งแข่งขัน ผู้คนรอบตัวมุ่งทะยานไปข้างหน้า ก้าวข้าม วิ่งแซง ผลักและดันคนอื่นให้พ้นทาง บางทีคำถามเหล่านี้อาจเกิดขึ้นในใจ
นีรา ซูเปอร์สตาร์สาววัยสิบแปดผู้ตกเป็นข่าวอื้อฉาวเรื่อง"ท้อง"ก่อนแต่ง ก็มีคำถามนี้เช่นกัน

.....

คำตอบของชีวิตอยู่ที่ชัยชนะเช่นนั้นจริงหรือ ?
ชัยชนะที่ได้มาโดยมิพักต้องสนใจวิธีการ มุ่งหน้าแต่จะทะยานไปให้ถึงจุดหมาย ไม่ไยดีแม้สายลมโชยชื่น ดอกไม้งามบนระหว่างทางของชีวิตไม่ไยดีแม้ต้นทุนที่สูญเสียไป

...คำตอบแว่วมาพร้อมบทเพลงรักบนริมทาง





ส่วนตัว

นิยายอะไรไม่รู้ อ่านไปบ่นไป แต่ก็อ่านจนจบ...เฮ้อ...

จริง ๆ แล้วหนังสือเล่มนี้เข้ามาอยู่ในครอบครอง...ช่วงระยะหนึ่งได้แล้วล่ะ...
เจ้าของหนังสือเขาปรารภให้ฟังว่า...ไม่ชอบเรื่องนี้อ่ะ ไม่สนุก แต่แม่ไก่อาจจะชอบนะ อ่านเองก็แล้วกัน...
คนพูดน่ะเขาเป็นนักอ่านรุ่นใหม่ แฟนพันธุ์แท้คุณดวงตะวัน อ่านทุกเรื่องทุกเล่มที่มีออกมา
เราก็เลยมีแนวโน้มที่จะ(ค่อนไปทาง)"เชื่อ" ในถ้อยปรารภของเขาพอสมควร ก็เลยดองหนังสือไว้...
ระยะหนึ่งอย่างที่บอก

หยิบมาอ่านเพราะเจ้าของหนังสือเขาทวงหนังสือ
เพื่อจะได้ส่งล็อตใหม่มาแลก...
แล้วก็เกิดอาการอย่างที่ขึ้นต้นประโยคแรกนั่นเอง...
เฮ้อออออออออ...!!!(อีกที)

ค่อนข้างผิดหวังกับคุณดวงตะวันนะคะสำหรับเรื่องนี้ ชื่อเรื่องออกหวานไหว...เพลงรักริมขอบฟ้า...แต่เนื้อเรื่องออกแนวเครียดและหนักทีเดียว...เข้าใจประเด็นที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอนะคะ
แต่...รู้สึกเหมือนคนเขียนช่างใจร้ายเหลือเกินที่สร้างตัวละครเด่นอย่าง "น้ำตาล" หรือ "ชูการ์ ฟรี " ให้เป็นเด็กที่ 'ขาดไร้' ไปเสียทุกอย่าง...ไร้ศีลธรรม ไร้คุณธรรม ไร้จริยธรรม ไร้สติ ไร้สำนึก ไร้ยางอาย...ฯลฯ

มันอ่านแล้วให้รู้สึกสลดหดหู่กับสังคมไทยเสียเหลือเกิน ถ้าจะมีเยาวชนของชาติแบบน้ำตาลอยู่เต็มไปหมด...

และเด็กอายุ 18 คนนี้แหละที่มุ่งมั่นและกระทำในสิ่งที่เกินตัว เกินวัยอย่างไม่น่าเชื่อ...หากจะบอกว่าเธอ "ถูกใช้" โดยคนที่เป็นผู้ใหญ่ ก็ยังเป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นอยู่ดี...

ประเด็นที่ขัดอกขัดใจคนอ่านขี้บ่นอย่างเรานักหนาก็คือ...คนเขียนเขาพยายามตอกย้ำ(ซ้ำ ๆ ซาก ๆ )เหลือเกินว่า ความผิดเพี้ยนจนบิดเบี้ยวทั้งหมดทั้งมวลของตัวละครแต่ละคนในเรื่อง...
ล้วนมีที่มาจาก "ประเวณี" ที่ไม่สม "ประเพณี"...

นับแต่ "น้ำตาล" ใช้ "ประเวณี" เป็นเครื่องมือ ในการต่อรองให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองต้องการ...โดยไม่คำนึงถึงศีลธรรมจรรยาหรือแม้กระทั่งผลที่ติดตามมาใด ๆ ทั้งสิ้น...ช่าง"กล้า" จนเกินวัย!

"บรม" ใช้ "ประเวณี" เป็นเครื่องมือชำระความเคียดแค้น ชิงชัง...และมี "ประเวณี" เพียงเป็นที่ระบายอารมณ์ตามธรรมชาติเยี่ยงสัตว์ตัวผู้ตัวหนึ่ง...ไร้ซึ่งความรักความผูกพันให้กับ"คู่ประเวณี"ของตน...

"อะเคื้อ" สาวใหญ่ผู้ใช้สมองมากกว่าหัวใจในความสัมพันธ์และร่วม "ประเวณี"

"บัวบุษยา" ผู้มีบาดแผลจาก "ประเวณี" ที่บิดเบี้ยว เธอกลบฝังรอยแผลนั้นไว้ลึกล้ำ และ...เมื่อมีโอกาส ก็นำมาเป็นอาวุธทิ่มแทงผู้ที่กระทำต่อเธอจนตายทั้งเป็นไปต่อหน้าต่อตาอย่างเลือดเย็น

จะมีก็แต่คู่พระ - นางกระมัง...ที่มี "ประเวณี" ที่...แม้ไม่ถูกต้องตามประเพณีนัก หากก็ถูกอกถูกใจ...(ทั้งคนอ่านและตัวละคร แหะ ๆ )
...เหมาะสมด้วยวุฒิภาวะและวุฒิอารมณ์...


อีกอย่างหนึ่งที่ขัดใจกับนิยายเรื่องนี้ก็คือ...เรื่องราวในนิยายใช้แวดวงดนตรีและเสียงเพลงเป็นฉาก เป็นบริบทของเนื้อเรื่องที่ดำเนินไป...
หากตัวละครเกือบทุกคนที่เวียนวนอยู่ในวงการเสียงเพลงช่างกร้าวกร้าน กระด้างและเย็นชาเหลือเกิน
มีแต่ความแค้นที่รอวันชำระกับเรื่องราวของผลประโยชน์ตอบแทน ฝังอยู่ในมโนสำนึก...
เสียจนไม่น่าเชื่อว่า...นี่คือคนทำเพลง...

เข้าใจและยอมรับนะคะว่า...วงการเพลงทุกวันนี้ก็หนีไม่พ้นเรื่องของผลประโยชน์ทางธุรกิจ แต่ความกระด้างเย็นชา ไร้หัวใจเช่นนี้มันเกินคาดจริง ๆ

ทำให้นึกถึงบทพระราชนิพนธ์ในล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๖ ที่ว่า...
'ชนใดไม่มีดนตรีการ ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก...ฯ'
แล้วคนเหล่านี้เป็นคนเช่นไรกันหนอ...?







ไม่อยากบ่นมากไปกว่านี้ เดี๋ยวแฟน ๆ คุณดวงตะวันมาเฉาะอกเอา (แหะ ๆ คนแรกน่าจะเป็นเจ้าของหนังสือ ... )

ถามว่า...อ่านไปบ่นไปแล้วอ่านทำไม...จนจบ...?

ก็ไม่ได้บอกว่านิยายเขาไม่สนุกนี่คะ อ่านสนุกค่ะ การดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว แม้จะแปลก ๆ แปร่ง ๆ บ้างในบางบทบางตอน...(อย่าง"ท้อง"ของน้ำตาล ทำเป็นเรื่องลึกลับ มีเงื่อนงำอยู่ตั้งนาน...บทจะเปิดเผยก็เปิดง่าย ๆ ง่ายมาก ไม่ได้ซับซ้อนอะไรอย่างที่นิยายปูทางไว้แต่ต้นเรื่องเลย...)
และเหตุผลอีกประการหนึ่งที่ทำให้อ่านได้จนจบก็คือสำนวนภาษาของผู้แต่งค่ะ...ให้เต็มสิบสำหรับเรื่องนี้ โดยเฉพาะฉากบรรยายบทรักอันหวามไหว นุ่มนวลของคู่พระ-นาง ซึ่งเปิดเปลือยให้เห็นถึงธรรมชาติของมนุษย์กับมโนธรรมอันมั่นคงของคนที่บรรลุวุฒิภาวะอย่างสมบูรณ์...
ทั้งการเปรียบเทียบความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่มสาวให้เป็นประหนึ่งการบรรเลงเพลงรักในท่วงทำนองที่ไพเราะและอ่อนหวาน จนสะท้านสะเทือน ลึกลงไปถึงก้นบึ้งแห่งหัวใจของใครต่อใครรอบข้างโดยทั่วถ้วนทีเดียว...

เรียกได้ว่าถ้าจะอ่านเอารสทางวรรณศิลป์...
เล่มนี้ได้ไปเต็ม ๆ ค่ะ !















Create Date : 24 มิถุนายน 2551
Last Update : 4 มิถุนายน 2552 14:31:13 น. 26 comments
Counter : 3090 Pageviews.

 
ขอบคุณกรอบข้อความและไลน์สวย ๆ จากบล็อกคุณแอน thattron ค่ะ


โดย: แม่ไก่ วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:12:27:33 น.  

 
อืม ไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
อ่านสนุกมั๊ย สนุกค่ะ อ่านเพลินจนจบ
แต่เราว่า บางเรื่องมันอ่อนในเหตุผล อ่อนในอารมณ์

สุดท้าย คนอ่านอ่อนอกอ่อนใจกับตัวละครค่ะ เฮ้ออออออออออ(ด้วย)


โดย: piccy IP: 124.120.239.180 วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:14:39:47 น.  

 
เหอๆ ผมว่าชอบนะ
อยากให้เขียนอะไรที่มีสาระและดราม่าหน่อยๆ อย่างนี้ฮะ

หวานมากมันเลี่ยน อย่างนี้ละดีแล้ว

ผมว่า บางทีคนเราทำอะไรไปด้วยอารมณ์นะ เข้าใจอารมณ์ตัวละครนะ เพียงแต่ว่า การบรรยายอารมณ์ตัวละครอาจไม่มากพอ? เลยทำให้ดูเหมือนว่าขาดอารมณ์อย่างคุณ piccy ว่า

ลางเนื่อชอบลางยาเนาะ


โดย: Boyne Byron วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:15:12:44 น.  

 

ลอกข้างบนทุกประการ


โดย: อั๊งอังอา วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:15:32:09 น.  

 
เป็นเรื่องที่มีประเด็นการนำเสนอชัดเจน แต่ก็กล่าวย้ำบ่อยอย่างว่าแหละ
ในฐานะสาวก (เช่นกัน) ...อ่านได้ค่ะ ...แต่ไม่โปรดมากนัก


โดย: นัทธ์ วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:16:00:31 น.  

 
อ่านแล้วค่ะ ชอบพอสมควร แต่คิดเห็นคล้าย ๆ คุณ piccy ค่ะ


โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.218.60 วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:17:01:30 น.  

 
อ่านรีวิวแล้วกลับรู้สึกว่าน่าสนใจค่ะ หุๆ

อยากรู้ว่าอ่านแล้วจะรู้สึกชอบหรือไม่เหมือนคนบนๆ น่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:17:30:41 น.  

 
อ่านบทรีวิวของแม่ไก่

"ฉากบรรยายบทรักอันหวามไหว นุ่มนวลของคู่พระ-นาง ซึ่งเปิดเปลือยให้เห็นถึงธรรมชาติของมนุษย์กับมโนธรรมอันมั่นคงของคนที่บรรลุวุฒิภาวะอย่างสมบูรณ์"

แล้วอยากอ่านขึ้นมาซะงั้น ฮี่ ๆ ๆ


โดย: ปลิวตามลม วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:22:04:03 น.  

 


มาแจ้งข่าวว่า

ป้ากุ๊กไก่ / ยายกุ๊กไก่ กลับมาเปิดบ้านแล้วในชื่อล๊อกอิน ร่มไม้เย็น

และประเดิมบล็อกแรกด้วย ………บ้านใหม่ – ชื่อใหม่………..ค่ะ

มีเวลาแวะไปทักทายกันบ้างนะคะ

ขอเดินสายก่อน แล้วจะกลับมาอ่านบล็อกค่ะ

ร่มไม้เย็น …….. ข อ แ อ ด บ ล็ อ ก ……… นะคะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:0:03:27 น.  

 
ชอบคุณแม่ไก่รีวิวจังเลยค่ะ รีวิวแบบวิเคราะห์อ่านไปคิดไป ทำให้คนเข้ามาอ่านรีวิวได้มุมมองใหม่ๆ ไปด้วย


โดย: แก้วกังไส วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:2:16:06 น.  

 
หลังจากเบาสบายท้องไปแล้ว
ต๋อนนี้หมิงหมิงก่หลับปุ๋ยไปแล้วครับพี่ 5555



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:9:41:31 น.  

 
ผมไม่อ่านนิยายไทยนานแล้ว แต่อย่างไรจะลองหามาอ่านดูครับ เพราะอ่านที่แม่ไก่แนะนำแล้ว ก็น่าอ่านจริง ๆ

ขอบคุณครับ แม่ไก่ ที่ไปติง ผมเขียนหนังสือผิดเยอะครับ แต่ก็จะพยายามแก้ไขครับผม



โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:14:21:40 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ



โดย: หอมกร วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:16:10:59 น.  

 
อะโห้ ปี้สาวเจาะลึกตั๋วละครจ๋นหันไส้พุงหมดเลยน่ะเจ้า

อ่านตี้ปี้สาวรีวิวมา มีทั้งความฮู้สึกหมะอยากอ่าน
และ
ไคร่อ่าน
โดยเฉพาะท่วงทำนองดนตรีตี้หวามไหว กิ๊วๆๆ


โดย: เจ๋วะรัฐถะ IP: 124.157.165.6 วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:17:28:00 น.  

 
รู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างเครียดและหนักอยู่เหมือนกันค่ะ (ขอสารภาพว่าตอนอ่านแอบเบื่อนิดๆ)


โดย: หมูย้อมสี วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:18:42:58 น.  

 



โดย: โสดในซอย วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:23:02:31 น.  

 
นิยายอะไรไม่รู้ อ่านไปบ่นไป แต่ก็อ่านจนจบ...เฮ้อ...
^
^
^
แอบใจเสียเล็กน้อยถึงปานกลางค่ะ..พี่แม่ไก่..อิอิ
เพราะเล่มนี้..กำลังจะมาถึงมือในอีกไม่ช้าไม่นาน

เคยแอบไปอ่านบทหวามไหวของพระ-นาง
ที่เวปผู้เขียน..อืมค่ะ..เข้าทาง โดนใจ
ขอบคุณรีวิวค่ะ..เป็นแนวทางก่อนอ่าน..อิอิ


โดย: nikanda วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:4:50:30 น.  

 
กลั๊บแก้..... กลั๊บแก้..


มาเป็นตั๊กแก ร้องแต่เช้าจ๊า


(ช่วงนี้เหนื่อยมากเลยค่ะ แม่ไก่เป็นไงบ้าง ...)









โดย: treehouse วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:7:11:50 น.  

 
สวัสดีเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกท่านค่ะ...

รีวิวข้างบนนั่นเป็นความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ
อย่างที่คุณ Boyne บอกนะคะ ลางเนื้อชอบลางยา

การอ่านหนังสือ โดยเฉพาะหนังสือนิยายเป็นเรื่องของรสนิยมที่แตกต่าง...

แต่ที่นำมารีวิวก็เป็นเพียงอยากบอกเล่าสู่กันฟัง ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นการชี้นำหรือแนะแนวแต่อย่างใดค่า...


โดย: แม่ไก่ วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:9:36:04 น.  

 
ขอบคุณครับแม่ไก่...

อายจังเยย เขียนผิดอีกแย้ว


โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:13:41:51 น.  

 
ชอบรีวิวของปี้สาวเจ้า
ชอบตี้ทำหื้อเฮาได้หันหลากหลายมุมมอง

หนังสือบางเล่ม กั๋วตี้จะได้อ่านเพราะ บางทีอ่านแล้วหดหู่น่ะเจ้า เป๋นประเภทอินกับตั๋วละครในหนังสือนักล้ำไปน่ะเจ้า เลยกั๋วตี้จะได้อ่านเจ้า


โดย: เจ๋วะรัฐถะ IP: 124.157.157.225 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:22:26:27 น.  

 
เรื่องนี้อ่านไม่จบค่ะ ตั้งใจว่าจะอ่านต่อเมื่อมีเวลา


โดย: ลูกปัดแก้ว วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:43:57 น.  

 
บอกไม่ชอบๆ บ่นๆกัน
แต่ออกมาเป็นละครแล้วมันส์เลยค่ะ


โดย: นิยาย IP: 27.130.26.218 วันที่: 23 สิงหาคม 2553 เวลา:8:18:39 น.  

 
ไม่ได้อ่านนิยาย แต่ดูละครบอกตามตรงไม่เคยชอบเบนซ์และเกรทมาก่อนเลย แต่ดูละครเรื่องนี้แล้วขอบอกว่าแสดงได้น่ารักมากๆ ดูแล้วอินสุดๆ (บทกุ๊กกิ๊กดูน่ารักจริงๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้อีกคนหนึ่งค่ะ) เพลงประกอบละคนก็เพราะดี ชอบเพลงของดิวมากๆ คนไม่ดีที่รักเธอ ทำไมก่อนหน้านี้เราไม่ได้ยินเพลงนี้มาก่อนนะ ทั้งๆ ที่ออกมาก็มากกว่าครึ่งปีล่ะ


โดย: หลงรักแล้วค่ะ IP: 118.174.205.72 วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:23:25:08 น.  

 
บ่อหันสนุกเตื้อ


โดย: ขวัญล่า IP: 118.173.19.236 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:13:54:26 น.  

 
เกียดอีแม่หญิงนำ้ตาลขนาด


โดย: คำแก้ว IP: 118.173.19.236 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:13:58:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.