~ เจ้าจันท์ผมหอม :นิราศพระธาตุอินทร์แขวน ~ มาลา คำจันทร์
|

เจ้าจันท์ผมหอม : นิราศพระธาตุอินทร์แขวน มาลา คำจันทร์* นวนิยายรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน(ซีไรท์) ประจำปี พ.ศ.๒๕๓๔
ฟังเนอพระธาตุเจ้า..........ห่มหัว ข้าข้อยน้อยหนึ่งตัว.........ต่ำแท้ ขอบุญพระแผ่หัว............คลุมครอบ ชักช่วยพ้นเสียแท้...........ต่ำใต้มือมาร
เมื่อพูดถึงนิราศ เราก็จะนึกถึงเรื่องราวของการเดินทาง โดยส่วนใหญ่แล้ว ชื่อเรื่องของนิราศก็จะบ่งบอกถึงจุดหมายปลายทางของการเดินทางนั้น ๆ
"เจ้าจันท์ผมหอม" เล่มนี้ก็เช่นเดียวกัน บอกเล่าเรื่องราวการเดินทางเพื่อไปสักการะพระธาตุอินทร์แขวน ของเจ้าหญิงล้านนาองค์หนึ่ง "เจ้าจันทะแก้วยื่นฟ้า"...เจ้านางผู้แสนงาม..." งามนักงามหนาเหมือนเทวดาแต่งปั้น"
เธอเดินทางไปบูชาพระธาตุอินทร์แขวนซึ่งเป็นพระธาตุประจำปีเกิด** (อันที่จริง เจ้าจันท์นั้นเกิดปีเส็ด (ปีจอ) พระธาตุประจำปีเกิดของเธอได้แก่พระธาตุมหาจุฬามณี อันสถิตย์อยู่บนสวรรค์ คนธรรดามิอาจเดินทางไปบูชาได้ จึงต้องยึดเอาพระธาตุอินทร์แขวน ในเมืองพม่าเป็นที่สักการะบูชาแทน) ด้วยความศรัทธาและตั้งใจว่าจะตัดผมหอมที่เลี้ยงมาถึงห้าปีบูชาพระธาตุ ตามตำนานที่เคยได้ยินได้ฟังมาว่าผู้ใดที่ปูผมลอดพระธาตุได้ จะสมหวังดังใจปรารถนาในทุกประการ.... สำหรับเจ้าจันท์แล้ว เธอกำลังต้องการให้ความปรารถนาของเธอนั้นเป็นจริงได้อย่างเหลือเกิน ด้วยความปรารถนาของเธอนั้นก็คือ การได้ครองคู่อยู่กินกับยอดดวงใจของเธอ "เจ้าพี่หล้าอินทะ" เจ้าชายดีชายงาม...ผู้เก่งในเรื่องบทกวีแสนหวาน... ไม่ใช่กับ "พ่อเลี้ยง" ชายชาติสามัญ ชาว "ปะหล่องต่องสู่" ผู้เปรียบเสมือนเป็นยักษ์เป็นมารสำหรับเธอ...หากเป็นผู้ที่เจ้าพ่อเจ้าแม่มุ่งหมายจะยกเจ้านางน้อยให้กับเขา
เจ้าจันท์เดินทางไปพร้อมกับบริวารและ "พ่อเลี้ยง" ผู้ให้สัจจะมั่นกับเธอว่า...หากเธอสามารถปูผมหอมลอดพระธาตุได้...เขาจะยินดีหลีกทางให้เธอได้แต่งงานกับเจ้าหล้าอินทะ...
มาช่วยกันลุ้นดีกว่าค่ะ...ว่าเจ้าจันท์จะปูผมหอมลอดพระธาตุ สมดังความตั้งใจอันแรงกล้าของเธอได้หรือไม่

คำโปรยปกหลัง(ส่วนหนึ่งจากคำนำผู้เขียน) :
ผู้เขียนอยากเขียนถึงผู้หญิงในประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเจ้าหญิงเจ้านางของแคว้นเล็ก ๆ เราอ่านประวัติศาสตร์ เรารับรู้แต่เพียงพฤติกรรมไม่กี่ตัวอักษร ของผู้หญิงเหล่านี้ เราไม่มีทางจะทราบความรู้สึกนึกคิดของเขาเลย เพราะบันทึกประวัติศาสตร์ไม่เขียนถึง ผู้เขียนจึงจับจุดนี้มาเสกสรรปั้นแต่งเอา ตามแรงจินตนาการเฉพาะตน โดยผนวกความเชื่อเรื่องบุญญาภินิหาร ของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สังคมยุคโน้นยึดถือเข้าไปด้วย

ส่วนตัวชอบนวนิยายเรื่องนี้มาก ๆ อ่านแล้วอ่านอีกหลายสิบเที่ยว... หนังสือหายไปหลายครั้งก็ต้องเพียรหาซื้อเล่มใหม่มาแทนที่ ชอบการดำเนินเรื่อง...โดยเรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นภายในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงชั่วเวลาระหว่างการเดินทาง แต่ได้บอกเล่าถึงอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลของเจ้าจันท์ ที่ทั้งรักทั้งชัง ทั้งสับสนและเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย และสำนวนภาษา ที่ท่านผู้ประพันธ์ใช้ก็แสนวิจิตรบรรจง สอดแทรกบทกวีล้านนาอันอ่อนหวานอลังการมาก...ถูกใจคนชอบบทกวีอย่างจขบ.เป็นที่สุด
ตลอดถึงตัวละครในเรื่อง... ทั้งเจ้าจันท์และพ่อเลี้ยง "ปะหล่องต่องสู่" ก็มีบทบาทที่มีพัฒนาการในด้านความคิด ความรู้สึกไปตามเนื้อหา ทำให้ผู้อ่านค่อย ๆ ทำความรู้จักไปพร้อม ๆ กับเรื่องราวที่ดำเนินไป
เจ้าจันท์เอง...ก็ค่อย ๆ เรียนรู้จิตใจตัวเอง และมองเห็นถึงน้ำจิตน้ำใจที่แท้ของพ่อเลี้ยงไปพร้อม ๆ กับผู้อ่าน...
ชอบมาก ๆ อยู่ตอนหนึ่ง...เมื่อเจ้าจันท์ได้เข้าใกล้พระธาตุ แล้วเห็นว่า...องค์พระธาตุไม่ได้งดงามอย่างที่เธอวาดหวังจินตนาการไว้......
"...องค์พระธาตุก็เล็กน้อยนัก บ่สมฝีมือพระอินทร์เจ้าฟ้า ก่อเสริมอยู่เหนือหินสูงสักสองวาเท่านั้น อิฐปูนกะเทาะแตก ยอดฉัตรปลายแฉกก็เศร้าหมอง บ่เหมือนดั่งทองต้องแดดตามที่ได้เห็น ช่อธงหักเหี้ยน กาฝากและรากไม้ก็เจาะไชจนฐานพระธาตุปริร้าว..."
เธอได้เอ่ยปรารภความผิดหวังนี้กับพ่อเลี้ยง...แล้วพ่อเลี้ยงก็ตอบเธอว่า...
"ข้าว่า เป็นด้วยฝุ่นฝ้าหมอกแดดต้องกัน อย่างหนึ่งข้าว่าเป็นด้วยการก่อสร้างถูกที่ถูกทางสร้างภาพลวงตา นายช่างชำนาญการชาญฉลาด เขารู้จักเอาที่ทาง เอาฝุ่นฝ้าไอดิน เอาแดดเอาแสงมาผสมปลูกปั้น มองไกลมันจึงงาม งามเหมือนแขวนห้อยลอยฟ้า เข้าใกล้ถนัดตา อันที่ลวงตากลายหายก็เลยบ่งาม ข้าเข้าใจอย่างนี้เจ้าจันท์ ".
อ่านแล้ว...ประทับใจในตัว "ปะหล่องต่องสู่" ผู้นี้จริง ๆ
เล่มนี้เป็นอีกเล่มที่...ชวนอ่านอย่างแรงค่ะ

*เจิญอ่าน~ประวัติป้อครูมาลา คำจันทร์ ~ เจ้า
** พระธาตุประจำปีเกิดเป็นความเชื่อเกี่ยวกับปีนักษัตรของคนล้านนา ใครเกิดปีไหนจะมีพระธาตุประจำปีเกิดนั้น ๆ ชั่วชีวิต ครั้งหนึ่งควรจะได้บูชาพระธาตุประจำปีเกิดอย่างน้อยก็สักครั้ง
***พระธาตุอินทร์แขวน

|
Create Date : 29 มกราคม 2551 |
Last Update : 17 กรกฎาคม 2552 10:40:33 น. |
|
22 comments
|
Counter : 14594 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:14:37:35 น. |
|
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:14:40:49 น. |
|
|
|
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:15:49:24 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:21:58:34 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:5:51:39 น. |
|
|
|
โดย: นายแจม วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:7:28:02 น. |
|
|
|
โดย: พฤกษาริมน้ำ วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:8:48:01 น. |
|
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:12:33:03 น. |
|
|
|
โดย: TaMaChAN (narumol_tama ) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:20:44:01 น. |
|
|
|
โดย: treehouse วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:9:43:22 น. |
|
|
|
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:11:36:05 น. |
|
|
|
โดย: kuakul วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:14:25:53 น. |
|
|
|
โดย: kuakul วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:14:29:16 น. |
|
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:15:31:14 น. |
|
|
|
โดย: kuakul วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:17:26:00 น. |
|
|
|
โดย: BeCoffee วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:22:36:52 น. |
|
|
|
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:51:37 น. |
|
|
|
โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:13:04:06 น. |
|
|
|
โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 14 พฤษภาคม 2558 เวลา:0:36:10 น. |
|
|
|
| |
|
|
ยุ่งเช้าค่ะ ว่างแล้ว เมื่อวานยุ่งเกือบสลบค่ะ...
แต่คิดถึง คุณแม่ไก่ค่ะ
เมื่อวานมีได้รับหนังสือจากคุณพี่หนอนเมืองกรุง
แต่เป็นหนังสือของคุณโดมวุฒิชัยค่ะ
อ่านแล้วมีหลายอย่างที่ทำให้คิดถึงคุณแม่ไก่...เกี่ยวกันมั้ย
เอาเป็นว่าเกี่ยวเยอะเพราะอยากเล่าให้ฟังค่ะ