|

พระจันทร์สีน้ำเงิน & วันวาร สุวรรณี สุคนธา (เล่มแรกพิมพ์โดย สนพ.ศิลปาบรรณาคาร พ.ศ.๒๕๒๔ เล่มหลังพิมพ์โดย สนพ.ดอกหญ้า พ.ศ.๒๕๔๐)

แม่ รอม หนูกบ มดดำ หนูนา น้ารัน ต้นไม้ นก หมา และญาติมิตร ทั้งหมดนี้รวมเรียกว่า "บ้าน" ความอบอุ่นผูกพันแบบเรา...
แม้แม่จะไม่ใช่คนดีนัก แม้ลูกจะไม่ใช่เด็กดีน่ารักนัก หากเราต่างรัก เอื้ออาทร ห่วงใย
แต่แล้ววันหนึ่ง ... สายธารเวลาที่ไหลรินผ่าน กลับพัดกรรโชกกรรชาก พรากเราจากกัน
วันวาร จึงเหลือเพียงตำนานโศก แม่ลาลับ ละบทสุดท้ายไว้ในหยาดน้ำตา...

สวัสดี แม่ของเด็ก ๆ ในเรื่องนี้ นอกจากจะมีความรักให้ลูก ๆ ของเธออย่างมากแล้ว ยังเป็นคนเก่งกล้า ขยัน ไม่เคยอยู่นิ่งตลอดชีวิต เป็นตัวอย่างของลูกผู้หญิงที่ยืนหยัดอยู่ด้วยความสามารถของตนเองโดยแท้ จะหาด้านใดด้านหนึ่งที่เธอบอกว่า "ไม่รู้" เป็นไม่มีเลย...
กฤษณา อโศกสิน
"พระจันทร์สีน้ำเงิน" และ"วันวาร" ของสุวรรณี สุคนธา เป็นประหนึ่งภาพเหมือนชีวิตครอบครัวผู้เขียน ที่เธอบรรจงวาดไว้ แม้จะไม่แล้วเสร็จ หากก็บรรจุไว้ด้วยภาพชีวิต อารมณ์และความรู้สึกของเธอและลูก ๆ ให้เราได้สัมผัสอย่างลึกซึ้ง...
ไม่ว่าวันเวลาที่นับกันในโลกภายนอกจะเคลื่อนคล้อยไปเนิ่นนานเพียงใด เธอยังมีชีวิตอยู่ในหยาดน้ำหมึกแห่งพรสวรรค์ของเธอนั่นเอง
หยิบนิยายของนักเขียนใหญ่ท่านนี้มาเขียนถึง เป็นการรำลึกการจากไปของเธอในวันนี้เมื่อ ๑๕ ปีก่อน...
"สุวรรณี สุคนธา" ผู้เปิดโลกวรรณกรรมให้กับนักอ่านตัวน้อย ๆ คนหนึ่งให้ได้เรียนรู้ว่า นิยายรักอาจจะไม่จำเป็นต้องมีพระเอก - นางเอกก็ได้... หรือเมื่อมีแล้ว...นางเอกก็ไม่จำเป็นต้องเป็นหญิงสาวแสนดี และบริสุทธิ์ผุดผ่อง...ก็ได้ พระเอกก็ไม่ได้หมายถึงเพียงชายหนุ่มที่ ดาร์ค ทอลแอนด์แฮนดซัมเสมอไป...
ตัวละครทุกตัวของเธอมีชีวิต และใช้ชีวิตกันอย่างจริงจัง... มีทุกข์ มีสุข...มีเหงา มีรื่นรมย์.. มีรัก มีโกรธ มีโลภ มีหลง... โลดแล่นไปตามกระแสแห่งโลกร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ อย่างกลมกลืน ไม่แปลกแยก...แตกต่าง
พวกเขาทุกคนล้วนมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบในชีวิตของตนเอง... ไม่ผิดกับใคร ๆ ที่เกิดมาบนโลกใบนี้


(ภาพเหมือน สุวรรณี สุคนธา ฝีมือของทวี นันทขว้าง)
ประวัติสั้น ๆ จาก วิกิพีเดีย
สุวรรณี สุคนธา เป็นนามปากกาของ สุวรรณี สุคนธ์เที่ยง ( เกิด ๑ มี.ค. พ.ศ. ๒๔๗๕ ที่จังหวัดพิษณุโลก )
บิดาชื่อย้อย มารดาชื่อ แตงอ่อน มีพี่น้องสองคน สุวรรณีเป็นคนสุดท้อง เรียนชั้นประถมและมัธยมที่โรงเรียนสตรีเฉลิมขวัญสตรี พิษณุโลก แล้วมาต่อที่วิทยาลัยเพาะช่าง ๒ ปี จากนั้นเรียนต่อคณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ได้รับปริญญาศิลปศาสตร์แขนงจิตรกรรมเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๔ เริ่มสอนหนังสือที่โรงเรียนศิลปศึกษาอยู่ ๓ ปี จึงย้ายไปสอนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร ออกจากราชการหลังจากงานเขียนเริ่มเป็นที่นิยม เป็นนักเขียนจนถึงปีพ.ศ. ๒๕๑๕ เป็นบรรณาธิการนิตยสารลลนาจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
สมรสกับ ทวี นันทขว้าง มีบุตรธิดา ๔ คน ต่อมาหย่าขาดกับสามีแล้วมาร่วมชีวิตกับนายศิริสวัสดิ์ พันธุมสุต
เริ่มงานเขียนเรื่องสั้นเรื่องเรื่องแรก ชื่อ "จดหมายถึงปุก" เมื่อ ปีพ.ศ. ๒๕๐๘ ตีพิมพ์ในสตรีสารใช้นามปากกา "สุวรรณี" ส่วนนามปากกา "สุวรรณี สุคนธา" นั้นประมูล อุณหธูป บรรณาธิการ สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ในขณะนั้นเป็นผู้ตั้งให้เมื่อส่งเรื่องสั้นในสยามรัฐฯ นวนิยายเรื่องแรกคือ "สายบ่หยุดเสน่ห์หาย" ได้รับการต้อนรับอย่างดี
ผลงานที่ได้รับรางวัลวรรณกรรม เช่น "เขาชื่อกานต์" ได้รับรางวัล ส.ป.อ. ในปี ๒๕๑๓ "ด้วยปีกของรัก" ได้รับรางวัลชมเชยสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี ๒๕๑๖ "พระจันทร์สีน้ำเงิน" ได้รางวัลยอดเยี่ยมปี ๒๕๑๙ "สร้อยแสงแดง" ได้รางวัลชมเชยเยาวชน ปี ๒๕๒๔
สุวรรณี สุคนธา เสียชีวิตเพราะถูกชิงทรัพย์ เมื่อวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๗

**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ค่ะ   
|
นางเอกของสุวรรณี บางทีเป็นหญิงที่สูบบุหรี่พ่นควันปุ๋ยๆ
ตอนเด็กๆ ที่ได้อ่านนี่ รู้สึกว่าแน้วแนว 55