พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ตัวอย่างเพียงส่วนน้อย ของความสุข

.




พราหมณ์ !
วัว ๑๔ ตัว จะได้หายหาไม่พบ ๖ วันมาแล้ว แก่เราก็หามิได้ เพราะเหตุนั้นแหละพราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

ต้นงาในไร่จะยับเยินมีใบเหลือเพียง ๒ - ๓ ใบ แก่เราก็หามิได้เพราะเหตุนั้นแหละพราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

พวกหนูจะกระโดดโลดเต้นในยุ้งเปล่า แก่เราก็หามิได้ เพราะเหตุนั้นแหละพราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

ที่นอนที่ละเลยไว้ตั้ง ๗ เดือน (มิได้ชำระเพราะไม่มีเวลาพอ) เกลื่อนไปด้วยสัตว์ตัวเล็ก ๆ จะมีแก่เราก็หามิได้ เพราะเหตุนั้นแหละพราหมณ์ !เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

ลูกเล็กหญิงชายของลูกสาวที่เป็นหม้าย มีลูกติดคนหนึ่งบ้าง สองคนบ้าง จะมีแก่เราก็หามิได้เพราะเหตุนั้นแหละ พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

โรคผอมเหลืองตัวสะพรั่งด้วยจุดเมล็ดงา จะมีแก่เราก็หามิได้, เพราะเหตุนั้นแหละ พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

เราจะถูกปลุกด้วยการถีบเตะทั้งนอนหลับก็หามิได้เพราะเหตุนั้นแหละพราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.

พวกเจ้าหนี้ที่มาทวงหนี้แต่เช้าตรู่ว่า "จงใช้หนี้, จงใช้หนี้" ดังนี้ จะมีแก่เราก็หามิได้ เพราะเหตุนั้นแหละ พราหมณ์ ! เราจึงเป็นผู้มีความสุข.
.
.
.
บาลี พราหมณสํยุตต์ สคาถ. สฺ. ๑๕/๒๕๐/๖๖๙.
ตรัสแก่พราหมณ์ภารทวาชโคตรผู้หนึ่งที่กลางป่าใกล่นครราชคฤห์.


(หมายเหตุ .. จขบ

ข้อความตอนนี้พระพุทธองค์หมายถึง"โลกธรรม" ทั้งหลายที่มนุษย์ส่วนใหญ่ครอบครอง เกี่ยวข้อง เป็นส่วนที่ทำให้จิตยึดมั่นถือมั่น นั้น พระองค์ละขาดเสียแล้ว ไม่ครอบครอง ไม่เกี่ยวข้อง จากการออกบวชเป็นผู้ละเรือนและโภคทรัพย์ทั้งปวง พระองค์จึงขาดจากภาระวุ่นวายเหล่านี้ จึงมีความสุขดังนี้แล )

Create Date : 19 ตุลาคม 2555		0 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2555 4:51:59 น.
Counter : 996 Pageviews.
Share Tweet