'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
จาก ..."แก้วรัดเกล้า" ถึง "เมืองแมนสรวง" โดย "ดวงตะวัน"






"แก้วรัดเกล้า" & "เมืองแมนสรวง"
"ดวงตะวัน"
สนพ.ดวงตะวัน จัดพิมพ์

นวนิยายรัก โรแมนติกของเจ้าชาย -หญิงสองพี่น้อง แห่งเวียงอมรา
ดินแดนสมมติที่ผู้เขียนได้สร้างขึ้น
ซึ่งน่าจะมีแรงบันดาลใจจากเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของประเทศเพื่อนบ้านของไทยเรานี่เอง



เรื่องย่อ แก้วรัดเกล้า :

แก้วรัดเกล้า เจ้าหญิงชาวเวียงอมรา จำเป็นต้องปลอมตัวเป็น ผู้ช่วยนักวิจัยหนุ่มชาวไทยชื่อโมกษธรรม
ซึ่งกำลังทำวิทยานิพนธ์เรื่องปราสาทหินบนแผ่นดินอีสานใต้

เพื่อที่จะสามารถเดินทางลงไปยังแผ่นดินต่ำ เพื่อบอกเล่าข้อเท็จจริงต่างๆ แก่ให้พี่ชายของเธอ - - เมืองแมนสรวง...
ได้รู้และไม่หลงกลตกเป็นเหยื่อญาติทางแผ่นดินต่ำ
แก้วรัดเกล้าจะทำสำเร็จหรือไม่
และเมื่อโมกษธรรมได้รู้ความจริงว่าเด็กสาวผู้ช่วยของเขา
แท้จริงแล้วเป็นถึงเจ้าหญิงแห่งเวียงอมรา เขาจะทำเช่นไรกับความรู้สึกลึกซึ้ง
ที่เกิดขึ้นในหัวใจระหว่างที่ได้ทำงานชิดใกล้กัน...








เรื่องย่อ เมืองแมนสรวง :
(บางส่วนจากเว็บสนพ.)

เจ้าชายรัชทายาทแห่งเวียงอมรา เดินทางไปยังหมู่บ้านเล็ก ๆ ทางปลายน้ำเพื่อติดตามเรื่องราวที่ได้รับร้องทุกข์จากเด็กชายผู้หนึ่ง
เกี่ยวกับการถูกรังแก ไล่ที่ทำกินโดยเจ้าของรีสอร์ตที่อยู่ใกล้เคียง
แต่เมื่อเขาไปถึงที่นั่น กลับพบว่าจดหมายฉบับนั้นน่าจะเป็นจดหมายที่ลวงให้เขาเข้าไปรู้จักกับ "ปีบทอง" หญิงสาวลูกครึ่งเวียงอมรา-ไทย เจ้าของรีสอร์ตบ้านดอกปีบ
ผู้มีภาพลักษณ์ภายนอกเป็นกลุ่ม "แอนตี้เจ้า"
ด้วยมักจะมีกลุ่มนักวิชาการหัวก้าวหน้าหลายคนพากันมาพบปะสนทนาเรื่องต่าง ๆ ที่รีสอร์ตของเธอเป็นประจำ

นับตั้งแต่วันที่เมืองแมนสรวงก้าวเข้าไปในรีสอร์ตบ้านดอกปีบแห่งนั้น...ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องร้ายแรงต่าง ๆ เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน
และทุก ๆ เหตุการณ์ก็มักจะโยงใยไปถึงตัวปีบทองในฐานะผู้ก่อเหตุอยู่เสมอ...
ในขณะที่เมืองแมนสรวงเริ่มเกิดความคลางแคลง
ปีบทองเองก็เริ่มทดท้อในการที่จะต่อกรกับมือมืดที่ป้ายสีให้หล่อน...
ท่ามกลางความสับสนและเรื่องร้ายประดามีที่ซัดโถมเข้ามา หญิงสาวเกิดคำถามในใจ

...อะไรเล่าที่จะยึดโยงหัวใจให้หล่อนยังชีวิตอยู่ได้โดยไม่ซวนเซ ถูกพัดพาไปตามกระแสอันเชี่ยวกรากนั้น ศรัทธา ความเชื่อมั่น
หรือแท้จริงแล้วคือ “เพื่อน” สักคนที่อยู่เคียงข้าง ไม่ห่างหายไปไหน
แต่ปีบทองจะวางหัวใจไว้ที่ใดดี ในเมื่อไม่รู้แม้แต่น้อยว่าในยามนี้ ใครคือมิตรแท้หรือศัตรู ?








ความรู้สึกหลังอ่าน :

ต้องออกตัวก่อนว่า ความจริงอ่าน "แก้วรัดเกล้า" รอบแรกเมื่อหลายปีก่อนนู้น
แต่เมื่อมาเจอโจทย์ของโครงการ RRR และเพิ่งอ่านเมืองแมนสรวงจบไปสด ๆ ร้อน ๆ
จึงหยิบเล่มนี้มาอ่านทวนอีกหนึ่งรอบเพื่อที่จะได้ส่งเข้าตอบโจทย์นี้ แหะ ๆ

นิยายชุดนี้ของคุณดวงตะวัน... บอกตามตรงว่าไม่ประทับใจเท่าไหร่นัก
เพราะเนื้อเรื่องค่อนข้างหลวมชอบกล แม้จะวางพล็อตไว้น่าสนใจ แต่การเดินเรื่องออกจะมีหลุมมีเลน มีช่องโหว่ มีความไม่สมเหตุสมผลอยู่หลายจุดทีเดียว
อย่างในเรื่องแก้วรัดเกล้า ดูเหมือนผู้แต่งจะพยายาม hint มากไปหน่อย เกี่ยวกับชื่อบุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์อันเป็นชนวนของเรื่องราว
ไม่ว่าจะเป็นพรพล พลเอกชวรงค์ เจ้าณรงค์ฤทธิ์ ฯลฯ

ในการดำเนินเรื่องก็โอเค น่าติดตามในระดับหนึ่ง
แต่ก็อย่างที่บอกในตอนแรก มันออกจะหลวมไปนิดนึง
พระ-นางไม่รู้ปิ๊งกันตอนไหน มาอีกทีก็ผูกพันกันไปแล้ว
พระเอกมีคนรักอยู่ก่อนแล้ว
แต่ก็ดูเหมือนไม่ได้มีบทบาทอะไรมากไปกว่าเข้ามาเป็นปมเล็ก ๆ ให้กับความรู้สึกขัดแย้งของนางเอกเท่านั้นเอง

แถมในตอนท้าย พระเอกก็ดูจะแสนงอนเกินเหตุไปหรือเปล่า
ต้องให้นางเอกเป็นฝ่ายงอนง้อ เปิดใจก่อนหรือไง...? (แอบขัดใจ ๆ )

มาถึง "เมืองแมนสรวง" ตอนแรกคิดว่าเรื่องราวจะต่อเนื่องกันกับเล่มข้างบน
แต่ผิดคาด...ในเรื่องนี้แทบจะไม่ได้พูดถึงโมกษธรรมหรือเจ้าหญิงแก้วรัดเกล้า...
ประเด็นความขัดแย้งระหว่างแผ่นดินสูงกับแผ่นดินต่ำที่เปิดไว้ในเล่มก่อนก็ไม่ได้เอ่ยถึงอีกเลย
เรื่องนี้กลับกลายเป็นปัญหาการแก่งแย่งแข่งขัน ชิงอำนาจกันเองภายใน 'เวียงอมรา'
กับเน้นย้ำในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมซึ่งถูกกระแสวัตถุนิยมเข้าไปยั่วยุ...
รวมไปถึงความต้องการการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองการปกครองของกลุ่มที่มีหัวก้าวหน้า ในขณะที่สภาพพื้นฐานของสังคมยังไม่พร้อม
(อ่านแล้วนึกถึงระบอบการปกครองที่แสนจะอ่อนแอของบางประเทศแถว ๆ นี้แหละ)

มีฉากรักโรแมนติกอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ไม่มากนัก...
แอบขัดใจที่ "ผู้ร้าย" เผยโฉมง่ายไปนิด
และการเปิดเผยก็ทำแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ จากขาวเป็นดำเลยทีเดียว...
มันออกจะผิดธรรมชาติมนุษย์ไปนิดนึงนะในความรู้สึก...

เอาเป็นว่า...อ่านได้สนุก ๆ เพลิน ๆ ตามความเคยชินมากกว่าที่จะอ่านแล้วเกิดอารมณ์คล้อยตาม
แหะ ๆ แฟน ๆ คุณผู้เขียนอย่าถล่มอิชั้นล่ะ
อาจจะเป็นเพราะตัวเองคาดหวังไว้สูงเกินไปกระมัง ?
หรืออาจจะเอาไปเทียบกับซีรียส์ธิโมส์ของนักเขียนคนเดียวกันนี้ก็เป็นได้ เลยออกอาการผิดหวังอยู่นิด ๆ

แต่ในเรื่องสำนวนภาษา...คุณดวงตะวันเธอ "เฉียบ" อยู่แล้วค่ะ




**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ค่ะ







Create Date : 10 กรกฎาคม 2552
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 11:00:31 น. 26 comments
Counter : 7770 Pageviews.

 
ชุดนี้ยังบ่ได้อ่านเจ้า...


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:24:29 น.  

 
ชอบเรื่อง"แก้วรัดเกล้า" มากค่ะ
อ่านหลายรอบแล้ว...

แต่เรื่อง "แมนเมืองสรวง" ยังไม่เคยอ่านเลย

ต้องหาอ่านแย๊ววว

ขอบคุณนะคะ สำหรับข้อมูล


โดย: like 2 hear from u วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:33:14 น.  

 
วันก่อนเพิ่งเห็นเรื่องเมืองแมนสรวง ก็สงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะต่อเนื่องกับแก้วรัดเกล้ารึเปล่า

ประเด็นการเมืองมันเขียนยากนิ
"ประเทศแถวๆนี้"ไม่ค่อยยอมรับการวิจารย์


โดย: เป๋อน้อย วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:30:24 น.  

 
เคยอ่านแก้วรัดเกล้าสมัยที่ลงขวัญเรือนต่ะ ไม่ค่อยติดใจเหมือนกัน ส่วนเมืองแมนสรวงยังไม่ได้อ่านค่ะ

ขออนุญาตติดตาม blog ของคุณแม่ไก้ด้วยคนนะคะ


โดย: ลูกน้ำสีส้ม วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:43:42 น.  

 
รีบรุดกลับมาอย่างว่องค่ะพี่แม่ไก่
จะมาบอกว่า ก๊อปเอาไปได้เลย แต่เอาไปแต่ภาษาปะกิดพอนะคะ ภาษาไทย แปลได้เห่ยมากเพราะเป็ดจังแปลเอง...อายเค้าค่ะพี่ อิอิอิ เดี๋ยวของดีดีจะกลายเป็นเน่าเสียไปซะ

ขอบคุณที่มาหานะคะ...หนูบอกแล้วว่า....

ซึ้งจัด


โดย: be-oct4 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:02:26 น.  

 
ตามมาลงชื่อว่าอ่านรีวิวที่กระทู้นั้นแล้ว
ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะทั้งสองเล่มนี้ชื่อเรื่องน่าสนใจนะคะ

แต่งานยุคแรกๆ แบบภูแสนดาว..ฯลฯ..แม้จะข้อมูลแน่น
แต่ว่าแจงไม่ค่ออบเท่าไหร่..ถ้าไม่รวมชุดธิโมส์(อันนี้ชอบมาก)
แจงชอบ"เลื่อมพรายลายรัก"มากค่ะ..พี่แม่ไก่อ่านรึยังคะ?


โดย: nikanda วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:49:11 น.  

 
อ่านเรื่องแก้วรัดเกล้าเมื่อนานมาแล้วค่ะ (สารภาพว่าจำรายละเอียดไม่ได้แล้ว) จำได้แค่ว่าไม่ค่อยชอบเรื่องนี้ ดังนั้นเลยไม่เคยหยิบมาอ่านอีกเลย

ตอนนี้เมืองแมนสรวงก็ยังดองอยู่เลยค่ะ เพราะว่าจำพี่ชายนางเอก(แก้วรัดเกล้า)ไม่ได้ เลยไม่ตื่นเต้นที่เขาจะได้มาเป็นพระเอกเท่าไหร่


โดย: หมูย้อมสี วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:51:43 น.  

 
เรื่องนี้อ่านไม่จบค่ะ เมืองแมนสวรงก็ยังไม่ได้ซื้อ ตอนนี้กำลังอ่านรามายณะ เริ่มอ่านไปได้สองบทเองน่าติดตามดีค่ะ คุณแม่ไก่รีวิวหน่อยจิ พี่จะได้อ่านเรื่องย่อก่อนแล้วตามเก็บรายละเอียดทีหลัง ยังมีมหาภารตะยุทธีก ที่ซื้อมาดองไว้ยังอ่านไม่จบ


โดย: ลูกปัดแก้ว วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:26:25 น.  

 
สวัสดีค่ะ แม่ไก่

ไม่ได้เข้าบล้อกนี้นานเลย... สบายดีนะคะ

วันก่อนคิดว่า จะซื้อ เมืองแมนสรวง มาอ่าน...
ได้อ่านรีวิวแล้ว ชักไม่แน่ใจแล้วสิคะ... อืม...


โดย: ปลิวตามลม วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:20:01 น.  

 
คิดเหมือนคุณแม่ไก่เลยค่ะ แก้วรัดเกล้า ข้อมูลแน่น แต่อย่างอื่นมันลอยๆ ยังไงไม่รู้ เมืองแมนสรวงมีอะไรๆ ให้น่าติดตามมากกว่า


โดย: latics1 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:56:09 น.  

 
จากแก้วรัดเกล้า ถึงเมืองแมนสรวง ทิ้งระยะห่างกันมาก
และช่วงเวลานั้น คนเขียนก็สร้างเมืองธิโมส์ ตั้งแต่ประวัติศาสตร์ยันปัจจุบัน

การลงรายละเอียดให้ซีรี่ย์ (ที่ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นซีรี่ย์) จึงหลวมมาก

นี่ออกตัวให้คนเขียน...ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้อ่านเมืองแมนสรวงอย่างทั่วถึงนะ (แค่คราวๆ พอให้รู้เรื่อง)

เรื่องของเรื่องคือ
...เราชอบพระเอกนักโบราณคดี แบบโมกษธรรม
และชอบบรรยากาศในเวียงอมรา มากกกกกกก

นึกภาพตามแล้วอยากไปเที่ยว....


โดย: นัทธ์ วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:10:18 น.  

 
ยังดองชุดนี้ไว้อยู่เลยค่ะ...

เราจะจับมือกันเดินไปด้วยกัน


โดย: ปณาลี วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:56:50 น.  

 
คิดคล้ายๆ คุณ nikanda กับคุณนัทธ์ค่ะ

จะว่าไป "แก้วรัดเกล้า" ก็เป็นงานชิ้นแรกๆ ของคนแต่งเลย อาจจะวางพื้นไว้หลวมแต่แรกแล้ว เลยไม่ออกมาดีเท่าธิโมส์


โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.153.5 วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:35:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่













โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:36:57 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่


















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:09:49 น.  

 
แวะมาถามว่าอ่าน คิทเช่น หรือยังครับ
พอดีไปเปิดเจอใน Blog เก่าๆ


โดย: คนขับช้า วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:58:21 น.  

 
เคยอ่านแก้วรัดเกล้านานแล้วเหมือนกันค่ะ
แต่เมืองแมนสรวงยังไม่ได้อ่านเลย
^ ^


โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:47:20 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

สวัสดีครับ
แวะเข้ามาทักทายครับ


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:09:22 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่












โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:33:22 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:58:46 น.  

 


ในเวลาที่สูงสุดอาจมีคนอยู่กับเราเป็นร้อย
แต่ในเวลาต่ำต้อยอาจมีน้อยไม่ถึงหนึ่ง



หอบความระลึกถึงมาฝากมากมาย เก็บเข้าบ้านด้วยเน้อ
อย่าเผลอลืมทิ้งไว้นอกบ้านจะโดนฝนจ้าาาาาาาาาาาาา


คมคำ : เบื้องหลังอุปสรรค อาจมีความสำเร็จรออยู่





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:49:49 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับปี้แม่ไก่












โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:50:34 น.  

 
ตอนที่อ่านแก้วรัดเกล้า อ่านในขวัญเรือน ติดงอมเลยเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นอ่านแล้วคิดว่า คนประพันธ์คือ ทมยันตี
เพราะตอนที่อ่านเป็นตอนที่อ่านสนุกชวนติดตาม แต่หลังจากนั้นย้ายไปอยู่ทางเหนือแล้วหาซื้อหนังสือไม่ได้ ก็เลยขาดช่วงไป ไม่ได้ติดตามต่อ

ความรู้สึกขัดแย้งเลยไม่มี

สวัสดีค่ะ หายไปเพราะงานยุ่งจริงๆ ค่ะ ยิ่งมาจับงานด้านพัฒนาชุมชนเพิ่มอีกงานนี่เหนื่อยมากๆ กำลังลุยพัฒนาด้านสิ่งแวดล้อม ทำโครงการเกี่ยวกับขยะ การส่งเสริมการปลูกต้นไม้ตามพระราชเสาวนึย์ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ เพื่อลดภาวะโลกร้อน
แนวเราเลยค่ะ ชอบค่ะ

คิดถึงนะคะ แต่ยุ่งวิ่งไปโน่นมานี่ค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:07:18 น.  

 
หวัดดีหนูน้อย


โดย: แพน IP: 182.93.222.43 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:31:56 น.  

 
ตอนอ่านแก้วรัดเกล้า ชอบนะคะเพราะมันตื่นตาตื่นใจดี

แต่ เมืองแมนสรวง เว้นระยะเขียนห่างกันไปหน่อย อารมณ์ดูจะเปลี่ยนไปด้วย
เมืองแมนสรวง เป็นงานเขียนรุ่นหลังของดวงตะวันที่พลังในการเขียนดูจะอ่อนลงไปนิดหนึ่ง
คือองค์ประกอบที่การเมืองเป๊ะเนี่ย...มันแนวคุณดวงตะวันเลย และด้วยโครงเรื่อง พื้นหลังตัวละคร มันน่าจะทำได้เข้มข้นกว่านี้น่ะค่ะ แนวพระเอกเป็นเจ้าชายรัชทายาท นางเอกเป็นสาวแกร่ง ฟังดูแล้วเรื่องน่าจะเข้มข้น

แต่ก็แปลก...อ่านจบแล้ว....เหมือนยังไม่รับรู้เท่าไหร่ เช่นว่าพระเอกเป็นเจ้าชายทหาร แต่จะไม่รู้สึกเลยว่าเขามีความเป็นทหาร (หรือคนอื่นรู้สึกแต่เราไม่รู้สึก)
ความรัก...ก็รู้สึกนะว่ารัก...แต่...มันก็ไม่แจ่มชัดนัก

สำหรับเรา....งานเขียนเล่มนี้ดีค่ะ แต่เป็นเหมือนผลไม้ที่ยังไม่สุกดีนัก


โดย: dal IP: 182.52.188.68 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:18:57:47 น.  

 
อ่านยังไม่จบ หนังสือหายก่อน หาอ่านได้ที่ไหนบ้างครับ เกือบสิบปีละ ยังไม่ลืมเลย


โดย: toto IP: 202.91.23.5 วันที่: 3 กันยายน 2559 เวลา:14:18:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.