จาก ..."แก้วรัดเกล้า" ถึง "เมืองแมนสรวง" โดย "ดวงตะวัน"
|
 
"แก้วรัดเกล้า" & "เมืองแมนสรวง" "ดวงตะวัน" สนพ.ดวงตะวัน จัดพิมพ์
นวนิยายรัก โรแมนติกของเจ้าชาย -หญิงสองพี่น้อง แห่งเวียงอมรา ดินแดนสมมติที่ผู้เขียนได้สร้างขึ้น ซึ่งน่าจะมีแรงบันดาลใจจากเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของประเทศเพื่อนบ้านของไทยเรานี่เอง
เรื่องย่อ แก้วรัดเกล้า :
แก้วรัดเกล้า เจ้าหญิงชาวเวียงอมรา จำเป็นต้องปลอมตัวเป็น ผู้ช่วยนักวิจัยหนุ่มชาวไทยชื่อโมกษธรรม ซึ่งกำลังทำวิทยานิพนธ์เรื่องปราสาทหินบนแผ่นดินอีสานใต้ เพื่อที่จะสามารถเดินทางลงไปยังแผ่นดินต่ำ เพื่อบอกเล่าข้อเท็จจริงต่างๆ แก่ให้พี่ชายของเธอ - - เมืองแมนสรวง... ได้รู้และไม่หลงกลตกเป็นเหยื่อญาติทางแผ่นดินต่ำ แก้วรัดเกล้าจะทำสำเร็จหรือไม่ และเมื่อโมกษธรรมได้รู้ความจริงว่าเด็กสาวผู้ช่วยของเขา แท้จริงแล้วเป็นถึงเจ้าหญิงแห่งเวียงอมรา เขาจะทำเช่นไรกับความรู้สึกลึกซึ้ง ที่เกิดขึ้นในหัวใจระหว่างที่ได้ทำงานชิดใกล้กัน...

เรื่องย่อ เมืองแมนสรวง : (บางส่วนจากเว็บสนพ.)
เจ้าชายรัชทายาทแห่งเวียงอมรา เดินทางไปยังหมู่บ้านเล็ก ๆ ทางปลายน้ำเพื่อติดตามเรื่องราวที่ได้รับร้องทุกข์จากเด็กชายผู้หนึ่ง เกี่ยวกับการถูกรังแก ไล่ที่ทำกินโดยเจ้าของรีสอร์ตที่อยู่ใกล้เคียง แต่เมื่อเขาไปถึงที่นั่น กลับพบว่าจดหมายฉบับนั้นน่าจะเป็นจดหมายที่ลวงให้เขาเข้าไปรู้จักกับ "ปีบทอง" หญิงสาวลูกครึ่งเวียงอมรา-ไทย เจ้าของรีสอร์ตบ้านดอกปีบ ผู้มีภาพลักษณ์ภายนอกเป็นกลุ่ม "แอนตี้เจ้า" ด้วยมักจะมีกลุ่มนักวิชาการหัวก้าวหน้าหลายคนพากันมาพบปะสนทนาเรื่องต่าง ๆ ที่รีสอร์ตของเธอเป็นประจำ
นับตั้งแต่วันที่เมืองแมนสรวงก้าวเข้าไปในรีสอร์ตบ้านดอกปีบแห่งนั้น...ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องร้ายแรงต่าง ๆ เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน และทุก ๆ เหตุการณ์ก็มักจะโยงใยไปถึงตัวปีบทองในฐานะผู้ก่อเหตุอยู่เสมอ... ในขณะที่เมืองแมนสรวงเริ่มเกิดความคลางแคลง ปีบทองเองก็เริ่มทดท้อในการที่จะต่อกรกับมือมืดที่ป้ายสีให้หล่อน... ท่ามกลางความสับสนและเรื่องร้ายประดามีที่ซัดโถมเข้ามา หญิงสาวเกิดคำถามในใจ
...อะไรเล่าที่จะยึดโยงหัวใจให้หล่อนยังชีวิตอยู่ได้โดยไม่ซวนเซ ถูกพัดพาไปตามกระแสอันเชี่ยวกรากนั้น ศรัทธา ความเชื่อมั่น หรือแท้จริงแล้วคือ เพื่อน สักคนที่อยู่เคียงข้าง ไม่ห่างหายไปไหน แต่ปีบทองจะวางหัวใจไว้ที่ใดดี ในเมื่อไม่รู้แม้แต่น้อยว่าในยามนี้ ใครคือมิตรแท้หรือศัตรู ?

ความรู้สึกหลังอ่าน :
ต้องออกตัวก่อนว่า ความจริงอ่าน "แก้วรัดเกล้า" รอบแรกเมื่อหลายปีก่อนนู้น แต่เมื่อมาเจอโจทย์ของโครงการ RRR และเพิ่งอ่านเมืองแมนสรวงจบไปสด ๆ ร้อน ๆ จึงหยิบเล่มนี้มาอ่านทวนอีกหนึ่งรอบเพื่อที่จะได้ส่งเข้าตอบโจทย์นี้ แหะ ๆ
นิยายชุดนี้ของคุณดวงตะวัน... บอกตามตรงว่าไม่ประทับใจเท่าไหร่นัก เพราะเนื้อเรื่องค่อนข้างหลวมชอบกล แม้จะวางพล็อตไว้น่าสนใจ แต่การเดินเรื่องออกจะมีหลุมมีเลน มีช่องโหว่ มีความไม่สมเหตุสมผลอยู่หลายจุดทีเดียว อย่างในเรื่องแก้วรัดเกล้า ดูเหมือนผู้แต่งจะพยายาม hint มากไปหน่อย เกี่ยวกับชื่อบุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์อันเป็นชนวนของเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นพรพล พลเอกชวรงค์ เจ้าณรงค์ฤทธิ์ ฯลฯ
ในการดำเนินเรื่องก็โอเค น่าติดตามในระดับหนึ่ง แต่ก็อย่างที่บอกในตอนแรก มันออกจะหลวมไปนิดนึง พระ-นางไม่รู้ปิ๊งกันตอนไหน มาอีกทีก็ผูกพันกันไปแล้ว พระเอกมีคนรักอยู่ก่อนแล้ว แต่ก็ดูเหมือนไม่ได้มีบทบาทอะไรมากไปกว่าเข้ามาเป็นปมเล็ก ๆ ให้กับความรู้สึกขัดแย้งของนางเอกเท่านั้นเอง
แถมในตอนท้าย พระเอกก็ดูจะแสนงอนเกินเหตุไปหรือเปล่า ต้องให้นางเอกเป็นฝ่ายงอนง้อ เปิดใจก่อนหรือไง...? (แอบขัดใจ ๆ )
มาถึง "เมืองแมนสรวง" ตอนแรกคิดว่าเรื่องราวจะต่อเนื่องกันกับเล่มข้างบน แต่ผิดคาด...ในเรื่องนี้แทบจะไม่ได้พูดถึงโมกษธรรมหรือเจ้าหญิงแก้วรัดเกล้า... ประเด็นความขัดแย้งระหว่างแผ่นดินสูงกับแผ่นดินต่ำที่เปิดไว้ในเล่มก่อนก็ไม่ได้เอ่ยถึงอีกเลย เรื่องนี้กลับกลายเป็นปัญหาการแก่งแย่งแข่งขัน ชิงอำนาจกันเองภายใน 'เวียงอมรา' กับเน้นย้ำในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมซึ่งถูกกระแสวัตถุนิยมเข้าไปยั่วยุ... รวมไปถึงความต้องการการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองการปกครองของกลุ่มที่มีหัวก้าวหน้า ในขณะที่สภาพพื้นฐานของสังคมยังไม่พร้อม (อ่านแล้วนึกถึงระบอบการปกครองที่แสนจะอ่อนแอของบางประเทศแถว ๆ นี้แหละ)
มีฉากรักโรแมนติกอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ไม่มากนัก... แอบขัดใจที่ "ผู้ร้าย" เผยโฉมง่ายไปนิด และการเปิดเผยก็ทำแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ จากขาวเป็นดำเลยทีเดียว... มันออกจะผิดธรรมชาติมนุษย์ไปนิดนึงนะในความรู้สึก...
เอาเป็นว่า...อ่านได้สนุก ๆ เพลิน ๆ ตามความเคยชินมากกว่าที่จะอ่านแล้วเกิดอารมณ์คล้อยตาม แหะ ๆ แฟน ๆ คุณผู้เขียนอย่าถล่มอิชั้นล่ะ อาจจะเป็นเพราะตัวเองคาดหวังไว้สูงเกินไปกระมัง ? หรืออาจจะเอาไปเทียบกับซีรียส์ธิโมส์ของนักเขียนคนเดียวกันนี้ก็เป็นได้ เลยออกอาการผิดหวังอยู่นิด ๆ
แต่ในเรื่องสำนวนภาษา...คุณดวงตะวันเธอ "เฉียบ" อยู่แล้วค่ะ

**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ค่ะ  
|
Create Date : 10 กรกฎาคม 2552 |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 11:00:31 น. |
|
26 comments
|
Counter : 7770 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เป๋อน้อย วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:30:24 น. |
|
|
|
โดย: ลูกน้ำสีส้ม วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:43:42 น. |
|
|
|
โดย: be-oct4 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:02:26 น. |
|
|
|
โดย: nikanda วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:49:11 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:51:43 น. |
|
|
|
โดย: ลูกปัดแก้ว วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:26:25 น. |
|
|
|
โดย: ปลิวตามลม วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:20:01 น. |
|
|
|
โดย: latics1 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:56:09 น. |
|
|
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:10:18 น. |
|
|
|
โดย: ปณาลี วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:56:50 น. |
|
|
|
โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.153.5 วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:35:47 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:36:57 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:09:49 น. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:58:21 น. |
|
|
|
โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 12 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:47:20 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:33:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:58:46 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:49:49 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:50:34 น. |
|
|
|
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:07:18 น. |
|
|
|
โดย: แพน IP: 182.93.222.43 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:31:56 น. |
|
|
|
โดย: dal IP: 182.52.188.68 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:18:57:47 น. |
|
|
|
โดย: toto IP: 202.91.23.5 วันที่: 3 กันยายน 2559 เวลา:14:18:04 น. |
|
|
|
| |
|
|