|

โอ้ใจเอย ผู้แต่ง: เอื้องอลิน สำนักพิมพ์ : อรุณ (ครั้งที่ ๑ /ก.พ. ๒๕๕๔) ๒๓๘ หน้า ราคา ๒๓๙ บาท
โปรยปกหน้า-หลัง:
สถานที่ = ข้างกาย สถานภาพ = ไม่แน่ชัด สถานการณ์ = ยืดเยื้อจนเธอประกาศภาวะฉุกเฉิน เขาจึงต้องเร่งหามาตรการ เพื่อขอคืนพื้นที่หัวใจ
...........
เมื่อ "ตรัย" เข้ามาในชีวิตของเธอ หนุ่มหล่อ สูท โสด อายุสามสิบอัพ มีกล้องและเลนส์เทพ แถมยังเล่นแซ็กโซโฟนได้ คุณสมบัติเลิศเลอราวพระเอกนิยาย ก็ทำให้สาวมั่น ใจนักเลงหวั่นไหวกับความอ่อนโยนได้
...........
พอได้ "อนุตดา" มาเป็นคนข้างกาย สาวสวย ฉลาด อารมณ์ดี มีความรักในเสียงเพลงแจ๊ซ และเอ่อ...อึ๋ม ก็ทำให้ตรัยอยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ให้มากกว่าความเป็นเพื่อน เป็นพี่้น้อง
เมื่อผู้หญิงมองและเข้าใจในอีกมุม ผู้ชายคิดและให้เหตุผลไปอีกอย่าง คนหนึ่งมองด้วยพื้นฐานของความรู้สึก อีกคนมั่นใจในความต้องการของตนเอง เส้นที่ร่วมกันขีดไว้จึงถูกก้าวข้าม ทำให้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นคล้ายจะ แตกสลายลงในวินาทีนั้น
ไม่มีพี่น้องและเพื่อนที่ไหนเขามีเซ็กซ์กันหรอกนะคะ"

ว๊าว...โปรยปกเขาเร้าใจดีจัง ขอเพิ่มเติมด้วยเรื่องย่อจากเว็บสนพ.หน่อยนึงละกัน
" อนุตดา อดีตนักข่าวของฟรีทีวีแห่งหนึ่ง เพิ่งออกจากงานเพราะมีปัญหากับเจ้านายใหม่ เป็นคนตรง มีอารมณ์ขัน ยังไม่คิดหางานใหม่เพราะอยากเที่ยวเล่นบ้างหลังเหนื่อยมานาน งานอดิเรกคือถ่ายรูป
ตรัย CEO ของบริษัทใหญ่ ลูกชายคนที่สามของครอบครัวเชื้อสายจีน เคยทำงานเป็นข้าราชการกระทรวงการต่างประเทศ แต่ต้องออกมาสืบทอดงานแทนพี่ชายคนโตที่เสียไป ชอบถ่ายรูปและมีความสามารถในการเป่าแซ็กโซโฟน รู้จักนักดนตรีและคนวงในเยอะ
ทั้งคู่พบกันที่ฝรั่งเศสและสนิทสนมกันแบบพี่น้อง แต่ทุกคนคิดว่า กิ๊ก กันอยู่ เมื่อกลับมาที่เมืองไทย เจ้าแมวสีขาวที่ทั้งคู่ให้เป็น ลูก ก็ยิ่งทำให้หลายคนเข้าใจอย่างนั้น
แต่ผู้หญิงกับผู้ชาย ยากที่จะเป็นเพื่อน หรือพี่น้องกัน นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์วุ่นๆ

หลังอ่านค่ะ...
น่ารักจังนิยายเล่มนี้...เป็นนิยายรักอารมณ์ดีอีกเรื่องหนึ่งก็ว่าได้ ผู้เขียนมีสำนวนที่ลื่นไหล อ่านไม่สะดุด
แถมเรื่องราวก็ทันสมัย...มีการนำเอาเทคโนโลยีใหม่ ๆ มาสอดร้อยเข้ากับการดำเนินเรื่องได้อย่างกลมกลืน
โดยเฉพาะตอนที่พูดถึงการอัพบล็อกเพื่อบอกเล่าความเป็นไปของตัวเองให้เพื่อน ๆ ได้ร่วมรับรู้... เรื่องของกล้องและการถ่ายภาพ...เรื่องของเว็บบอร์ด ห้องกล้อง...ฯลฯ
อะไรพวกนี้มันให้ความรู้สึกคุ้นเคยกับผู้อ่านที่ชื่นชอบการใช้ชีวิตหน้าจอคอมน่ะค่ะ
ชอบอีกนิดตรงที่...ความรักของพระเอก-นางเอกไม่น้ำเน่า ไม่งี่เง่าแบบมีอุปสรรคมากมายให้ต้องฝ่าฟัน ทางเดินแห่งรักของนางเอกช่างราบรื่นจนน่าอิจฉา มีแต่คนคอยส่งเสริม สนับสนุน แม้จะมีตัวอิจฉาโผล่มากวนใจบ้าง แต่ก็เห็นชัด ๆ ว่า...ทำอะไรนางเอกไม่ได้เลย...
จะติดนิดเดียวก็ความรู้สึกของพระเอกนั่นแหละ... ที่ช่างช้าเหลือเกิน กว่าจะรู้ตัวก็ปาเข้าไปเกือบจะจบเล่มเข้าไปแล้ว
แต่ก็ทั้งหวาน ทั้งเก๋น่าประทับใจดีค่ะกับวิธีง้อและบอกรักของพระเอก... (ใครอยากรู้ว่าเก๋อย่างไรต้องไปหาอ่านจากหนังสือแล้วล่ะค่ะ)
อ่านได้เพลิน ๆ สบายใจดีค่ะ
อ้อ...ที่ชอบมาก ๆ สำหรับหนังสือเล่มนี้อีกอย่างคือ...ปกและรูปเล่มทำออกมาได้สวยมากค่ะ เรียกได้ว่าถ้าเห็นบนแผงแล้วต้องสะดุดตาคอนิยายเลยทีเดียว

|