|
ลางเสน่หา
ผู้แต่ง: ทักษิณา
สำนักพิมพ์ : อรุณ(ครั้งที่ ๑ / มี.ค. ๒๕๕๔)
๓๘๕ หน้า ราคา ๒๔๙ บาท
โปรยปกหน้า-หลัง :
สัมผัสพิเศษของเธอ
นำมาซึ่งความรักและโชคชะตา
ที่มิอาจหลีกเลี่ยง
.
รอยเทียน หญิงสาวแสนดี ผู้มีลางสัมผัสพิเศษ
บ่อยครั้งที่เธอเผลอทำนายทายทักผู้คนไป
และก่อให้เกิดเรื่องราววุ่นวายต่างๆ ตามมามากมาย
ที่สำคัญทุกครั้งเธอต้องสูญเสียพลังงานไปด้วย
วันหนึ่งโชคชะตานำพาให้ได้พบกับผู้ชายดวงแข็ง
พรรษวัส ผู้กองหนุ่มมาดเท่ หล่อเข้มเกินห้ามใจ
ทันทีที่ได้สัมผัสตัวเขา ภาพที่เห็นทำให้เธอสะท้านเยือก
นั่นคือเธอต้องตายในชุดเจ้าสาว...และเขาคือเจ้าบ่าว!
ในเมื่อชะตาลิขิตให้เธอไม่อาจแต่งงานได้
จึงพยายามหลีกหนีจากชายหนุ่มเสีย
ทว่าเขากลับตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น
และทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับเธอ
พรรษวัสจะทำเช่นไรให้คนที่เขารักสุดหัวใจ
ได้อยู่เคียงข้างกันไปจนชั่วชีวิต...
ร่วมเดินทางไปกับความรักบริสุทธิ์แสนหวาน
และการต่อสู้กับโชคชะตา...ที่มีหัวใจเป็นเดิมพัน
เรื่องย่อ(จากเว็บสนพ.)
พรรษวัส ชายหนุ่มรูปหล่อและนิสัยดี อาชีพเป็นตำรวจ
ได้รับคำทำนายโดยบังเอิญจากหมอดูว่าจะได้พบกับเนื้อคู่ แต่เขาไม่เชื่อ
เพียงไม่กี่นาทีเขาก็ชนหญิงสาวคนหนึ่งเข้า เธอมองเขาตาโตเหมือนตกใจสุดขีดก่อนจะหมดสติไป
ชายหนุ่มจึงพาหญิงสาวแปลกหน้าไปพักที่บ้านของเขา แต่เธอกลับเล่นงานเขาพร้อมกับหนีไป
รอยเทียน ซึ่งหนีออกมาเพราะเธอมีสัมผัสพิเศษ รู้สึกแปลกๆและขนลุกเมื่อถูกตัวชายหนุ่ม
แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เธอต้องเจอและช่วยเหลือเขาอีก แล้วก็ทำให้ชายหนุ่มอยากรู้จักเธอมากขึ้น
แต่อุปสรรคชิ้นใหญ่ก็คือพ่อของรอยเทียนที่หวงลูกสาวสุดชีวิต
เขาจึงต้องพิสูจน์ตัวเองว่ารักจริงและสามารถดูแลรอยเทียนได้
เพียงไม่นานใจเธอก็โอนอ่อนตามเขา หลังจากนั้นรอยเทียนก็เห็นภาพในอนาคตว่าตัวเองจะถูกยิงเสียชีวิต
จึงปฏิเสธที่จะสานสัมพันธ์กับเขา แต่เขายืนยันที่จะอยู่เคียงข้างเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
จนหญิงสาวยอมแต่งงานด้วย แล้วเหตุการณ์ที่เธอเห็นในอนาคตก็เกิดขึ้นจริง
ทว่าชายหนุ่มปกป้องเธอจนได้รับอันตรายเสียเอง
ส่งผลให้สามารถล้างอาถรรพณ์วันแต่งงานที่เป็นเหมือนคำสาปทางสายเลือดของหญิงสาวลงได้
หลังอ่าน...
อ่านสนุกในระดับหนึ่งค่ะ
เป็นนักเขียนใหม่อีกรายที่หยิบหนังสือมาอ่านแบบไม่ได้คาดหวังอะไร จึงไม่ผิดหวัง
เป็นนิยายแนวพารานอร์มอลนิด ๆ พล็อตไม่ถึงกับแปลกแหวกแนวมากนัก...
(เพราะอ่านนิยายมาเยอะ เจอพล็อตแบบนี้บ่อยจนคุ้น...)
น่าสนใจพอสมควร แต่ก็ยังไม่ถึงกับดึงดูด ตื่นเต้น เร้าใจ หรือประทับใจ
(เรื่องมากจริง!)
อ่านแล้วมีความรู้สึกเหมือนดูละครหลังข่าว...
ตัวอิจฉา พระรอง-นางรองออกแนวน้ำเน่าหน่อย ๆ
แต่ก็เป็นสีสันของนิยายน่ะค่ะ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
ปล.พญา่ลิงตอนนี้ฮ้ายแต๊ๆเลยครับ แหะๆๆๆ