'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~น้ำเซาะทราย ~ นิยายชีวิตรักสามเส้า ที่ไม่เคยเก่าตามยุคสมัย โดย กฤษณา อโศกสิน





“น้ำเซาะทราย”
ผู้เขียน กฤษณา อโศกสิน
สนพ.ดอกหญ้า /พิมพ์
(ครั้งที่ ๕/ ม.ค.๒๕๓๙)

โปรยปก :


จริงหรือ...ที่ว่า
ความรักเป็นเรื่องของจิตใจและความรู้สึก
เป็นเรื่องที่ไม่มีขอบเขต ไม่มีเหตุผล
เป็นความละเอียดอ่อนที่ไม่อาจหยุดยั้งข้ดขวาง

........

แล้วถ้าความรักกลายเป็นสงคราม...
กลายเป็นเม็ดทรายที่ซึมซับ
ความชาชินเบื่อหน่ายไว้จนเกินกำลัง
อวสานของความรักบทนั้นจะเป็นอย่างไร...

.........

น้ำเซาะทราย
เรื่องราวความรักของชายหนึ่ง หญิงสอง ที่เราอยากให้คุณหาคำตอบว่า...อะไรกันแน่...
ที่ทำให้ความรักที่มีความหมายสำหรับใครต่อใคร...จบสิ้นลงได้...


(บางส่วน)จากคำนำสนพ. :

เรื่องราวความรักระหว่างชายหนึ่ง-หญิงสอง
ที่ต้องต่อสู้แย่งชิงในสมรภูมิหัวใจ ท่ามกลางมโนธรรม ศีลธรรม
และความปรารถนาเร้นลับที่ก่อตัวขึ้น…

จริงหรือที่ว่าความฉลาดของมนุษย์มีน้อยกว่าความอยากอยู่เสมอ
และเมื่อไรก็ตามที่ความอยากเกิดขึ้น บุคคลแม้ฉลาดเพียงใด
ก็อาจจะประพฤติในสิ่งที่คนทั้งหลายลงความเห็นว่าโง่ได้โดยง่าย...






เรื่องย่อ : (ย่อเอง)

พุดกรองต้องตกเป็นม่าย ในวัย ๓๘ ปีเมื่อสามีอายุคราวพ่อเสียชีวิตลง...
เธอมีเพื่อนสนิทที่รักกันมาก คบหากันมาตั้งแต่วัยเด็กคือวรรณนรี

วรรณนรีเป็นอาจารย์ใหญ่โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เธอแต่งงานแล้วกับภีม
โดยการแนะนำของพุดกรอง เพราะตอนนั้นภีมทำงานเป็นเลขาให้กับคุณพร้อม สามีของพุดกรอง
แต่หลังจากแต่งงานเขาก็แยกตัวออกมา ทั้งสองมีลูกสาวลูกชายอย่างละหนึ่งคน กำลังอยู่ในวัยแรกรุ่น

เมื่อสามีจากไป ลูกชายคนเดียวก็อยู่เมืองนอก พุดกรองรู้สึกเหงา
แม้จะมีพงษ์สนิทมาคอยติดตามใกล้ชิดอยู่ก็ตาม...
เธอเข้ามาพัวพันใกล้ชิดกับครอบครัวของวรรณนรีบ่อยขึ้น
นั่นทำให้เธอได้รู้ใจตัวเองว่าแอบหลงรักสามีเพื่อนเข้าเสียแล้ว...
ในตอนแรกเธอก็พยายามหลีกเลี่ยง แต่ก็หลีกไม่พ้น
เมื่อภีมเองก็แสดงออกให้เธอรู้ว่าเขาก็มีใจให้เธอเช่นกัน...

ทั้งคู่ลักลอบมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง ถึงขั้นไปเช่าบ้านเพื่อใช้เป็นสถานที่ที่จะสามารถอยู่ร่วมกันได้ ...
แต่ความลับก็ไม่อาจเป็นความลับได้นาน พงษ์สนิทซึ่งคอยตามตื๊อพุดกรองอยู่เกิดรู้ความจริงเข้า
เขารู้สึกแค้นใจจึงนำข่าวมาบอกกับวรรณนรี และยุยงให้วรรณนรีเล่นงานคนทั้งสองให้เด็ดขาด

ในตอนแรกวรรณนรีไม่อยากจะเชื่อ
แต่เมื่อเธอทบทวนพฤติกรรมของภีมในช่วงหลัง ๆ ทั้งยังตามพงษ์สนิทไปดูจนเห็นกับตา
เธอรู้สึกช็อค เพราะคิดไม่ถึงว่าเพื่อนสนิทกับสามีที่แสนดีจะทำเช่นนี้กับตนได้

เรื่องราวดูเหมือนจะยิ่งซ้ำร้ายเข้าไปใหญ่เมื่อพุดกรองเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา...

และในขณะเดียวกัน วรรณนรี...ที่หันมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ก็เริ่มมีนายทหารยศนายพล แถมมีฐานะดีมาติดพัน...
และนั่นก็ก่อให้เกิดความลังเลสับสนขึ้นในใจภีม

เรื่องราวรัก ๆ ใคร่ ๆ ของหญิงสองชายหนึ่งจะลงเอยอย่างไร...
อยากชวนให้ติดตามได้ในหนังสือนิยายเล่มหนาปึกเล่มนี้ค่ะ






นิยายชีวิตที่เข้มข้น แต่สะท้อนภาพความเป็นจริงในสังคมที่แม้กาลเวลาจะผันผ่านไปนับสิบปี
เรื่องราวเหล่านี้ก็ยังคงเกิดขึ้น และร่วมสมัยอยู่เสมอ
ตราบใดที่มนุษย์ยังคงปล่อยให้กิเลสเป็นตัวกำหนดและชี้นำชีวิตมากกว่าสติปัญญา...

หนังสือต่างจากละคร และละเอียดลออกว่ามากมายหลายเท่านัก...
ในละครเราจะเห็นภาพชัดเจนว่าใครคือนางมารร้าย ใครคือนางเอก แต่ในนิยาย โดยเฉพาะนิยายที่เขียนโดยนักเขียนชั้นบรมครูเช่นนี้ ตัวละครทุกตัวมีเหตุมีผล มีที่มาที่ไปในการกระทำของตัว ไม่มีใครดีเลิศประเสริฐศรี แต่ก็ไม่มีใครเลวจนถึงที่สุด...

อยู่ที่ใครจะค้นพบตัวเองและรู้จักรู้ใจตัวเอง และแก้ไขปมปัญหาของตัวเองได้ เท่านั้น

มีสำนวนเปรียบเปรยที่ชอบ ๆ อยู่หลายตอนมาก ...
ขอหยิบยกมาวางตรงนี้...บางบทบางตอนแล้วกันค่ะ

ความคิดคำนึงของภีม...

“คืนนี้เขามีอารมณ์แปลกประหลาด...คล้าย ๆ เจดีย์ทรายที่เด็ก ๆ ก่อไว้ตามหาด
ทุก ๆ วันจะมีคลื่นเล็ก ๆ ทยอยกันเข้ามาเซาะซัดอย่างบางเบา
น้ำส่วนหนึ่งซึมซาบเข้าไปตามฐานเจดีย์นั้นและเม็ดทรายแต่ละเม็ดได้อุ้มน้ำไว้
มองเผิน ๆ มันยังคงเป็นรูปร่างเจดีย์ที่น่าดู แต่หากพิจารณาก็จะเห็นว่าทรายได้อุ้มน้ำไว้มากจนจะเกินกำลัง
และเมื่อใดที่มันชุ่มน้ำเต็มที่ อวสานแห่งความเป็นเจดีย์ของมันก็จะมาถึง...”


นี่เองกระมังที่เป็นที่มาของชื่อนิยาย “น้ำเซาะทราย”






ความรู้สึกนึกคิดของ”พุดกรอง”

“...พุดกรองเกลียดคำติฉินที่ระบายสีความรู้สึกของหล่อนจนสิ้นค่า หาชิ้นดีมิได้
ดูโลกนี้ช่างอยุติธรรม จะเอากฏเกณฑ์อย่างใดมิได้กับการตัดสินขึ้นตาชั่ง
ถ้าสังคมนิยมอย่างใดก็จำต้องคิดเช่นนั้น รู้สึกเช่นนั้นตลอดไปหรือ
จะคิดอีกอย่างหนึ่งไม่ได้หรือไร...

คำตอบที่ชัดเจนมีอยู่น้อย......

ปัญหาเล็ก ๆ กลายเป็นปัญหาใหญ่ที่ขบไม่แตก ชวนให้เจ้าของปัญหาบ้าคลั่งเสียใจ
ไม่ต้องอะไรหรอก เพียงแต่โยงใยไปถึงลูกเขาเมียเขา หล่อนก็จำต้องบีบตัวเองให้ลีบเล็ก
แล้วมอบที่ทางใหญ่โตกว่าส่งคืนเจ้าของ...’คนเราเหลือค่าตรงที่รู้จัดคืน’...”


มีนักเขียนไม่กี่ท่านที่สามารถบอกเล่า บรรยายถึงความรู้สึกของ"ตัวร้าย"ในนิยายได้...
ชวนให้เข้าใจ เห็นใจได้เช่นนี้...







หรืออย่างในความคิดคำนึงของวรรณนรี...

“...เช้าขึ้นดวงอาทิตย์ส่องแสง เครื่องจักรชีวิตเริ่มหมุนไปตามฟันเฟืองของมัน
บางครั้งเครื่องจักรนั้นหยุด...เอ๊ย...ขาดตกบกพร่อง ขึ้นสนิม
เป็นหน้าที่ของผู้ใช้ต้องแก้ไขความขัดข้องด้วยศิลปะและความชำนาญ
เป็นความจำเป็นใหญ่หลวงที่จะต้องทำให้มันเดิน...
วรรณนรีอดนึกชังแขน ขา หัวใจที่กำลังทำงานอยู่ในกายตนไม่ได้
ชังที่ว่ามันไม่ยอมให้หล่อนพัก ไม่ยอมให้หล่อนท้อ...

ใจของวรรณนรีจะขาดเสียให้ได้...กับคำว่า...”อยู่ต่อไป””


สะเทือนใจค่ะ







ไม่ผิดหวังจริง ๆ ที่หยิบเล่มนี้มาอ่าน
หลังจากที่เลือกอยู่นาน กับนิยายเล่มหนา ๆ ที่วางอยู่บนชั้นสี่ถึงห้าเล่ม...
เพื่อนำมาตอบโจทย์ข้อที่กำหนดจำนวนหน้าเป็นหลัก แถมมีโบนัสสำหรับจำนวนหน้าที่เพิ่มจากที่กำหนดไว้ด้วย...

สารภาพเลยว่า ที่เลือกหยิบเล่มนี้เพราะเคยดูละครทีวี พอรู้เรื่องราวเนื้อหามาบ้างแล้วคิดว่าคงอ่านลวก ๆ ได้

แต่...เมื่อลงมืออ่านเข้าจริง ๆ ก็รู้ว่าตัวเองคิดผิดไปถนัด
เพราะเอาเข้าจริง ไม่สามารถอ่านผ่าน ๆ ไปอย่างใจคิดเลยค่ะ
ทั้งการดำเนินเรื่อง ทั้งตัวละครในเรื่อง ตลอดถึงสำนวนภาษาของผู้เขียนจะตรึงสายตา และอารมณ์ของผู้อ่านไห้ร่วมดำเนินไปกับเรื่องราวจนตลอดทั้งเล่ม...

บางจุดบางตอนอาจจะต้องย้อนกลับไปทบทวนอีกครั้งเสียด้วยซ้ำ...

อย่างที่คุยไว้ข้างบนว่าหนังสือต่างจากละครมากมาย...
เล่มนี้พิสูจน์ความจริงข้อนี้ได้อย่างชัดเจนที่สุด
ต้องขอบคุณเกมอ่านหนังสือกับโจทย์ข้อนี้กระมังที่ทำให้เราไม่พลาดวรรณกรรมสุดคลาสสิคเล่มนี้ไปได้








***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ








Create Date : 23 มีนาคม 2554
Last Update : 23 มีนาคม 2554 12:34:29 น. 13 comments
Counter : 54706 Pageviews.

 
เคยดูละครเหมือนกัน แต่ลืมไปหมดแล้ว
เดี๋ยวลองแว่บๆ ไปดูในงานหนังสือดีกว่า เผื่อจะเจอ จขบ. เขียนซะเราอยากอ่านขึ้นมาเลยล่ะค่ะ


โดย: ดูดีในที่มืด วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:14:20:49 น.  

 
เรื่องนี้จำได้ว่าเคยเป็นละคร แต่... ไม่ค่อยได้ติดตามอะค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:18:28:29 น.  

 
เรื่องนี้อ่านนานแล้วค่ะ เห็นคุณแม่ไก่รีวิวแบบนี้สงสัยรื้อเอามาอ่านอีกรอบแล้วหาโจทย์ข้อไหนสักข้อให้ตอบคงจะดีค่ะ


โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:23:10:14 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่



ชื่อหนังสือทำให้นึกถึงเพลงเลยครับ










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:6:14:32 น.  

 
เนื้อเรื่อง ... จำได้ลางๆ ค่ะ แต่ว่าถ้าให้อ่านก็จะดี
เลยค่ะพี่แม่ไก่ เพราะว่าเนื้อหาต้องอ่านจากตัวหนังสือ
ถึงจะทำให้อินได้ดี ... และว่าไปแล้วหนังสือแต่ละเล่ม
อ่านเวลาหนึ่งก็อินได้ระดับหนึ่งแต่ว่าอ่านอีกเวลา
ด้วย ปสก.ผ่านมาบ้างแล้ว เจออะไรบ้างแล้ว
มันก็ทำให้เราได้มุมมองอีกอย่างเหมือนกันนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:11:13:53 น.  

 
เคยดูละครย้อนหลังที่ช่องทีวีไทยนำมาฉายตั้งแต่คุณอภิชาติ หาลำเจียกเล่นเป็นภีม บอกตรงๆว่าถ่ายทอดได้ดีมากๆๆๆ
แต่ให้จะทำมารีเมคอีกกี่ครั้ง แต่ครั้งแรกจะติดตราและตรึงใจเราเสมอคะ

อ่านแล้วทำให้ปลงในชีวิตได้เลยคะ


โดย: บ่าบี๋ วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:11:40:44 น.  

 
พอเห็นแม่ไก่เขียนถึงเรื่องนี้ทำให้อยากอ่านขึ้นมาทันทีค่ะ สัปดาห์หนังสืองวดนี้ถ้าเจอจะซื้อมาค่ะ

ล่าสุดราวหนึ่งเดือน เจอหนังไทยเรื่องนี้นานมากแล้วค่ะ นานจริง ๆ ยุคนาท ภูวนัยน่ะค่ะ ได้ซื้อแผ่นมาดู ก็ชอบที่เขาเล่นนะคะ แต่ละครล่าสุดที่เพิ่งจบไปแทบไม่ค่อยได้ดูเลยค่ะ


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:13:40:36 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

หวัดดีค่ะ อัพนบล๊อคใหม่แระ แวะไปเยี่ยมกันน๊า :)


โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:21:42:30 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:5:56:56 น.  

 
เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่ยอมรับว่าอ่านแล้วได้หลากหลายอารมณ์มากๆ จริงๆ ค่ะ

คุณแม่ไก่รีวิวได้น่าอ่านเช่นกัน

ว่าแล้วก็โหวตหมวดรีวิวหนังสือให้เลยนะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 31 มีนาคม 2554 เวลา:20:51:00 น.  

 
เคยดูแต่ละคร...ก็คิดว่ามันสนุกดี
แต่ไม่ประทับใจอะไร ซักเท่าไหร่เลยค่ะ
คิดเหมือนที่พี่แม่ไก่บอก คืออารมณ์ของตัวละคร
มันชัดเจนเกินไป ไม่ค่อยมีมิติทางอารมณ์ซักเท่าไหร่


โดย: nikanda วันที่: 8 เมษายน 2554 เวลา:22:07:21 น.  

 
คืนสู่เหย้า น้ำเซาะทราย

บทประพันธ์ : กฤษณา อโศกสิน
นักแสดงนำ (ภีม-วรรณนรี-พุดกรอง)

ละครโทรทัศน์ช่อง 4 พ.ศ. 2506 :
กำธร สุวรรณปิยะศิริ-สุพรรณ บูรณะพิมพ์-อารีย์ นักดนตรี

ภาพยนตร์ พ.ศ. 2516 :
นาท ภูวนัย-มยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช-วันดี ศรีตรัง

ละครโทรทัศน์ช่อง 5 พ.ศ. 2522 :
ชนะ ศรีอุบล-วงเดือน อินทราวุธ-กนกวรรณ ด่านอุดม

ภาพยนตร์ พ.ศ. 2529 :
อภิชาติ หาลำเจียก-นาถยา แดงบุหงา-สินจัย หงษ์ไทย

ละครโทรทัศน์ช่อง 7 พ.ศ. 2536 :
ศรัณยู วงษ์กระจ่าง-สินจัย เปล่งพานิช-ปรียานุช ปานประดับ

ละครโทรทัศน์ช่อง 3 พ.ศ. 2544 :
ฉัตรชัย เปล่งพานิช-จริยา แอนโฟเน่-จันจิรา จูแจ้ง

ข้อมูลจาก วิกิพีเดีย และ ไทยฟิล์ม


โดย: คืนสู่เหย้า IP: 180.183.17.120 วันที่: 17 มกราคม 2556 เวลา:21:05:51 น.  

 
้เป็นหนังที่ทำไห้คนเอาเยี่ยงอย่างไม่ดีตอนจบน่าจัไห้ภีมกับพุดกองสำนึกผิด😯


โดย: คนดู IP: 49.229.97.58 วันที่: 27 เมษายน 2560 เวลา:23:31:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.