'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ คือหัตถาครองพิภพ (จบสากล) ~ "น้ำอบ"






คือหัตถาครองพิภพ & คือหัตถาครองพิภพจบสากล
"น้ำอบ"
(เล่มแรก)พิมพ์โดย สนพ.ดอกหญ้า (ตุลาคม ๒๕๓๖)
(เล่มหลัง)พิมพ์โดย สนพ. ณ บ้านวรรณกรรม (สิงหาคม ๒๕๓๙)







โปรยปกหลัง (ฉบับพิมพ์โดยสนพ.ดอกหญ้า)

ผู้หญิง...
คล้ายดั่งเพ็ญจันทร์บนฟากฟ้า สวยสง่า สุกสกาว
หากเร้นซ่อนด้านที่มืดดำไว้ต่อโลก ตลอดกาล
...
ด้านที่หม่นเศร้า ขมขื่นและสูญเสีย
ด้านที่โดดเดี่ยว เคว้งคว้างและโหยหา
ด้านที่อำมหิต ริษยาและอัปยศ

นี่คือนาฏกรรมอันถูกลิขิต...จากความทะเยอทะยานและตัณหา
เพื่อขึ้นสู่เกียรติยศอันสูงสุดของชีวิต
...จากความรัก ความศรัทธา ที่อาจได้มาเพียงความว่างเปล่า
...จากปฏิภาณและการแสวงหา
เพื่อลุถึงซึ่งอิสรภาพและการปลดปล่อย
...
เป็นนาฏกรรมอันกำหนดบงการโดยผู้หญิง
...ผู้หญิงที่อ่อนหวาน ละมุนละไม
...
ด้วยหัตถาอันบอบบางแห่งนางนี้
จักครองเรือน ครองรัก และครองคน!







เรื่องย่อ(ย่อเอง )

นวนิยายย้อนยุค บอกเล่าถึงชีวิตของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง...นาม'สะบันงา'
ซึ่งเริ่มต้นจากการเข้ามาเป็น 'บ่าวขัดดอก' ในบ้านท่านเจ้าพระยา...
ชะตาชีวิตพลิกผัน ได้พบกับความรักและการพลัดพราก...ความสุขและความทุกข์ ...
ความหวานชื่นและความขื่นขม...ดังทุก ๆ ชีวิตจะพึงพานพบ
จนกลายเป็นคุณหญิง มีผู้คนนับหน้าถือตาในที่สุด

เรื่องราวเริ่มต้นในรัชสมัยรัชกาลที่ ๖
"สะบันงา" สาวน้อยวัย ๑๖ ถูกนำมามอบให้อยู่รับใช้คุณหญิงศรี...
ภริยาพระราชทานของเจ้าพระยาสมิติภูมิ หรืออดีตมิสเตอร์สมิทธิ์ ชายชาวอังกฤษผู้เข้ามารับราชการในกรุงสยามตั้งแต่รัชกาลที่ ๕ จนได้รับบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าพระยาสมิติภูมิ

คุณหญิงศรีนั้นพอใจสะบันงา ด้วยเห็นว่าเป็นเด็กซื่อและมีแววเฉลียวฉลาด
เมื่อน้องชายต่างบิดาของเธอ...ศุกล มีท่าทีว่าชอบพอสาวน้อยเธอก็สนับสนุน
แต่ก็ติดอยู่ที่ท่านพระยา สามีของท่านก็พึงพอใจสะบันงาเช่นกัน

ในวันที่ศุกลนัดหมายจะพาสะบันงาหนี พระยาสมิติภูมิได้สั่งให้ลูกน้องจัดการกำจัดศุกลเสีย
แต่คุณหญิงศรี...ซึ่งเพิ่งให้กำเนิดลูกสาวได้ไปเห็นเหตุการณ์เข้า
จึงถูกทำร้ายปางตาย และได้รับการช่วยเหลือจากนางเมี้ยน หญิงรับใช้ผู้ภักดี
พาไปรักษาตัวจนหายดีแต่ก็กลายเป็นคนวิกลวิการ หน้าตาอัปลักษณ์ไป

จึงเกิดเป็นข่าวร่ำลือว่าคุณหญิงศรีนั้นหนีตามน้องชายต่างบิดาไป...
สะบันงาแม้ไม่เชื่อตามนั้นแต่เธอก็ยังคลางแคลงใจในการหายไปโดยไร้ร่องรอยของศุกล

ต่อมานางเมี้ยนได้พาคุณหญิงศรีกลับมาขออาศัยอยู่ที่สวนกล้วยท้ายบ้าน
และบอกกับใคร ๆ ว่าคุณหญิงศรีเป็นพี่สาวที่พิการและสติไม่ดี จึงไม่อยากยุ่งกับใคร

สะบันงาได้รับความรักและการยกย่องจากท่านพระยาสมิติภูมิ แต่เธอก็ยังคงเจียมตัว
เฝ้าซื่อสัตย์ต่อคุณหญิงศรีอยู่เสมอ ไม่ยอมรับตำแหน่งคุณหญิง

ต่อมาเธอก็ให้กำเนิดทายาทให้กับพระยาสมิติภูมิ เป็นหญิงสาม ชายหนึ่ง...
พริ้มเพรา แพรวพรรณราย...พราวพิลาส...และพฤกษ์...ตามลำดับ

นอกจากนี้ ก่อนที่เธอจะมีบุตรชายคนสุดท้องนั้น แม่เดือนเมียบ่าวอีกคนหนึ่งของท่านพระยาก็ให้กำเนิดบุตรชายหนึ่งคนคือ "พจน์"

ในขณะที่ธิดาสาวของคุณหญิงศรีกลายเป็นเด็กปัญญาอ่อนและถูกฆาตกรรมจนเสียชีวิตในวัยแรกรุ่น

วันหนึ่ง เด็ก ๆ พากันไปเล่นท้ายสวนและขุดพบกระดูกที่บ่งบอกว่าเป็นโครงกระดูกของศุกล
เพราะมีแหวนทองเป็นหลักฐาน
สะบันงาจึงคาดคั้นถามความกับสามีของเธอ...

ในขณะที่เธอรู้สึกโล่งใจที่ได้รู้ความจริงว่าที่แท้ศุกลมิได้ผิดสัญญาต่อเธอ...
เจ้าพระยาก็เกิดอาการโรคหัวใจกำเริบและสิ้นลมจากไปในที่สุด

เมื่อสะบันงาไปกราบคุณหญิงศรี คุณหญิงก็บอกให้เธอดำรงตำแหน่ง "คุณหญิง" ให้สมภาคภูมิเถิด เพราะเธอต้องทำหน้าที่ในการครองบ้าน ครองคนต่อไป

ชะตาชีวิตของลูก ๆ แต่ละคนของสะบันงานั้น แตกต่างกันตามแต่กรรมจะกำหนด...

พฤกษ์ถูกพี่ต่างแม่ฆ่า...(ท่านพระยาเคยมีเมียบ่าวชื่อสังวร แต่เมื่อเธอท้องก็ถูกคุณหญิงศรีกลั่นแกล้งและขับไล่ออกจากบ้าน เมื่อสังวรคลอดลูกชายหล่อนก็ฝากความแค้นนี้ไว้กับลูกชายเต็มที่...ก่อนจะตายจากไปด้วยโรคร้าย...เมื่อเติบโตขึ้นเด็กหนุ่มจึงกลับมาที่บ้านเจ้าพระยาแล้วทำการแก้แค้นโดยการจับพฤกษ์ไปทรมานจนเสียชีวิต ส่วนตัวเขาเองก็ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจยิงตาย)

พริ้มเพรานั้นแม้จะได้ไปร่ำเรียนถึงเมืองนอกแต่เมื่อกลับมาก็หันไปเอาดีทางธรรม...
ถือศีลบวชชีอยู่ที่วัดป่าในแถบอีสานตลอดชีวิต

แพรวพรรณรายเป็นตัวแทนบิดาไปรับมอบมรดกจากป้า - -เลดี้แรนดอล
เป็นไร่ชามูลค่ามหาศาลในเมืองดาร์จิลิง - อินเดีย
และพบรักกับผู้จัดการไร่ซึ่งเป็นหลานชายของท่านลอร์ด สามีของป้า

พราวพิลาส มีสัมพันธ์กับ "ศีล" เด็กหนุ่มที่ท่านพระยาอุปการะไว้และให้ดูแลกิจการการค้าของตระกูล...ความสัมพันธ์นี้กลายเป็นปัญหาใหญ่เพราะศีลนั้นแต่งงานแล้วกับเมขลา...หญิงสาวผู้ทะเยอทะยาน เพื่อนร่วมชั้นของพริ้มเพรา







ยาวไปไหมคะ เรื่องย่อ แหะ ๆ (เล่าอะไรสั้นไม่เป็นอ่ะค่ะ สมัยเด็ก ๆ ตกวิชาย่อความประจำ!)

หยิบหนังสือสองเล่มนี้มาอ่านทบทวน ในวันที่ถูกกำหนด(สมมติ)ให้เป็นวันสตรีสากล
ส่วนตัวไม่ได้เป็นเฟมินิสต์จ๋าอะไรหรอกค่ะ
ค่อนข้างเชื่อมั่นในเรื่องธรรมชาติจัดสรรมากกว่า...
และเชื่ออย่างที่ในหนังสือเล่มนี้บอกว่า...มนุษย์เรา...บุญกรรมเป็นเครื่องกำหนด
ไม่ได้อยู่ที่เพศ ผิวพรรณใด ๆ ทั้งสิ้น
มนุษย์ทุกคนล้วนมีศักดิ์และสิทธิ์เท่าเทียมกันในการดำเนินชีวิตของตัวเอง อยู่ที่เราจะตระหนักรู้ถึงบทบาทและหน้าที่ของตนเองหรือไม่เท่านั้น


นิยายเรื่องนี้เคยถูกสร้างเป็นละครทีวีมาแล้ว (ไม่ได้ดูหรอกค่ะ...เพียงแต่เคยได้ยินได้ฟังมา) และแว่ว ๆ ว่ากำลังจะถูกรีเมคอีกแล้ว
ก็สมควรหรอกค่ะ เพราะอ่าน ๆ ไปก็รู้สึกอยู่เหมือนกันว่า...เนื้อหาเรื่องราวในนิยายมันช่างเหมาะที่จะสร้างเป็นละครร้อยตอนจบได้สบาย ๆ เลย

มีเรื่องมีราว ซับซ้อนเกิดขึ้นมากมาย...
ถ้าให้เล่าจนหมดทั้งสองเล่มก็ดูเหมือนว่า...สามวันสามคืนก็คงไม่จบ...
แต่ก็ชอบนะคะ นิยายโบราณ ๆ แบบนี้...
แต่ถึงจะเป็นนิยายย้อนยุคและยืดยาวอย่างที่บอก การดำเนินเรื่องค่อนข้างรวดเร็วทีเดียว แถมละเอียดลออชนิดที่คนอ่านไม่ต้องคาดเดาเหตุการณ์อะไรเลย

ในเรื่องผู้เขียนเขาได้แทรกเหตุการณ์สำคัญ ๆ ทางประวัติศาสตร์ไว้ตลอด...อย่างการสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ ๖...การเปลี่ยนแปลงการปกครองและการสละราชบัลลังก์ในสมัยรัชกาลที่ ๗...สงครามโลก...ฯลฯ

และในช่วงหลัง ๆ เมื่อพริ้มเพรา...ธิดาสาวคนโตของสะบันงาหันไปศึกษาและปฏิบัติธรรม...
เธอก็ได้สอดแทรกข้อคิดธรรมะ คำสอนของพระอาจารย์ต่าง ๆ ไว้อย่างกลมกลืนและสอดคล้อง
ทำให้ผู้อ่านได้รับรสแห่งพระธรรมและน้อมนำไปปฏิบัติตามได้ด้วยอีกต่างหาก

ในเล่มแรกเรื่องราวจบลงที่...พราวพิลาสได้รับอิสระและเป็นสุขจากการปลดเปลื้อง ปล่อยวางของตัวเอง

ในขณะที่สะบันงาก็คิดได้ว่าอะไรจะเกิดก็ให้เกิด...ความสุขความเศร้าจะยังคงมีเข้ามาในชีวิต...แต่ไม่มีสิ่งใดจีรัง

ในเล่มหลัง...ผู้เขียนได้ปรารภไว้ในหน้าคำนำว่า เมื่อสูญเสียบุตรชายคนโต(ธรรม์ โทณะวณิก) เธอคิดว่าจะเลิกเขียนหนังสือ หากเธอก็คิดได้ในกาลต่อมาว่า...เธอต้องเขียนต่อไป เพราะ..."อนุสาวรีย์ของลูกไม่ใช่น้ำตาที่แม่หลั่งมาทุกวัน หากเป็นผลงานของแม่ต่างหาก...
แม่เขียนเรื่อง"คือหัตถาครองพิภพจบสากล" ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าพระเอกของเรื่องเป็นเด็กชายน่ารักอีกคนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ธรรม์ เขียนแบบถอดใจเขียน เหมือนงานทุกชิ้นของแม่..."

มีหนังสือของนักเขียนท่านนี้อีกสองเล่มบนชั้น...(แต่ยังไม่ได้อ่าน)ชื่อเรื่อง "ผู้ชายไม้ประดับ" กับ "เพียงหญิง" เป็นของสนพ. ณ บ้านวรรณกรรมทั้งสองเล่ม
ถ้าอ่านแล้วสนุกจะหยิบมาเล่าให้ฟัง(อ่าน)ต่อค่ะ...แต่ถ้างั้น ๆ ก็คงจะผ่านเลยไป





**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ค่ะ





Create Date : 08 มีนาคม 2552
Last Update : 3 มิถุนายน 2552 15:57:41 น. 32 comments
Counter : 24355 Pageviews.

 
มาชวนไปดูการ์ตูนตอนใหม่

2หมิงกะอินชอน
ตอน ต้นมะพร้าวกะตู้จดหมาย



โดย: พลังชีวิต วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:14:03:33 น.  

 
^
^
อ๊ะ...คุณโจมาไวมาก
อัพไปแก้ไป

สวัสดีวันสตรีสากลค่ะ

ตามไปดูสองหมิงกะอินชอนโดยพลัน!


โดย: แม่ไก่ วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:14:09:49 น.  

 
คุณแม่ไก่..เลือกหนังสือได้เหมาะกับวันมากเลยค่ะ...
เรานั่งคิดนอนคิดอยู่ว่า วันนี้จะเขียนถึงหนังสือเล่มไหนดี....
เล่มที่เลือกและคิดว่าเหมาะ ก็เป็นเล่มที่ยังไม่ได้อ่านซะอีก
คงรีวิวไม่ได้...
ยังไม่หมดวัน ....ขอคิดต่อก่อน


ผลงานของคุณน้ำอบ...ที่เป็นนิยายชีวิตแบบนี้เรายังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
แต่ที่เป็นเรื่องสั้นๆ ลงในขายหัวเราะเคยอ่านบ้าง...สนุกสนาน ผ่อนคลายดี...
บนชั้นหนังสือ ยังไม่มีหนังสือของคุณน้ำอบเก็บไว้เลยซักเล่ม...
คงต้องเช่ามาอ่านก่อนล่ะ


โดย: นัทธ์ วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:14:32:27 น.  

 
ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ ไม่เคยอ่านนิยายแต่ได้ดูที่เป็นละคร จำได้ว่าตอนแรกคุณน้ำอบจะให้คุณธรรม์ ลูกชาย มาแสดงในเรื่อง แต่เกิดเหตุร้ายซะก่อน ตอนนั้น แม้ว่าจะยังเด็ก ก็รู้สึกช๊อกเหมือนกันค่ะ


โดย: TOToTaNG วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:15:04:40 น.  

 
ยินดีครับ
เป็นแม่ไก่ที่ขยันอ่านจริงๆ ครับ


โดย: proctorray วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:15:21:06 น.  

 
ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน คือหัตถาครองพิภพ ได้ข้อคิดอย่างคือ อย่าไปทุกข์มาก


โดย: kamaron วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:18:27:21 น.  

 
คิดถึงนิยายเรื่องนี้ค่ะ ได้ดูแล้วชอบมาก เห็นหน้าคุณปรียานุช ที่เล่นเป็นสะบันงาลอยมาเลย มีคุณจารุณีอีกคน ถ้าจำไม่ผิด แต่ถ้าพลาดต้องขออภัยเพราะบุราณมาก ชอบคุณที่มารีวิวค่ะ...


โดย: นางฟ้าหน้าหมวย (บินปร๋อ ) วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:19:07:48 น.  

 
เคยได้ยินคนพูดถึงเรื่องนี้ มาอ่านรีวิวของคุณแม่ไก่แล้วทำให้แน่ใจว่าต้องหามาอ่านให้ได้ค่ะ


โดย: กุลธิดา IP: 67.141.244.42 วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:19:54:01 น.  

 
เคยหยิบอยู่หลายหน แต่ไม่ได้อ่านสักที
อ่านรีวิวแล้วอยากอ่านค่ะ


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:21:32:46 น.  

 
สวัสดีครับปี้แม่ไก่

วันนี้ไปตวยหาคาร์ฟูร์หางดง
ขับไปเรื่อยๆ
ไกลปาดโธะ

ผมตกใจเลยครับ
ขับเลยอำเภอหางดงไปแห๋มครับ 5555

พอดีอยากไปเดินกูร้านหนังสือสามัญชนตี้เพิ่งมาเปิดตี้เจียงใหม่ครับ
หนังสือก็เป็นแนวเฉพาะเลย
มีของหนังสือพิพม์สามัญชนแล้วก่สำนักพิมพ์ผีเสื้อเป็นหลักครับ


อุดหนุนมาได้นิดหน่อยครับ




โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 8 มีนาคม 2552 เวลา:22:10:08 น.  

 
เคยอ่านแต่เล่ม สนพ ดอกหญ้าค่ะ
สงสารชีวิตสะบันงาและลูกมากๆ
จำได้ว่าตอนเป็นละครไม่กล้าดูเลย T^T แง


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:0:59:20 น.  

 
สวัสดียามเจ๊าครับปี้แม่ไก่







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:8:14:27 น.  

 
สบายตาดีจังงับ

มาสะกดจิต อิๆๆๆ


ขอให้มีความสุขกะวันจันทร์เน้อ


โดย: พลังชีวิต วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:9:40:43 น.  

 
วันนี้ตี้ฮ้านเงียบขนาดเลยครับปี้
ผมก่เลยนั่งอ่านหนังสือ วงกลมกลับหัว

ต๋อนนี้ใกล้จบแล้วครับ

(^_^)



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:16:23:10 น.  

 
สวัสดีเจ้าปี้แม่ไก่ สบายดีน้อเจ้า

อ่านเรื่องย่อเเล้วเป๋นดีม่วนเนาะเจ้า
บ้านปี้แม่ไก่หนังสือท่าจะนั๊กแต้ๆเนาะเจ้า

บ้านเฮาอากาศฮ้อน ดูแลรักษาสุขภาพโตยเน้อเจ้า ที่สิงคโปร์ฝนตกมาได้2อาทิตย์แล้ว วันนี้ฝนตกวันค่ำยังม่หยุดตกเลย


โดย: แม่เฮือน วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:17:48:41 น.  

 
สวัสดียามเจ๊าครับปี้แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:8:02:44 น.  

 
เมื่อวานมาแล้วเม้นท์หายๆ
สบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึงเน้อ
เมืองเหนือฝนแรกฤดูโปรยปรายหรือยังคะ
เมื่อวานที่นี่สายฝนนำความชุ่มฉ่ำมาเยือนต้นไม้ใบหญ้า ทั้งคนทั้งต้นไม้เริงร่าพอกันเลยล่ะค่ะ
เอ... คือหัตถาครองพิภพ นี่เคยติดงอมเลยค่ะ
แต่จำไม่ได้แล้วล่ะว่าใครเล่นบ้าง
หนังสือคงสนุกกว่าละครค่ะ จริงปะคะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:10:04:36 น.  

 
เรื่องนี้หวานเย็นว่า คือหัตถาครองพิภพ อ่านแล้วน่าติดตามมากว่า คือหัตถาครองพิภพจบสากล นะคะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:17:46:42 น.  

 
ไม่เคยดูเรื่องนี้ ไม่เคยอ่านด้วยค่ะ แต่เพลงประกอบที่ศรัญญ่าร้องไว้ เพราะมาก ๆ


โดย: ลูกปัดแก้ว วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:21:17:35 น.  

 
สวัสดีครับปี้แม่ไก่

ถ้าจะได้หื้อหมิงหมิงกู้บล็อกแทน
ระหว่างตี้หมื่นตาบ่อยู่
หื้อหมิงหมิงกับดอกไม้เป็นพระเอกดีกว่าครับ 55555








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:7:14:57 น.  

 
สนุกกว่าที่เป็นละครไหมคะปี้สาว
จำได้ว่าเรื่องนี้เพลงประกอบติดหูมาก
ร้องได้มาถึงทุกวันนี้เลยนะ อิอิ


โดย: BeCoffee วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:7:34:34 น.  

 

Comment Hi5 Glitter



Comment Hi5 Glitter



Comment Hi5 Glitter



หอบเอาความคิดถึงมาฝากกันแล้วนะคะ
เรื่องนี้เคยเป็นละครโทรทัศน์ใช่มั๊ยคะคุณแม่ไก่



โดย: หอมกร วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:10:11:28 น.  

 
เหมือนเคยดูหนังเรื่องนี้ค่ะ เป็นเรื่องราวที่น่าติดตาม
Have a nice day naka


โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:21:17:48 น.  

 
สวัสดียามเจ๊าครับปี้แม่ไก่






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:8:16:06 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่แม่ไก่

เอ็มไม่ค่อยได้อ่านนิยายไทยบ่อยนัก
แต่เรื่อง คือหัตถาครองพิภพ นี่ได้อ่านค่ะ
เป็นนิยายไทยเล่มแรกๆที่เอ็มอ่านเลยก็ว่าได้
ชอบนะคะ ที่เป็นละครก็ชอบเหมือนกันค่ะ ^^

หวังว่าพี่แม่ไก่คงสบายดีนะคะ



โดย: discipula วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:8:53:06 น.  

 
สวัสดียามเจ๊าครับปี้แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:8:06:23 น.  

 
ได้ดูตอนเป็นละครค่ะ แต่ไม่ได้ดูอย่างต่อเนื่อง รู้แต่ว่าเข้มข้นมาก

มาอ่านแล้วก็..คงหามาอ่านแหละ

เพลงประกอบละครเรื่องเรายังจำและร้องได้อยู่เลยค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:9:28:23 น.  

 
สวัสดีค่ะ...^^
เห็นหลายคนบอกว่าละครเรื่องนี้สนุก แต่จขบ.ไม่ได้ดูอ่ะค่ะ เลยเทียบไม่ได้ว่าหนังสือจะสนุกกว่าหรือเปล่า...
แต่ก็รู้สึกคล้าย ๆ คุณหวานเย็นนะคะที่ว่าเล่มแรกอ่านสนุกและชวนติดตามกว่าเล่มหลัง

น่าเสียดาย เพราะชอบคุณปรียานุชมาก ๆ ที่จะสร้างใหม่ไม่รู้ว่าเขาจะให้ใครรับบทสะบันงา กับคุณหญิงศรี ละครจะสนุกหรือไม่อยู่ที่ตัวละครสองตัวนี้จริง ๆ

ขอบคุณทุกท่านที่มาทักทายค่ะ พักนี้แม่ไก่อาจจะยุ่งนิด ๆไม่ค่อยได้เข้าบล็อกเท่าไหร่ ถ้าไม่ได้มาตอบเม้นท์ก็ไม่ว่ากันนะคะ
:)


โดย: จขบ.เอง IP: 118.174.31.206 วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:10:37:45 น.  

 
ทำไมคนเขียน blog นี้ ถึงไม่ได้ดูเรื่องนี้ละ




ปีนี้เราอายุ 19 ยังทันได้ดูเลย ตอนนั้น 5 ขวบ




หลังจากออกอากาศครั้งแรกประมาณ2-3ปี



ช่อง 7 ก็เอามาฉายซ้ำช่วงบ่าย ๆ อีกตังหาก


โดย: งง IP: 58.9.157.102 วันที่: 18 มีนาคม 2552 เวลา:19:35:42 น.  

 
^
^
บังเอิญช่วงที่ละครเรื่องนี้ออกฉายจขบ.ไม่ได้อยู่เมืองไทยอ่ะค่ะ เลยพลาดละครทีวีเก่า ๆ ดี ๆ ไปหลายเรื่องทีเดียว


โดย: แม่ไก่ วันที่: 25 มีนาคม 2552 เวลา:12:13:20 น.  

 
เหมือนเคยอ่านเจอว่าละครทำภาค2ได้ไม่ค่อยละเมียด แต่ตอนนั้นเราเด็กๆก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง รู้แค่ว่าชอบละครเรื่องนี้มาก พอได้อ่านบล็อคของคุณแม่ไก่ คิดว่าต้องไปหาหนังสืออ่านแล้วค่ะ :)


โดย: toujours ensemble วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:15:46:53 น.  

 
นิยายเรื่องนี้ ก็อ่านก่อนดูละครฮับ แต่ละครสนุกกว่า รายละเอียดเยอะ แล้วก็มีอะไรแตกต่างกันไปบ้างพอสมควร เล่มแรกสนุกกว่า แต่ก็ควรอ่านให้จบทั้งสองภาคอ่ะแหละ เพื่อความสมบูรณ์


โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:09:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.