อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่

วันก่อนผมเกิดความรู้สึกว่าอยากลองเขียนนิยายดูบ้างครับ
แต่ยังไ่ม่ไ่ด้เริ่มต้นเขียนนะครับพี่แม่ไ่ก่
แค่คิดว่าอยากจะลองเขียนดูเท่านั้นเองครับ

คุณแม่ไก่รีวิวไว้น่าอ่านมากเลยค่ะ

อ.มักเขียนแนวนี้โดยอิงเรื่องจริง แต่เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านน่ะค่ะ

ผมคิดเล่นๆไว้ว่าอยากจะเขียนนิยายรักสัก 3 เรื่องครับพี่แม่ไก่
จะเขียนเป็นซีรี่ย์เลย
ตอนนี้ิคดชื่อเริื่องได้แล้ว
แต่ยังไม่ไ่ด้คิดพล็อตอะไรเลยครับ 555

อืม ตอนอ่านไม่ได้นึกเรื่องเวลาเลยค่ะ ประเด็นของคุณแม่ไก่น่าคิดแฮะ...ต้องขอกลับไปดูใหม่ละ...

เล่มนี้น่าอ่านมากมายเลยค่ะ แต่...ยังไม่ได้ซื้อหามาอ่านสักที

ยังคงเป็นงานเขียนที่น่าอ่านและน่าติดตามเช่นเคย
แต่ก็ ...ยังไม่ได้หามาอ่านเลยค่ะ

สืบเนื่องจากเรื่องเงื่อนเวลา
ผมว่านี่ไงจุดที่อาจจะทำให้ ดร.ภูมิไท ไม่ใช่ท่านเจ้าคุณก็ได้ เพราะผู้เขียนก็ไม่ได้บอกไปโต้งๆ ว่า ดร.ภูมิไทกลับมาเกิดจริงๆ
เป็นเสน่ห์ของการทิ้งไว้ให้คิดจริงๆ นะเนี่ย
ชอบเหมือนกันเลย ชอบปกนี้ด้วย คลาสสิกดีอะ

เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ชอบผู้ชายในเรื่องเลย โดยเฉพาะพิรัช พ่อของคุณหญิงปิ่นเมือง และเจ้าคุณ

พอเป็นเรื่องขึ้นมา กลายเป็นคุณหญิงต้องรับโทษหนักอยู่คนเดียวเท่านั้น ทั้งที่ถ้าทำผิดจริง พิรัชก็น่าจะโดนมากที่สุด

คุณหญิงวินิตาเขียนได้สนุก ปกติ เรามักอ่านนิยายของคุณหญิงมากกว่าหนึ่งรอบ แต่เรื่องนี้เราอ่านรอบเดียวแล้วเก็บ แค้นแทนคุณหญิง อินจัดไปหน่อย อิ อิ อิ

ยังไม่ได้อ่านเลย น่าสนใจมากต้องหามาอ่านซะแล้ว