~ วิมานมะพร้าว ~ "แก้วเก้า"
"วิมานมะพร้าว"
"แก้วเก้า" / ประพันธ์
(ปกนี้)สนพ.เพื่อนดี /พิมพ์
(แต่ที่จขบ.มีอยู่จัดพิมพ์โดยสนพ.ศิลปาบรรณาคาร และจัดจำหน่ายโดย บูรพาสาส์น ปี ๒๕๓๑)
ขออนุญาตหยิบงานเก่า ๆ ของ "แก้วเก้า" (อ.ว.วินิจฉัยกุล) มาบอกเล่าอีกเล่ม...
เรื่องย่อ : "จุลลา" วิศวกรสาวไปสมัครงานที่โรงงานอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง ย่านชานเมือง เจ้าของโรงงานรับเธอเข้าทำงานด้วยเหตุผลที่ว่า เธอ
"โหงวเฮ้งดี"...
หลายคนคิดว่าเธอคงทำงานที่นี่ได้ไม่นาน เพราะคงจะต้อง "เจอดี" เหมือนนายช่างคนอื่น ๆ ที่ต่างก็ลาออกไปเมื่อทำงานได้เพียงไม่กี่เดือน
จุลลาเจอดีเหมือนกัน แต่ก็น่าแปลกที่เธอไม่ยักกลัว กลับรู้สึกสนิทสนมคุ้นเคยกับ "ผีขี้เหงา" อย่างเถ้าแก่ อดีตเจ้าของโรงงานนั้นที่ตายไปเมื่อหลายปีก่อน และมีฮวงซุ้ยอยู่ใกล้ ๆ กับโรงงาน
ความที่รักและผูกพันกับโรงงานที่ตัวเองตั้งมากับมือทำให้เถ้าแก่ยังคงวนเวียนอยู่แถวนั้นด้วยความเป็นห่วงในการดำเนินงานของลูกชาย เจ้าของคนปัจจุบัน...
เมื่อพบกับจุลลาเถ้าแก่ก็รู้สึกถูกชะตา และยิ่งดีใจเมื่อพูดคุย สื่อสารกันรู้เรื่องโดยที่จุลลาไม่ได้แสดงอาการกลัวแกเหมือนนายช่างคนอื่น ๆ ...
จึงคิดจะทำตัวเป็นผีพ่อสื่อ...จับคุ่จุลลาให้กับ "สืบสาย" หลานชายคนเดียวของแก ...
ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะทำได้ไม่ยากนัก เพราะทั้งสอง "ปิ๊ง" กัน
แทบจะทันทีที่พบหน้า...
แต่ถ้าเรื่องมันง่ายดายได้ขนาดนั้น มันก็ไม่ใช่นิยายสิ...
เรื่องราวดำเนินไปโดยการบอกเล่าผ่าน "ฉัน" ซึ่งก็คือจุลลา...
นางเอกของเรื่องนั่นเอง...
เธอเล่าเรื่องราวด้วยบุคคลิกของหญิงสาวที่ถูกเลี้ยงมาอย่างค่อนข้างมีอิสระในการแสดงออก จนผู้คนรอบตัวเธอคิดว่าเธอเป็น "สาวทอม"
ทั้งที่ตัวเธอเองรู้ตัวว่าเป็นหญิงร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเธอชอบผู้ชายหน้าตาดีเหมือน ๆ ผุ้หญิงทั่วไป และเธอก็อยากทำตัวเป็น "หญิง" เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่เธอพึงใจ...
ด้วยความเป็นคนมองโลกในแง่ดี และมีอารมณ์ขัน ทำให้เรื่องเล่าของเธอสนุกสนาน แม้บางเรื่องราวจะออกแนวเว่อร์ ๆ สักนิด แต่ก็เป็นไปตามแบบฉบับนวนิยายที่ออกแนวคอมเมดี้แบบนี้
ในเรื่องก็มีบทร้ายเหมือนกัน แต่ก็เป็นตัวร้ายแบบตลก ๆ น่าขัน น่าหมั่นไส้ มากกว่าจะน่าเกลียด...
อาจจะไม่มีบทโรแมนติก กุ๊กกิ๊กระหว่างพระนางซักเท่าไหร่นัก (เพราะนางเอกเป็นคนเล่าเรื่องนิ...) แต่ก็มีบทผู้ช่วยนางเอกที่ขโมยซีนของพระเอกนางเอกไปเต็ม ๆ อย่างเจ้าแสบกับน้องหวาน...ให้ได้อมยิ้มด้วยความเอ็นดู อีกทั้งร่วมลุ้นและเอาใจช่วย...
แต่ส่วนตัวชอบบทสนทนาและความสัมพันธ์ระหว่างคนกับผีอย่างจุลลากับเถ้าแก่มากกว่า...
แล้วนอกจากความสนุกสนาน อ่านเพลินแล้วนิยายเรื่องนี้ให้อะไรกับคนอ่านล่ะ...?
ส่วนตัวคิดว่ามีนะ มีเพียบเลย แต่เป็นแง่คิดต่อชีวิต ต่อสังคม ต่อการทำงาน...ที่แทรกแซมอยู่ตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย...
ที่สำคัญ...เรื่องนี้ผู้แต่งแต่งไว้เมื่อประมาณยี่สิบปีล่วงมาแล้ว แต่เรื่องราวความเป็นไป ตลอดจนแง่คิดต่าง ๆ เหล่านั้นก็มิได้พ้นสมัยไปตามวันเวลาที่ล่วงเลยไปแม้สักน้อย...
จินตนิยายแนวคอมเมดี้ที่อ่านสนุกอีกเล่มหนึ่งที่น่ารักน่าขัน...หยิบมาชวนกันอ่านค่ะ...
**คลับคล้ายคลับคลาว่า...นิยายเรื่องนี้เคยเป็นละครทีวีด้วย เมื่อหลายปีก่อน แต่จขบ.ไม่ได้ดูแฮะ แต่คิดว่าน่าจะสนุก ใครเคยดูตอนเป็นละครช่วยเล่าให้ฟังหน่อยสิคะว่าใครเล่นเป็นใครมั่งในละคร...โดยเฉพาะจุลลากับเถ้าแก่น่ะค่ะ อยากรู้จริงว่าใครจะสวมบทเถ้าแก่ได้ 'เนียน' สมจริง ?
***จขบ.ก่งก๊งเล็กน้อย...กลับมาแก้ชื่อผู้ประพันธ์ค่ะ เรื่องนี้เป็นจินตนิยาย คุณหญิงท่านใช้นามปากกา "แก้วเก้า" ค่ะ...แหะ ๆ 
| Create Date : 03 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 3 มีนาคม 2551 15:18:19 น. |
|
24 comments
|
| Counter : 6024 Pageviews. |
 |
|
|
(สิเรียมเล่นเป็นนางเอก)
.. ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ .. (จริงๆ ก็ชอบแก้วเก้าแทบทุกเรื่องแหละ)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
