'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ พญาไร้ใบ โดย กฤษณา อโศกสิน ~





”พญาไร้ใบ”(๒ เล่มจบ)
ผู้เขียน : กฤษณา อโศกสิน
สนพ. บ.ศรีสารา (ครั้งที่ ๑ /มิ.ย. ๒๕๔๑)






(บางส่วน)จากคำนำผู้เขียน:


“พญาไร้ใบ” เป็นนวนิยายที่ยากที่สุดเรื่องหนึ่งของข้าพเจ้า...
ยากแต่อยากเขียน เมื่อเขียนแล้วก็ราวกับถูกตรึงให้ตกอยู่ในห้วงเหวอันลึกล้ำ...
แทบถอนตัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว ด้วยว่าดื่มด่ำไปกับตัวละครหลากหลายบุคลิกแห่งเรือนปั้นหยา ๓ หลัง
ตั้งแต่แรกจรดดินสอเขียนตอนที่ ๑ จนถึงตอนอวสาน







เรื่องย่อ(ย่อเอง):

คุณพู่กลิ่นเป็นหญิงสาวโสดวัยสี่สิบต้น ๆ เธอมีพี่สาวและน้องสาวที่ต่างเป็นม่ายทั้งคู่อย่างละหนึ่ง คือคุณพิกุลและคุณพิกัน ทั้งสามเป็นลูกสาวของคหบดีแห่งละแวกนั้น มีทรัพย์ศฤงคารและบริวารมากมาย...แต่ไม่มีบุตร-ธิดาเลยสักคน

วันหนึ่ง มีคนเอาทารกน้อยใส่ถาดมาวางไว้ที่ท่าน้ำหน้าบ้านคุณพู่กลิ่น พร้อมจดหมายสั้น ๆ ฝากฝังขอให้ช่วยเลี้ยงเอาบุญเพราะตัวเองกำลังจะตาย คุณพู่กลิ่นจึงโอบอุ้มเด็กน้อยขึ้นไปเลี้ยงดูด้วยความเวทนา ...เพราะแม่ของเด็กเคยเป็นคนรับใช้ในบ้านเธอมาก่อน…เธอให้พระที่วัดใกล้บ้านตั้งชื่อให้เด็กน้อยสั้น ๆ ง่าย ๆ ว่า “รัด”

คุณพู่กลิ่นให้การอุ้มชู ฟูมฟัก”รัด” เป็นอย่างดี ดีจนเกินไปในความรู้สึกของพี่น้องและบริวารคนอื่น ๆ ในบ้าน ซึ่งมีเด็กวัยไล่เลี่ยกันอยู่หลายคน รัดจึงเติบโตมาด้วยความรักของคุณแม่ แต่ท่ามกลางเสียงเปรียบเปรยเย้ยหยันจากคนรอบข้างว่าเป็นไอ้เด็กเก็บตก เด็กในถาด...

จนรัดอายุได้สิบขวบ เขาก็สุดจะทนกับความไม่เป็นสุขในบ้าน เขาจึงหนีออกไปอยู่กับครูที่โรงเรียน แม้คุณพู่กลิ่นจะมาตาม เขาก็ไม่ยอมกลับ เพราะเขารู้ดีว่าคุณแม่ของเขาไม่สามารถปกป้องเขาได้จากความเจ็บปวดในใจที่เขาได้รับ...จนรัดอายุสิบสี่ คุณพู่กลิ่นก็ล้มป่วยและเสียชีวิต เธอทำพินัยกรรมยกสมบัติ(ส่วนใหญ่)ของเธอให้กับรัด...ซึ่งนั่นยิ่งสร้างความโกรธแค้น ชิงชังให้กับญาติและบริวารคนอื่น ๆ

รัดให้สัญญากับตัวเองและวิญญาณคุณแม่ของเขาว่า...เขาจะใช้ทรัพย์สินที่ได้มาให้เป็นประโยชน์สูงสุด...เขาเดินทางไปเรียนต่อเมืองนอกและกลับมาหลังจากจบปริญญาโทในอีกสิบสองปีต่อมา...จากเด็กกำพร้า บัดนี้เขาได้กลายเป็นคุณรัดของบริวารจำนวนมากที่ยังคงพำนักอยู่ในเขตบ้านอันเป็นมรดกของเขา...รวมทั้งคุณพิกุล และคุณพิกันซึ่งชะตากรรมทำให้ไปติดบ่วงของคนทรงเจ้าจนหมดตัว เป็นหนี้เป็นสิน ต้องยอมโอนอ่อนเอาอกเอาใจรัดด้วยหวังให้เขาปลดหนี้สินให้

แต่รัดมีเป้าหมายที่สำคัญกว่า เขาวางแผนจะสร้างสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า...เขาจำเป็นต้องแข็งใจ ระบายเหล่าผู้คนที่อาศัยอยู่ในบ้านออกเสียบ้าง ทำให้เกิดความแค้นเคือง และวันหนึ่งเขาก็ถูกปองร้ายหมายชีวิต...







เรื่องราวยังอีกยาวยืด...หากจะเล่าให้จบคงอ่านกันตาแฉะ...
เอาเป็นว่ารีวิวเลยแล้วกันนะคะ

คงเห็นจากเรื่องย่อแล้วว่ารัดไม่มีนางเอก...

จริง ๆ แล้วรัดมีผู้หญิงที่เข้าข่ายเป็นนางเอกได้มาพัวพันใกล้ชิดสองคนค่ะ

คนแรกคือสุมทอง...สุมทองเป็นลูกสาวของส่งศรี(น้องสามีคุณพิกุล) เป็นน้องของเปรย เด็กชายเกเรที่อายุมากกว่ารัดสี่ปี ตอนเด็ก ๆ มักรังแกรัดเป็นประจำ...ครั้งที่รุนแรงจนรัดต้องออกจากบ้านไปนั้นมีสุมทองเป็นต้นเหตุ

นั่นทำให้ความรู้สึกของรัดที่มีต่อสุมทองจึงยังเหมือนมีอะไรค้าง ๆ คาๆ อยู่ ทั้งๆ ที่สุมทองแสดงออกชัดเจนว่าเธอชอบเขา และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเขา...

อีกคนคือมะเดหวี...ลูกสาวของเพื่อนคุณพู่กลิ่นที่รัดเคยเห็นมาตั้งแต่เด็ก ๆ แรก ๆ มะเดหวีมีท่าทีห่างเหินกับรัด ไม่สนิทใจด้วย แต่หลังจากได้ใกล้ชิดกันเพราะรัดมาช่วยงานศพคุณยายของเธอเธอจึงรู้สึกว่าเขาเป็นคนดีคนหนึ่ง มะเดหวีมีคนรักอยู่แล้ว แต่คนรักของเธอเป็นคนที่รักอิสระ ไม่ชอบการผูกมัด...รัดนั้นแม้จะเจ็บปวด แต่เขาก็ถือเป็นหน้าที่พี่ชาย จึงพยายามปรับความเข้าใจให้คนทั้งคู่ จนแต่งงานกันในที่สุด...

นิยายเรื่องนี้จึงไม่มีนางเอก...(ซึ่งหักอารมณ์คนอ่านที่อ่านแต่นิยายรักหวานมานับสิบเล่มก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก...)

แต่เรื่องราวชีวิตของรัดก็ช่างน่าสนใจ ชวนติดตามเป็นอย่างมาก
จนไม่ได้นำพาเลยว่าไม่มีเรื่องราวความรักหวาน ๆ
มีแต่ดื่มด่ำไปกับชีวิตของผู้คนที่โลดเต้นไปตามครรลองของแต่ละคนอย่างสมเหตุสมผล...

ประมาณว่า อ่านแล้ว ตระหนักถึงพุทธพจน์บทหนึ่งที่ว่า...
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม...เช่นนั้นเอง












Create Date : 30 พฤษภาคม 2554
Last Update : 30 พฤษภาคม 2554 12:05:51 น. 6 comments
Counter : 6617 Pageviews.

 
อ่านแล้ว นานแล้วเหมือนกัน เลือนๆ เรื่องราวแล้ว แต่คิดว่า จำความประทับใจได้ดีครับ
ชอบเล่มนี้ แม้จะหนาสองเล่ม แต่ก็อ่านได้เพลิน


โดย: Boyne Byron วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:47:40 น.  

 
มีนิยายที่ไม่มีนางเอกเสียบ้าง ดีค่ะ
ขอบคุณแม่ไก่ที่แวะไปเยี่ยมนะคะ


โดย: last_tibetstone วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:42:50 น.  

 
ได้ฤกษ์เอาเล่มนี้มาอ่านใหม่แล้วค่ะ อ่านครั้งแรกเริ่มที่เล่ม ๒ เลยนี่ไม่ค่อยรู้เรื่อง อ่านเรื่องย่อของคุณแม่ไก่ ท่าทางจะสนุกนะคะ


โดย: กุลธิดา IP: 205.186.32.2 วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:51:48 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่

นึกถึงชื่อกล้วยไม้นะครับ










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:16:32 น.  

 
อ่านรีวิวแล้วสนใจมาก ๆ เลยค่ะ คงต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:17:49 น.  

 
มีนางเอกอยู่ในเล่มต่อคือค่ะ ชื่อเรื่องบันไดไม้รัก พระเอกยังคงเป็นรัดเหมือนเดิม แต่นางจะเป็นใครต้องไปลุ้นเอาค่ะ


โดย: Helianthus annuus วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:18:03:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.