|
บางกะโพ้ง:นวนิยายวิทยาศาสตร์แบบไทย ๆ วินทร์ เลียววาริณ / เขียน บ.113 จำกัด / พิมพ์ บ. อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์ / จัดจำหน่าย
จากเว็บคุณวินทร์ :
นวนิยายไซไฟแบบไทย ๆ ที่ไม่มีฉากอวกาศและโลกอนาคต บางกะโพ้งใช้ฉากชนบทไทย แนวเรื่องสนุกสนาน เฮฮา ตามวิถีไทยแท้ นวนิยายเรื่องนี้สะท้อนวัฒนธรรม ประเพณี และภูมิปัญญาชาวบ้านอันน่าทึ่ง...
จากปกหลัง :
กระแสเชี่ยวกรากของโลกาภิวัฒน์เยือนชนบทแทบทุกแห่งในโลก นำไปสู่ความล่มสลายของสังคมชนบทอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น หลายคนโทษความเจริญทางวิทยาศาสตร์
ทว่าเมื่อย้อนดูวิถีชนบทเก่าของไทยแล้ว จะพบวิธีคิดและการดำเนินชีวิตที่เป็นวิทยาศาสตร์ยิ่ง การกินอาหารให้ถูกต้องตามฤดูกาล ประเพณีการละเล่นที่สอดคล้องกับสภาพอากาศ การอยู่ร่วมกันกับ 'ศตรู' ธรรมชาติอย่างกลมกลืน ฯลฯ เหล่านี้เป็นวิทยาศาสตร์ที่แฝงในภูมิปัญญาชาวบ้านมาแต่นานนม บางทีทางรอดเดียวของเราคือการเรียนรู้ รากเหง้าประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ประเพณี ที่สวยงามของเรา ควบคู่กับการรับ เทคโนโลยีวิทยาศาสตร์โดยไม่สักแต่รับ...
หักมุมนิดหน่อยที่หยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านในช่วงนี้...ช่วงที่ฝนฟ้าพรมพรำ บรรยากาศภายนอกดูมัวซัว...แต่พืชพรรณนานากลับเบ่งบาน ผลิดอกออกช่อสีสันสดใส เช่นเดียวกับ หัวใจคนอ่านที่ได้รับความรื่นรมย์แจ่มใสมากมายหลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้จบไปแบบรวดเดียว...
เป็นนิยายแนวลูกทุ่ง ๆ ที่อ่านเพลินมากเล่มหนึ่ง ในเรื่องให้บรรยากาศท้องทุ่ง ธารใส ป่าเขาลำเนาไพรได้อย่างน่ารัก ๆ ผสมผสานด้วยมุกขำ ๆ ฮา ๆ ตามแบบฉบับคุณวินทร์
นอกจากมุกตลก(ที่อาจจะดูบ้าน ๆ ไปนิด...)แล้ว ยังมีแง่มุมอันลึกซึ้งเกี่ยวกับความรักและศาสนาที่ผู้เขียนสามารถใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์มาอธิบายได้อย่าง แยบคายและเป็นเหตุเป็นผล...
แถมยังชูรสด้วยความรักที่จริงจังและจริงใจระหว่างพระเอกหนุ่มผู้หลงใหลในวิทยาศาสตร์กับครูสาวผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์อย่าง...โทนกับครูหนูแดง...ได้อย่างแสนจะน่ารักน่าเอ็นดู
ชอบแง่คิดมุมมองของคุณวินทร์มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ชอบที่เขามักจะหยิบยกมุมเล็ก ๆ ที่เรามักจะมองข้าม หรือนึกไม่ถึง หรือไม่ก็อาจจะลืมเลือนไป มาอธิบาย ขยายความหรือพลิกให้เราเห็นอีกด้านหนึ่งของสิ่งต่าง ๆ อยู่เสมอ
หลากหลายเรื่องราวเป็นเรื่องที่เราอาจพบเห็นได้ง่าย ๆ ในวิถีชีวิตของผู้คนที่เราได้ผ่านพบหรือเกาะเกี่ยวผูกพันด้วย รวมทั้งชีวิตของเราเอง...
อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว...สำนึกรักบ้านเกิดพวยพุ่งอย่างแรง !
| |
รู้สึกว่าคุณวินทร์เขียนอะไรได้ไทยๆ ดี อ่านแล้วอิ่มหัวใจ