~ มีเพียงดอกหญ้ามาให้เธอ ~สิริมา อภิจาริน
ประเด็นความขัดแย้งระหว่างความรักกับความเหมาะสม
ดูเหมือนจะเป็นธีมหลักของนิยายหลาย ๆ เรื่อง...
เพื่อไม่ให้ผู้อ่านเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย ซ้ำซาก
จึงเป็นหน้าที่ที่สำคัญของผู้เขียน...
ในการผูกร้อยเรื่องราว...ด้วยเนื้อหา...ด้วยลีลา...อีกสำนวนภาษาที่ใช้
และสิริมา อภิจารินก็ไม่ทำให้ผู้อ่าน...
ที่เฝ้าติดตามงานเขียนของเธอมาตลอด...ผิดหวัง
'มีเพียงดอกหญ้ามาให้เธอ' เรื่องราวของดอกฟ้าที่บอกกับดอกดินว่า...
เพราะรักดอกหนาดอกฟ้าจึงยอมร่วง...
หากแต่... การบอกนั้นเพียงผ่านแผ่วอยู่ในใจ...
ดอกดินไหนเลยจะหาญกล้าไปเอื้อมเด็ดดอกฟ้ามาเชยชม...
' คนกล้าหาญแต่ปากแข็ง ไม่ว่าชายหรือหญิง จะมีประโยชน์อะไรเล่า...'
หล่อนไม่กลัวถ้าเขาไม่กลัว หล่อนกล้า ถ้าเขากล้า...ดอกฟ้าแน่ใจ...
แต่...หากเขา...กล้า ๆ กลัว ๆ ...หล่อนจึงได้แต่กลัว ๆ กล้า ๆ
ที่ทำได้เพียง...ป้อนข้อมูลใหม่เข้าไปในระบบความคิดของตนเอง...
'...เธอมิใช่คนที่ฉันเคยฝันไว้
มิใช่ใคร ที่ฉันเคยฝันถึง
ฉันเคยเด็ดดอกฟ้ามาเคล้าคลึง
มิเคยพึงใจเมียงมองละอองดิน
จะให้ฉันเด็ดดอกหญ้ามาแซมผม
เฝ้าเชยชมฝ้าหมองละอองหิน
ลืมดอกฟ้าดอกเหมยอันเคยชิน
คว้าเพียงนิลแทนเพชร เก็จตระการ...'
ชวนอ่านค่ะ
| Create Date : 17 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2551 16:54:56 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 1593 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
