~ กระท่อมนางฟ้า & วาระรัก ~ โดย "กลีบลำดวน"
|

กระท่อมนางฟ้า ผู้แต่ง : กลีบลำดวน ผู้พิมพ์ สนพ.อินเลิฟ (ครั้งแรก /ก.ค. ๒๕๕๓) ๓๔๗ หน้า ราคา ๑๙๙ บาท
โปรยปกหน้า-หลัง :
เพราะเธอ...คือชายในฝัน เพราะเธอ....ทุกๆวันจึงอบอุ่นอย่างนี้ เพราะเธอ...คือเวลาคือนาที หัวใจดวงน้อยที่ฉันมี....จึงเต้นคงที่ด้วยคําว่ารักเธอ
..
หม่อมราชวงศ์เทพบุตรหนุ่มรูปงามในรูปถ่ายใบเก่าครึ ทำเอาหล่อนเพ้อพกและตกหลุมรักมานานหลายปี อยู่ดีๆ ก็ดันมีตัวตนจริงๆ ตัวเป็นๆมาเดินดิน แถมยังส่งยิ้ม ส่งสายตาปิ๊งๆให้จนใจสั่น เขามาจากไหนกัน มาจากรูปถ่ายใบนั้นจริงๆหรือ? แต่ท่านชายในรูปถ่าย ท่าทางเคร่งขรึมและเป็นสุภาพบุรุษ แต่ไหง ไอ้ผู้ชายคนนี้ถึงได้นิสัยผิดไปจากที่คิด
เขามาเพื่อแย่ง 'กระท่อมนางฟ้า' สมบัติชิ้นเดียวที่หล่อนมี เขามาเพื่อพรากสิ่งที่รักที่หวงไปจากหล่อน
เฮอะ! อย่าหวังเลยว่าคนอย่างแก้วเจ้าจอมจะยอมง่ายๆ
จนกระทั่งเขาจูบหล่อนนั่นล่ะ จึงได้ยอมรับกับตัวเองว่า ......จูบแรกมันหวานแบบนี้นี่เอง.....
และอยากให้เขาจูบเราแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น...ตลอดไป

เรื่องย่อ(เพิ่มเติมจากโปรยปกอีกนิดหน่อย)
แก้วเจ้าจอม หญิงสาววัยเพียงยี่สิบต้น ๆ ลาออกจากงาน มุ่งมั่นจะเปิด กระท่อมนางฟ้า เรือนไม้ริมน้ำ สมบัติเก่าแก่ของครอบครัว เป็นแกลเลอรีเล็ก ๆ เพราะบิดาของเธอเป็นศิลปินเขียนภาพที่มีผลงานโดดเด่น และมีชื่อเสียงมากคนหนึ่ง
เธอได้พบกับไท ครั้งแรกเมื่อเธอไปส่งงานให้พ่อ... เธอตกตะลึงเมื่อพบว่าเขาช่างมีหน้าตาเหมือนกับชายในฝันของเธอ ที่เธอเฝ้ากอดรูปจูบกระดาษมานานนับปี ราวกับเป็นคนคนเดียวกัน
...แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะรูปภาพใบนั้นเป็นภาพโบราณ ที่คนในภาพน่าจะล่วงลับไปนานแล้ว...
และท่าทีการแสดงออกของไทก็ช่างแตกต่างจากภาพฝันที่เธอวาดไว้เกี่ยวกับท่านชายในภาพนั้น ยิ่งกว่าหน้ามือเป็นหลังมือ
แต่กระนั้น...เขาก็สร้างความสับสน และหวั่นไหวขึ้นในใจแก้วเจ้าจอมอย่างช่วยไม่ได้...
เธอจะทำเช่นไร ถึงจะแยกชายในฝันที่ไม่มีตัวตน ออกจากคนในความจริงให้ได้... เพราะไม่เช่นนั้น มันคงจะไม่ยุติธรรมนักสำหรับคนที่รักเธอเพียงคนเดียว...อย่างไท

หลังอ่าน...
นิยายเรื่องแรกของกลีบลำดวนที่ได้อ่านค่ะ หลังจากได้ยินได้ฟังคำพร่ำพรรณนาถึงสรรพคุณของนักเขียนนามนี้ จากน้องและหลานสาววัยรุ่นว่า...เขียนนิยายรักได้พาฝัน น่าอ่าน สำนวนลื่นไหล แถมหวานจับใจ...
อ่านแล้ว...เห็นด้วยกับคำกล่าวข้างบนทุกประการค่ะ
เรื่องนี้หวานมาก หวานสนิทชนิดใครเป็นเบาหวานต้องระวังระดับน้ำตาลในเลือดกันทีเดียว หุหุ...
เรื่องราวเนื้อหาแม้จะเป็นแนวพาฝันอย่างที่บอกแต่ก็เป็นพาฝันแบบให้แรงบันดาลใจนะเออ... ไม่ใช่พาฝันแบบฟุ้งเฟ้อ หาแก่นสารไม่ได้...
เรื่องนี้เขาก็มีมุก มีประเด็นที่นำเสนออยู่เหมือนกัน...
เช่นเรื่องของการกลับชาติมาเกิด...อันเป็นที่มาของรักแรกพบ ที่ไม่ต้องการเหตุและผลใด ๆ ...เขาก็ทำได้เนียนเชียว
หรือเรื่องรักหวือหวาของวัยรุ่น...ที่เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ความรู้สึกนึกคิด หรือจิตสำนึกที่ดีของตัวเองจะกลายเป็นเกราะกันภัยให้ตัวเองเป็นอย่างดี...
ผู้ใหญ่จึงไม่ควรก้าวล่วงเข้าไปควบคุมหรือจัดการให้เป็นไปอย่างใจตน... แต่ควรดูอยู่ห่าง ๆ (จะอย่างห่วง ๆ ก็ได้ไม่ว่ากัน) แล้วค่อย ๆ ปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีให้กับเขา...ก็พอแล้ว
อาจจะมีสะดุด ๆ ขัดตาขัดใจอยู่บ้างก็ตรงชื่อตัวละครนี่แหละค่ะ...พี่น้องสองสาวชื่อเจ้าหญิงกับเจ้าจอม... พ่อแม่ก็นะ...ช่างตั้ง... ไม่กลัวโตขึ้นมาลูกสาวจะขัดเขินเวลามีคนเรียกเจ้าหญิง ๆ หรืออย่างไร
แล้วก็...ความหวานก็กระไรเลย...หวานเว่อร์ซ๊า... แต่ตอนท้ายมีแอบเศร้าและซึ้งพอประมาณทีเดียว .......... ทำเอาชักอยากรู้จักนักเขียนคนนี้ให้มากกว่านี้ จึงไปหางานเล่มอื่นของเธอมาอ่านต่อ ... ได้เล่มข้างล่างเลยค่ะ... วาระรัก


วาระรัก ผู้แต่ง : กลีบลำดวน ผู้พิมพ์ สนพ.อินเลิฟ (ครั้งแรก /ม.ค. ๒๕๕๔) ๒๗๘ หน้า ราคา ๑๗๙ บาท
โปรยปกหลัง (เรื่องย่อ) :
หลังจากมีผู้หญิงคนหนึ่งมาประกาศว่าท้องกับคู่หมั้น พรีนาก็แค่อยากหลบไปหาที่ไหนไกลๆเพื่อพักใจให้สงบสักระยะ และที่ห้วยสร้าง หมู่บ้านเล็กๆ กับฟาร์มกว้างๆในชนบทห่างไกลนี่แหละทำเลเหมาะ แต่ใครจะไปรู้เล่าว่า ที่นั่น จะมีใครบางคนที่ทำให้หัวใจปั่นป่วนยิ่งขึ้น
............
มิสเตอร์อารัณย์ กระทิงหนุ่มแห่งท้องทุ่งห้วยสร้าง เขาเจ้าอารมณ์ ขี้หงุดหงิด ดุ ปากหนัก ท่ามากเป็นที่หนึ่ง อ่อนโยนสักนิดก็ไม่มี และที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น นั่นก็คือ หล่อนต้องมาอยู่บ้านกับเขา...แบบสองต่อสอง! และเมื่อหล่อนได้ประทับจูบกับริมฝีปากแสนหวามหวานกับเขา...แค่เพียงจูบเดียว หัวใจของหล่อนก็ปั่นป่วนหวั่นไหวไปกับเสน่ห์แห่งบุรุษที่เขามี แต่...ผู้ชายอย่างนี้น่ะหรือที่ทำให้หัวใจของหล่อนปั่นป่วน? ไม่หรอก ไม่มั้ง
เอ๊ะ!หรือไม่แน่!

หลังอ่าน...
อ้อ...บนปกหลังเขายังมีคำนิยมโดยบ.ก. สนพ.บอกว่า...
เหมือนได้อ่านงานของคุณป้าวลัย นวาระอีกครั้ง.... หวานจับใจและละเมียดละไมในอารมณ์เสน่หา...
เห็นด้วยในเรื่องของความหวานละเมียดละไมค่ะ
แต่ขอค้านที่ว่าเหมือนงานของคุณป้าวลัย... เพราะมีนักเขียน(คนโปรดของนักอ่านรุ่นเก่าหลายต่อหลายคน...) อีกคนที่เหมือนมากกว่านั้น...
ทั้งวิธีเขียน วิธีเล่าเรื่อง สำนวนภาษาของคุณกลีบลำดวน ทั้งสองเล่มที่ได้อ่าน และโดยเฉพาะเล่มนี้ ที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องราวของการเกษตร การวิจัยพืชไร่และปศุสัตว์...เหมือนงานเขียนหลาย ๆ เล่มของเชิญอักษรมาก ถึงมากที่สุด จนแอบคิด(และคุยกับน้อง) ว่า... หรือเชิญอักษรจะเปลี่ยนนามปากกา...หรือเขาจะเป็นญาติกัน หรือ...และหรือ...ฯลฯ
ไม่ได้จะหมายความว่าผู้เขียนเขาไปลอกเลียนใครเขามานะคะ เพราะอ่านดูแล้วสัมผัสได้ถึงความเป็นออริจินัลแหละค่ะ เพียงแต่สัมผัสได้เช่นกันถึงความคล้ายคลึงกันมาก ๆ ของสำนวนภาษาที่ใช้
มาว่ากันต่อถึงนิยายเรื่องนี้กันต่อดีกว่าค่ะ...
ต้องบอกเลยว่า...อ่านแล้วชอบมาก ๆ ชอบวิธีดำเนินเรื่องที่ให้นางเอกเป็นผู้เล่าเรื่องผ่านฉัน...
ทำให้ผู้อ่านได้รับร่วมในอารมณ์ความรู้สึกของนางเอกตั้งแต่ต้น... ความรู้สึกของคนอกหัก ถูกคนรักแทงข้างหลัง ความรู้สึกขาดความมั่นใจในตัวเอง เพราะคิดเอาเองว่า...ตัวเองถูกทิ้งเพราะตัวเองอาจจะไม่ดีพอ... มาจนถึงความรู้สึกตอนที่มารู้ภายหลังว่า... คนที่เอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือประคับประคอง จนทำให้ตัวเองหวั่นไหวนั้นกลายเป็นพี่ชายของคนที่แย่งคู่หมั้นของตัวเองไปต่อหน้าต่อตา...
ถึงตอนกลาง ๆ (ค่อนไปทางท้ายเรื่อง) ผู้เขียนจึงผลัดให้พระเอกเป็นฝ่ายเล่าเรื่องในมุมของตัวบ้าง... ก็น่ารักอีกแล้ว... ทำให้ผู้อ่านได้เข้าใจความรู้สึกของพระเอกว่า... ไม่ได้เป็นอย่างที่นางเอกเข้าใจเลย
...............
เรียกได้ว่าเป็นนิยายรักกุ๊กกิ๊ก ใส ๆ สะอาดสะอ้านดีอ่ะค่ะ อ่านได้รื่นรมย์ สมอุรา... ไม่มีบทรักฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย (บ่นเรื่องนี้อีกละ...เฮอ)...นาน ๆ จะเจอนิยายของนักเขียนนามปากกาใหม่ ๆ ที่อ่านสนุก อ่านแล้วชอบอย่างนี้สักทีก็เลยอวยกันยาวหน่อย แหะ ๆ
น่าเสียดายที่เจอคำผิดเยอะเหมือนกันในเล่ม (ฝากเตือนสนพ.นะคะว่าน่าจะพิสูจน์อักษรให้ละเอียดกว่านี้หน่อย.... ยกตัวอย่างที่พิมพ์ผิด...(เผื่อมีการพิมพ์ใหม่จะได้แก้ไขนะคะ)
หน้า 14 เห็นชนชินตา เห็นจนชินตา หน้า 15 เขียนกำกับชื่อไว้ เขียนชื่อกำกับไว้ หน้า 51 อายุยี่ยิบสี่ อายุยี่สิบสี่ หน้า 94 จอมยุธท จอมยุทธ หน้า 115 (วรรคตอนในย่อหน้าสุดท้าย) อ่านหนังสือไปได้สักสิบหน้าตา ของฉันก็ชัก...(อ่านหนังสือไปได้สักสิบหน้า ตาของฉันก็ชัก...) หน้า 151 อาหารเจ็บป่วย อาการเจ็บป่วย หน้า 211 นักสู่ นักสู้ .......
น่าจะยังมีอีกนะคะ แต่คงพอแค่นี้ดีกว่าค่ะ ส่วนตัวเวลาอ่านหนังสือที่ชอบ ๆ ในเนื้อหาเรื่องราวละก็ จะอ่านค่อนข้างละเอียดนิดหนึ่ง ... พอเจอคำผิดแล้วมันรู้สึกเสียดาย รู้สึกว่าเสน่ห์ของหนังสือเล่มนั้น ๆ มันคร็อปลงเล็กน้อย
เล่มนี้อยากชวนนักอ่านที่คิดถึง"เชิญอักษร"มาอ่านกันค่ะ...แล้วมาคุยกันว่า...เหมือนหรือเปล่า?

***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ   
|
Create Date : 07 เมษายน 2554 |
Last Update : 7 เมษายน 2554 11:41:30 น. |
|
19 comments
|
Counter : 9488 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:11:49:09 น. |
|
|
|
โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:14:31:46 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:14:40:06 น. |
|
|
|
โดย: lalabel วันที่: 7 เมษายน 2554 เวลา:17:12:09 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:5:10:07 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:6:42:21 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:6:51:50 น. |
|
|
|
โดย: JubJung วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:10:52:21 น. |
|
|
|
โดย: mingming IP: 124.122.205.100 วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:21:25:00 น. |
|
|
|
โดย: กล้ายางสีขาว IP: 223.206.134.129 วันที่: 24 เมษายน 2554 เวลา:17:39:08 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 110.77.239.76 วันที่: 13 สิงหาคม 2554 เวลา:13:01:04 น. |
|
|
|
โดย: น้ำตาล IP: 49.228.204.112 วันที่: 4 มกราคม 2555 เวลา:14:54:26 น. |
|
|
|
โดย: PINKGYPSY IP: 171.6.214.163 วันที่: 9 มกราคม 2556 เวลา:12:49:57 น. |
|
|
|
โดย: sweeties IP: 61.19.18.40 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:14:12:15 น. |
|
|
|
| |
|
|
หอบเอาหนังสือนิยายรักของนักเขียนหน้าใหม่ ๆ มากองไว้ข้างตัวเป็นตั้ง ๆ แล้วก็ค่อย ๆ ละเลียดอ่าน
จบไปทีละเล่ม ๆ ช้าบ้าง เร็วบ้าง ตามดีกรีความสนุกของหนังสือ...
เป็นการสกรีน(เป็นการส่วนตัว)และให้กำลังใจนักเขียนหน้าใหม่ ๆ ด้วยน่ะค่ะ
ยังมีคิวรอรีวิวอีกสิบกว่าเล่ม เพราะฉะนั้น ช่วงนี้คงอัพบล็อกถี่หน่อย