Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2555
 
28 ตุลาคม 2555
 
All Blogs
 

พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. พอดวงตะวันขึ้น หิ่งห้อยก็อับแสง

.




เป็นอย่างนั้น อานนท์ !
เป็นอย่างนั้น อานนท์ !
ตลอดเวลาที่ตถาคตผู้เป็นอรหันต์ตรัสรู้ชอบเอง ยังไม่เกิดขึ้นในโลกอยู่เพียงใด, เหล่าปริพพาชกผู้เป็นเดียรถีย์อื่น ๑ ก็ยังเป็นที่สักการะ เคารพ นับถือ บูชา นอบน้อม และยังมีลาภด้วยจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานเภสัช อยู่ตลอดเวลาเพียงนั้น.

อานนท์ !
ในกาลใด ตถาคตผู้เป็นอรหันต์ตรัสรู้ชอบเองเกิดขึ้นในโลก, เมื่อนั้น เหล่าปริพพาชกผู้เป็นเดียรถีย์อื่น ก็หมดความเป็นที่สักการะเคารพนับถือบูชานอบน้อม และไม่มีลาภด้วยจีวรบิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานเภสัช. และในบัดนี้ ตถาคตเป็นที่สักการะเคารพนับถือบูชานอบน้อม และมีลาภด้วยจีวร บิณฑบาติ เสนาสนะ คิลานเภสัช, รวมทั้งภิกษุสงฆ์ นี้ด้วย.

พระผู้มีพระภาคทรงแจ่มแจ้งในความข้อนี้ ได้ทรงอุทานคำอุทานนี้ขึ้นว่า:-

"หิ่งห้อยนั้น ย่อมส่องแสงอยู่ได้ชั่วเวลาที่ดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้นมา .. ครั้นอาทิตย์ขึ้นมา หิ่งห้อยก็หมดแสงไม่มีสว่างอีก.

เดียรถีย์ทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้น. โอกาสอยู่ได้ชั่วเวลาที่บุคคลผู้ตรัสรู้ชอบด้วยตนเองยังไม่เกิดขึ้นในโลก.

พวกที่ได้แต่นึก ๆ เอา (คือไม่ตรัสรู้) ย่อมบริสุทธิ์ไม่ได้. ถึงแม้สาวกของเขาก็เหมือนกัน. ผู้ที่มีความเห็นผิด จะไม่พ้นทุกข์ไปได้เลย
".
.
.
.
บาลี ชัจจันธวรรค อุ. ขุ. ๒๕/๑๙๖/๑๔๖.
ตรัสแก่พระอานนท์ ที่เชตวัน.


(หมายเหตุ .. จขบ

"พวกที่ได้แต่นึก ๆ เอา" .. คำนี้เองที่เราพบเจอมากในโลกนี้ .. ที่ไม่เฉพาะศาสนาพุทธในแนวบิดเบือนทั้งหลาย ..

แต่รวมทั้งศาสนาที่นับถือพระเจ้าทั้งหมด .. ล้วนเกิดจากการแค่นึก ๆ เอาทั้งนั้น และส่วนมากขาดเหตุผล จึงต้องใช้ "ความศักดิสิทธิ์" คอยปกป้องความเชื่อ คอยปกป้องปมด้อยจากความไร้เหตุผลที่น่าอับอาย เอาไว้.

เนื่องจาก"ความศรัทธา" นั้นเกิดได้ง่าย มีได้ง่าย ซึ่งแตกต่างกันมากกับ "ความเป็นผู้มีปัญญา" ที่ผู้ศึกษาพุทธธรรมจำต้องมี ..

เราสามารถพูดได้ง่ายๆว่า .. แม้ในศาสนาแห่งปัญญาอย่างพุทธเอง .. ชนผู้สามารถเข้าถึงและเข้าใจถ่องแท้ในระดับโลกุตรธรรมนั้น .. จำนวนยังน้อยกว่าเด็กนักเรียนที่ได้เกรด A ในห้องเรียนหนึ่งๆ .. เสียอีก .. นั่นคือกลุ่มที่สามารถเข้าใจธรรมด้วยกำลังแห่งปัญญาได้

ที่เหลือ คือ พวกที่หากทำข้อสอบก็ได้เกรด B, C, D, F .. ซึ่งย่อมมีปริมาณมากมาย .. นี่คือพวกที่ต้องมีศรัทธานำเสมอไป ยากที่จะเข้าใจธรรมในระดับโลกุตระได้ .. ยิ่งพวก D, F คือกลุ่มที่ยังเกลือกอยู่ด้วย ไสยศาสตร์ ด้วยแล้ว .. ไม่มีโอกาสแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียว

ส่วนกลุ่ม B, C เปรียบได้กับพวกที่นับถือพระเจ้าทั้งหลาย .. รวมทั้งพุทธสายศรัทธา .. ใช้ความเชื่อความศรัทธาเป็นตัวนำจิตนำความคิดไปในทุกเรื่องราว .. ปัญญาญาณไม่มีกำลังมากนัก ..

การหลอกลวง ในประเด็น "อวดอุตริมนุสสธรรม" จึงจะพบเจอมากในกลุ่มชนพวกนี้ C, D, F จนเป็นเรื่องปกติ
)




 

Create Date : 28 ตุลาคม 2555
0 comments
Last Update : 28 ตุลาคม 2555 5:37:41 น.
Counter : 1074 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.