'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ กระท่อมนางฟ้า & วาระรัก ~ โดย "กลีบลำดวน"






กระท่อมนางฟ้า
ผู้แต่ง : กลีบลำดวน
ผู้พิมพ์ สนพ.อินเลิฟ (ครั้งแรก /ก.ค. ๒๕๕๓)
๓๔๗ หน้า ราคา ๑๙๙ บาท



โปรยปกหน้า-หลัง :


เพราะเธอ...คือชายในฝัน
เพราะเธอ....ทุกๆวันจึงอบอุ่นอย่างนี้
เพราะเธอ...คือเวลาคือนาที
หัวใจดวงน้อยที่ฉันมี....จึงเต้นคงที่ด้วยคําว่ารักเธอ

………..

หม่อมราชวงศ์เทพบุตรหนุ่มรูปงามในรูปถ่ายใบเก่าครึ
ทำเอาหล่อนเพ้อพกและตกหลุมรักมานานหลายปี
อยู่ดีๆ ก็ดันมีตัวตนจริงๆ ตัวเป็นๆมาเดินดิน
แถมยังส่งยิ้ม ส่งสายตาปิ๊งๆให้จนใจสั่น
เขามาจากไหนกัน มาจากรูปถ่ายใบนั้นจริงๆหรือ?
แต่ท่านชายในรูปถ่าย ท่าทางเคร่งขรึมและเป็นสุภาพบุรุษ
แต่ไหง ไอ้ผู้ชายคนนี้ถึงได้นิสัยผิดไปจากที่คิด

เขามาเพื่อแย่ง 'กระท่อมนางฟ้า' สมบัติชิ้นเดียวที่หล่อนมี
เขามาเพื่อพรากสิ่งที่รักที่หวงไปจากหล่อน

เฮอะ! อย่าหวังเลยว่าคนอย่างแก้วเจ้าจอมจะยอมง่ายๆ

จนกระทั่งเขาจูบหล่อนนั่นล่ะ จึงได้ยอมรับกับตัวเองว่า
......จูบแรกมันหวานแบบนี้นี่เอง.....

และอยากให้เขาจูบเราแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น...ตลอดไป








เรื่องย่อ(เพิ่มเติมจากโปรยปกอีกนิดหน่อย)

แก้วเจ้าจอม หญิงสาววัยเพียงยี่สิบต้น ๆ ลาออกจากงาน
มุ่งมั่นจะเปิด “กระท่อมนางฟ้า” เรือนไม้ริมน้ำ สมบัติเก่าแก่ของครอบครัว เป็นแกลเลอรีเล็ก ๆ
เพราะบิดาของเธอเป็นศิลปินเขียนภาพที่มีผลงานโดดเด่น และมีชื่อเสียงมากคนหนึ่ง

เธอได้พบกับ”ไท” ครั้งแรกเมื่อเธอไปส่งงานให้พ่อ...
เธอตกตะลึงเมื่อพบว่าเขาช่างมีหน้าตาเหมือนกับชายในฝันของเธอ
ที่เธอเฝ้า”กอดรูปจูบกระดาษ”มานานนับปี ราวกับเป็นคนคนเดียวกัน

...แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะรูปภาพใบนั้นเป็นภาพโบราณ ที่คนในภาพน่าจะล่วงลับไปนานแล้ว...

และท่าทีการแสดงออกของไทก็ช่างแตกต่างจากภาพฝันที่เธอวาดไว้เกี่ยวกับ”ท่านชาย”ในภาพนั้น
ยิ่งกว่าหน้ามือเป็นหลังมือ

แต่กระนั้น...เขาก็สร้างความสับสน และหวั่นไหวขึ้นในใจแก้วเจ้าจอมอย่างช่วยไม่ได้...

เธอจะทำเช่นไร ถึงจะแยกชายในฝันที่ไม่มีตัวตน ออกจากคนในความจริงให้ได้...
เพราะไม่เช่นนั้น มันคงจะไม่ยุติธรรมนักสำหรับคนที่รักเธอเพียงคนเดียว...อย่างไท






หลังอ่าน...

นิยายเรื่องแรกของ”กลีบลำดวน”ที่ได้อ่านค่ะ
หลังจากได้ยินได้ฟังคำพร่ำพรรณนาถึงสรรพคุณของนักเขียนนามนี้
จากน้องและหลานสาววัยรุ่นว่า...เขียนนิยายรักได้พาฝัน น่าอ่าน สำนวนลื่นไหล แถมหวานจับใจ...

อ่านแล้ว...เห็นด้วยกับคำกล่าวข้างบนทุกประการค่ะ

เรื่องนี้หวานมาก หวานสนิทชนิดใครเป็นเบาหวานต้องระวังระดับน้ำตาลในเลือดกันทีเดียว หุหุ...

เรื่องราวเนื้อหาแม้จะเป็นแนวพาฝันอย่างที่บอกแต่ก็เป็นพาฝันแบบให้แรงบันดาลใจนะเออ...
ไม่ใช่พาฝันแบบฟุ้งเฟ้อ หาแก่นสารไม่ได้...

เรื่องนี้เขาก็มีมุก มีประเด็นที่นำเสนออยู่เหมือนกัน...

เช่นเรื่องของการกลับชาติมาเกิด...อันเป็นที่มาของ”รักแรกพบ” ที่ไม่ต้องการเหตุและผลใด ๆ ...เขาก็ทำได้เนียนเชียว

หรือเรื่องรักหวือหวาของวัยรุ่น...ที่เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ความรู้สึกนึกคิด
หรือจิตสำนึกที่ดีของตัวเองจะกลายเป็นเกราะกันภัยให้ตัวเองเป็นอย่างดี...

ผู้ใหญ่จึงไม่ควรก้าวล่วงเข้าไปควบคุมหรือจัดการให้เป็นไปอย่างใจตน...
แต่ควรดูอยู่ห่าง ๆ (จะอย่างห่วง ๆ ก็ได้ไม่ว่ากัน) แล้วค่อย ๆ ปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีให้กับเขา...ก็พอแล้ว


อาจจะมีสะดุด ๆ ขัดตาขัดใจอยู่บ้างก็ตรงชื่อตัวละครนี่แหละค่ะ...พี่น้องสองสาวชื่อเจ้าหญิงกับเจ้าจอม...
พ่อแม่ก็นะ...ช่างตั้ง... ไม่กลัวโตขึ้นมาลูกสาวจะขัดเขินเวลามีคนเรียกเจ้าหญิง ๆ หรืออย่างไร

แล้วก็...ความหวานก็กระไรเลย...หวานเว่อร์ซ๊า...
แต่ตอนท้ายมีแอบเศร้าและซึ้งพอประมาณทีเดียว
..........
ทำเอาชักอยากรู้จักนักเขียนคนนี้ให้มากกว่านี้ จึงไปหางานเล่มอื่นของเธอมาอ่านต่อ ...
ได้เล่มข้างล่างเลยค่ะ... ”วาระรัก”










วาระรัก
ผู้แต่ง : กลีบลำดวน
ผู้พิมพ์ สนพ.อินเลิฟ (ครั้งแรก /ม.ค. ๒๕๕๔)
๒๗๘ หน้า ราคา ๑๗๙ บาท



โปรยปกหลัง (เรื่องย่อ) :


หลังจากมีผู้หญิงคนหนึ่งมาประกาศว่าท้องกับคู่หมั้น
พรีนาก็แค่อยากหลบไปหาที่ไหนไกลๆเพื่อพักใจให้สงบสักระยะ
และที่ห้วยสร้าง หมู่บ้านเล็กๆ กับฟาร์มกว้างๆในชนบทห่างไกลนี่แหละทำเลเหมาะ
แต่ใครจะไปรู้เล่าว่า ที่นั่น จะมีใครบางคนที่ทำให้หัวใจปั่นป่วนยิ่งขึ้น

............

มิสเตอร์อารัณย์ กระทิงหนุ่มแห่งท้องทุ่งห้วยสร้าง
เขาเจ้าอารมณ์ ขี้หงุดหงิด ดุ ปากหนัก ท่ามากเป็นที่หนึ่ง อ่อนโยนสักนิดก็ไม่มี
และที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น นั่นก็คือ หล่อนต้องมาอยู่บ้านกับเขา...แบบสองต่อสอง!
และเมื่อหล่อนได้ประทับจูบกับริมฝีปากแสนหวามหวานกับเขา...แค่เพียงจูบเดียว
หัวใจของหล่อนก็ปั่นป่วนหวั่นไหวไปกับเสน่ห์แห่งบุรุษที่เขามี
แต่...ผู้ชายอย่างนี้น่ะหรือที่ทำให้หัวใจของหล่อนปั่นป่วน? ไม่หรอก ไม่มั้ง
…เอ๊ะ!หรือไม่แน่!







หลังอ่าน...

อ้อ...บนปกหลังเขายังมีคำนิยมโดยบ.ก. สนพ.บอกว่า...

“เหมือนได้อ่านงานของคุณป้าวลัย นวาระอีกครั้ง....
หวานจับใจและละเมียดละไมในอารมณ์เสน่หา...”


เห็นด้วยในเรื่องของความหวานละเมียดละไมค่ะ

แต่ขอค้านที่ว่าเหมือนงานของคุณป้าวลัย...
เพราะมีนักเขียน(คนโปรดของนักอ่านรุ่นเก่าหลายต่อหลายคน...) อีกคนที่เหมือนมากกว่านั้น...

ทั้งวิธีเขียน วิธีเล่าเรื่อง สำนวนภาษาของคุณ”กลีบลำดวน” ทั้งสองเล่มที่ได้อ่าน และโดยเฉพาะเล่มนี้ ที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องราวของการเกษตร การวิจัยพืชไร่และปศุสัตว์...เหมือนงานเขียนหลาย ๆ เล่มของ”เชิญอักษร”มาก ถึงมากที่สุด จนแอบคิด(และคุยกับน้อง) ว่า... หรือเชิญอักษรจะเปลี่ยนนามปากกา...หรือเขาจะเป็นญาติกัน หรือ...และหรือ...ฯลฯ

ไม่ได้จะหมายความว่าผู้เขียนเขาไปลอกเลียนใครเขามานะคะ เพราะอ่านดูแล้วสัมผัสได้ถึงความเป็นออริจินัลแหละค่ะ เพียงแต่สัมผัสได้เช่นกันถึงความ”คล้ายคลึง”กันมาก ๆ ของสำนวนภาษาที่ใช้

มาว่ากันต่อถึงนิยายเรื่องนี้กันต่อดีกว่าค่ะ...

ต้องบอกเลยว่า...อ่านแล้วชอบมาก ๆ ชอบวิธีดำเนินเรื่องที่ให้นางเอกเป็นผู้เล่าเรื่องผ่าน”ฉัน”...

ทำให้ผู้อ่านได้รับร่วมในอารมณ์ความรู้สึกของนางเอกตั้งแต่ต้น...
ความรู้สึกของคนอกหัก ถูกคนรักแทงข้างหลัง
ความรู้สึกขาดความมั่นใจในตัวเอง เพราะคิดเอาเองว่า...ตัวเองถูกทิ้งเพราะตัวเองอาจจะไม่ดีพอ...
มาจนถึงความรู้สึกตอนที่มารู้ภายหลังว่า... คนที่เอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือประคับประคอง จนทำให้ตัวเองหวั่นไหวนั้นกลายเป็นพี่ชายของคนที่แย่งคู่หมั้นของตัวเองไปต่อหน้าต่อตา...

ถึงตอนกลาง ๆ (ค่อนไปทางท้ายเรื่อง) ผู้เขียนจึงผลัดให้พระเอกเป็นฝ่ายเล่าเรื่องในมุมของตัวบ้าง...
ก็น่ารักอีกแล้ว... ทำให้ผู้อ่านได้เข้าใจความรู้สึกของพระเอกว่า...
ไม่ได้เป็นอย่างที่นางเอกเข้าใจเลย

...............

เรียกได้ว่าเป็นนิยายรักกุ๊กกิ๊ก ใส ๆ สะอาดสะอ้านดีอ่ะค่ะ อ่านได้รื่นรมย์ สมอุรา...
ไม่มีบทรักฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย (บ่นเรื่องนี้อีกละ...เฮอ)...นาน ๆ จะเจอนิยายของนักเขียนนามปากกาใหม่ ๆ ที่อ่านสนุก อ่านแล้วชอบอย่างนี้สักทีก็เลยอวยกันยาวหน่อย แหะ ๆ



น่าเสียดายที่เจอคำผิดเยอะเหมือนกันในเล่ม (ฝากเตือนสนพ.นะคะว่าน่าจะพิสูจน์อักษรให้ละเอียดกว่านี้หน่อย....
ยกตัวอย่างที่พิมพ์ผิด...(เผื่อมีการพิมพ์ใหม่จะได้แก้ไขนะคะ)

หน้า 14 เห็นชนชินตา– เห็นจนชินตา
หน้า 15 เขียนกำกับชื่อไว้ – เขียนชื่อกำกับไว้
หน้า 51 อายุยี่ยิบสี่– อายุยี่สิบสี่
หน้า 94 จอมยุธท – จอมยุทธ
หน้า 115 (วรรคตอนในย่อหน้าสุดท้าย)
อ่านหนังสือไปได้สักสิบหน้าตา ของฉันก็ชัก...(อ่านหนังสือไปได้สักสิบหน้า ตาของฉันก็ชัก...)
หน้า 151 อาหารเจ็บป่วย – อาการเจ็บป่วย
หน้า 211 นักสู่ – นักสู้

.......

น่าจะยังมีอีกนะคะ แต่คงพอแค่นี้ดีกว่าค่ะ ส่วนตัวเวลาอ่านหนังสือที่ชอบ ๆ ในเนื้อหาเรื่องราวละก็ จะอ่านค่อนข้างละเอียดนิดหนึ่ง ... พอเจอคำผิดแล้วมันรู้สึกเสียดาย รู้สึกว่าเสน่ห์ของหนังสือเล่มนั้น ๆ มันคร็อปลงเล็กน้อย

เล่มนี้อยากชวนนักอ่านที่คิดถึง"เชิญอักษร"มาอ่านกันค่ะ...แล้วมาคุยกันว่า...เหมือนหรือเปล่า?







***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ









Create Date : 07 เมษายน 2554
Last Update : 7 เมษายน 2554 11:41:30 น. 19 comments
Counter : 9488 Pageviews.

 
ช่วงนี้อากาศมันผันผวนน่ะค่ะ เลยเกิดอารมณ์อยากกระชากวัย และคลายร้อนในบรรยากาศ...

หอบเอาหนังสือนิยายรักของนักเขียนหน้าใหม่ ๆ มากองไว้ข้างตัวเป็นตั้ง ๆ แล้วก็ค่อย ๆ ละเลียดอ่าน
จบไปทีละเล่ม ๆ ช้าบ้าง เร็วบ้าง ตามดีกรีความสนุกของหนังสือ...

เป็นการสกรีน(เป็นการส่วนตัว)และให้กำลังใจนักเขียนหน้าใหม่ ๆ ด้วยน่ะค่ะ

ยังมีคิวรอรีวิวอีกสิบกว่าเล่ม เพราะฉะนั้น ช่วงนี้คงอัพบล็อกถี่หน่อย


โดย: แม่ไก่ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:11:49:09 น.  

 
อ๊ะ..น่าอ่านแฮะ เราไม่ค่อยได้อ่านงานของคุณวลัยค่ะ (เคยอ่านสมัยเด็กๆ สักเล่มสองเล่ม แต่ไม่ถูกจริตตัวเองในช่วงนั้น) แต่อ่านรีวิวแล้วคิดว่า กลีบลำดวน นี่น่าสนใจค่ะ น่าหามาอ่าน

ถ้าจะลองอ่านเล่มหนึ่ง จะแนะให้อ่านเล่มแรกหรือเล่มสองหละคะนี่



แหะๆ ขอสารภาพว่า เราไม่เคยได้ดูรายการตลาดสดฯ เลยค่ะ ไม่รู้ว่าเค้ามีกันวันไหนกี่โมงอะค่ะ เลยไม่ได้ดูสักที


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:12:04:27 น.  

 
สองทุ่มครึ่ง ช่องห้า แล้ววันไหนง่ะคะ? แหะๆ

จะลองดูสักครั้งหละค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:12:45:00 น.  

 
น่าอ่านจังค่ะ


โดย: ดูดีในที่มืด วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:13:43:57 น.  

 
เคยอ่านงานของนักเขียนคนนี้
เรื่อง อโณมายอดรัก
ก็ว่าน่ารักดี กำลังอยากมองหางานชิ้นอื่น
มาลองอ่านเพื่อความมั่นใจอยู่ทีเดียวค่ะ

คุณแม่ไก่มาแนะนำแบบนี้
สงสัยต้องไปลองหา 2 เล่มนี้มาอ่านดูบ้างแล้ว


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:14:31:46 น.  

 
รู้สึกว่านามปากกานี้จะมีออกกับอินเลิฟอีกเล่มก่อนหน้า "กระท่อมนางฟ้า" นะคะ
...คิดว่านะ เพราะตอนซื้อกระท่อมฯ เราซื้อเพราะจำได้ว่าเคยอ่านแล้วโอเค อ่านได้

ไม่เคยอ่านเชิญอักษรค่ะ เลยไม่รู้ว่าเหมือนรึเปล่า แต่ก็ไม่คิดว่าเหมือนวลัย แค่ให้ความรู้สึกชิลๆ คล้ายกัน (แต่หวานกว่า)


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:14:40:06 น.  

 
เห็นหลายคนบอกว่าหนังสือของกลีบลำดวนดี ยังไม่ได้ลองอ่านเลยค่ะ

เมื่อวานไปร้านหนังสือก็หยิบวาระรักขึ้นมา แต่ปกติไม่ค่อยชอบแบบบ้านไร่เท่าไหร่ เลยไม่ได้ซื้อ
แต่พอบอกว่าสไตล์คล้ายๆ ของเชิญอักษร ต้องรีบไปหาอ่านแล้วล่ะค่ะ


โดย: lalabel วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:17:12:09 น.  

 
เรื่องการอ่านหนังสือมันเป็นช่วงๆ เนอะ...พี่แม่ไก่

แล้วแต่อารมณ์และอากาศในช่วงระยะนั้นๆ
ยังไม่เคยอ่านของนักเขียนท่านนี้เลยค่ะ


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:17:37:45 น.  

 
เคยอ่านงานของกลีบลำดวนมาหลายเล่มเหมือนกันคะ จะออกหวานๆน่ารักดีคะ
วาระรักนี่ยังไม่ได้ซื้อเลยคะ สั่งกับที่ร้านไปนานแล้วแต่ไม่มาสักที


โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:20:07:33 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:5:10:07 น.  

 
โหย .. ทำให้อยากอ่านแล้วล่ะค่ะพี่แม่ไก่
โดยเฉพาะเล่มแรกพาฝันแบบสุดๆ หวานๆ หยด
ชนิดที่น้ำตาลอาจจะพุ่งได้อย่างนี้แอบโหยอย่างแรง
เลยล่ะค่ะ เพราะช่วงนี้จะเสพอ่านงานแบบนี้
มัน "อิน" เลยต้องเก็บอ่านเรื่อยๆ ก่อนจะเบื่อค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:6:42:21 น.  

 
นี่ก็เป็นอีกนามปากกาที่ชอบอ่ะ
รักละเมียดละไมดี
เรื่องอโณมายอดรัก ยังไม่เคยอ่านค่ะ
(ไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องแบ่งเป็น 2 เล่มด้วย)

ส่วนเรื่องวาระรัก ยังไม่ได้เช่ามาอ่าน เพราะไม่ค่อยการเล่าเรื่องแบบ "ฉัน"
แต่ถ้ามีทั้งฝั่งหญิงและชายแบบนี้ ต้องเช่ามาอ่านบ้างแล้วล่ะ

เรื่องแรกของ "กลีบลำดวน" (ที่เราอ่าน) คือ มนต์ร่ายรัก ค่ะ ลองหามาอ่านกันดูนะคะ


โดย: นัทธ์ วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:6:51:50 น.  

 
ในวาระรัก..ต้องไปหามาอ่านบ้างแล้วค่ะ


โดย: JubJung วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:10:52:21 น.  

 
ตอนนี้ในเวบเด็กดี เรื่องล่าสุดของกลีบลำดวนดังมากเลยค่ะ เป็นเรื่องระหว่างอาจารย์พิเศษกับนางเอก เป็นนักศึกษามหาลัย น่ารักมากเลยค่ะ กว่าจะลงแต่ละตอน ลุ้นมากกกก^____^ //writer.dek-d.com/lady-in-vintage/story/view.php?id=645528


โดย: mingming IP: 124.122.205.100 วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:21:25:00 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแม่ไก่
ได้วาระรักมาอ่านแล้วค่ะและรีบมาที่บล๊อกคุณแม่ไก่ทันที อ่านแล้วคิดถึงงานของเชิญอักษรมากๆ วิธีการเล่าเรื่องผ่านตัวละคร มีเรื่องเกี่ยวกับการเกษตร ปศุสัตว์ และโดยเฉพาะบุคลิกของพระเอกนี่ใช่เลย ก่อนอ่านไม่ได้คาดหวังว่าจะสนุกเหมือนงานของเชิญอักษรขนาดนี้ค่ะ สรุปว่าชอบนะค่ะ อยากรู้ว่าเล่มหน้าของกลีบลำดวน จะกลับมาเขียนเรื่องแบบเดิม หรือจะฉีกมาเล่าเรื่องแบบนี้อีกหรือเปล่า^^


โดย: กล้ายางสีขาว IP: 223.206.134.129 วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:17:39:08 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแม่ไก่

พอดีเพิ่งอ่านงานของกลีบลำดวนสองเล่ม คือ เจตน์
ซึ่งทำให้เราตัดสินใจซื้อวาระรักมาอ่านด้วย
คิดเหมือนคุณแม่ไก่เลยค่ะ งานของกลีบลำดวนทำให้เราคิดถึงงานของเชิญอักษรสุดๆ
รู้สึกดีจังที่ไม่ได้คิดไปเองคนเดียว 555
แต่เราว่า ความคล้ายคลึงยังรวมไปถึงสถานการณ์ บทพูด รวมถึงบัคลิกลักษณะของตัวละครอีก

เหมือนเราได้กลับไปงานของเชิญอักษรอีกครั้ง แต่เป็นเวอร์ชั่นที่หนักขึ้นนิดหน่อย
สนุกดีค่ะ นี่ก็ว่าจะลองหาเล่มอื่นมาอ่านอีก

คิดถึงเชิญอักษรเนอะ ยิ่งอ่านวาระรัก ยิ่งคิดถึงเชิญอักษรไปใหญ่เลย
แต่กลีบลำดวนก็เขียนดีค่ะ ตามอ่านงานของเขาแล้วตอนนี้


โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 110.77.239.76 วันที่: 13 สิงหาคม 2554 เวลา:13:01:04 น.  

 
เราได้อ่านของของกลีบลำดวนเล่มแรกคือเรื่อง เจตน์ ชอบสำนวนมากค่ะ พอมาอ่านในบล็อกของคุณแม่ไก่ ก็เลยอยากอ่านวาระรัก กับกระท่อมนางฟ้า เลยไปหามา เรื่องวาระรักเขียนได้น่ารักเหมือนเรื่องเจตน์ แต่เรื่องกระท่อมนางฟ้า ติดเรื่องชื่อนางเอก พี่สาว พ่อนางเอก ทำไมนางเอกต้องแทนตัวเองว่าเจ้าจอมยังนั้นเจ้าจอมอย่างนี่ดูเด็กมาก แล้วก็เรียกพี่สาวว่าเจ้าหญิงทุก ๆ ครั้ง ส่วนเวลาจะเรียกพ่อก็ต้องพ่อเทวาทุกคำ มันดูขัด ๆ เรื่องนี้เลยไม่ค่อยโดนเท่าไหร่ค่ะ(สำหรับเรา) ถ้าเปลี่ยนคำเรียกเป็นพี่ และพ่อเฉย ๆ เราว่าน่าจะน่าอ่านขึ้นค่ะ ตอนนี้เลยยังอ่านเรื่องนี้ไม่จบเลยค่ะ


โดย: น้ำตาล IP: 49.228.204.112 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:14:54:26 น.  

 
กระท่อมนางฟ้า หวานๆน่ารักดี แต่นางเอกออกแนวเด็กๆไปหน่อย แถมแทนตัวเองเจ้าจอมตลอดอย่างคห.บนว่า อ่านแล้วมันเลยจั๊กจี้ไงไม่รู้ หรือไม่ชินก็ไม่รู้ โดยรวมก็อ่านได้เพลินๆแต่ก็มีประเด็นดราม่าให้ติดตามเหมือนกัน เรื่องนี้ไม่ถึงกับติดใจมากมายค่ะ


โดย: PINKGYPSY IP: 171.6.214.163 วันที่: 9 มกราคม 2556 เวลา:12:49:57 น.  

 
ชอบทั้ง 2 เรื่องค่ะ แต่หลงรัก พ่อวัวกระทิงมิสเตอร์อารัณย์มากกว่า อ่านแล้วเหมือนเป็นพรีนา ยังไงอย่างนั้น ยิ่งตอนที่พระเอกหยอดแต่ที โห...เขิน หน้าแดง ไม่มีเหตุผล ถึงพระเอกจะไม่หวาน โรแมนติกมาก แต่ก็รับรู้ได้ถึงความห่วงใย ใส่ใจนางเอกนะคะ แต่ไม่เข้าใจว่า พระเอกรักนางเอกตอนไหน รักตั้งแต่นางเอกวิ่งชนที่ร้านกาแฟเลยเหรอคะ ใครรู้้มั่ง


โดย: sweeties IP: 61.19.18.40 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:14:12:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.