Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2555
 
5 ธันวาคม 2555
 
All Blogs
 
พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. การมาของอนาถปิณฑิกเทพบุตร

.






ภิกษุ ท. !
เมื่อคืนนี้ ราตรีล่วงไปมากแล้ว เทพบุตรตนหนึ่งมีวรรณะยิ่ง ส่องเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง ได้เข้ามาหาเราถึงที่อยู่ ไหว้เราแล้วยืนอยู่ ณ ที่ควร ได้กล่าวคำผูกเป็นกาพย์ กะเราว่า:-

"เชตวันนี้ ประกอบด้วยประโยชน์ เป็นที่ที่หมู่แห่งท่านผู้แสวงคุณในเบื้องสูง อาศัยแล้ว, พระองค์ผู้เป็นธรรมราชาได้ประทับอาศัยแล้ว ข้อนั้น เป็นเครื่องยังปิติให้เกิด แก่ข้าพระองค์.ฯ

กุศลกรรม วิชชา ธรรม และศีล เหล่านี้เป็นของสูงสุดในชีวิต, สัตว์ย่อมบริสุทธิ์ได้เพราะธรรมนั้น ๆ หาใช้เพราะโคตรหรือทรัพย์ไม่. ฯ

เพราะฉะนั้นแล บุรุษผู้เป็นบัณฑิต เมื่อมองหาอยู่ซึ่งประโยชน์ของตน จงเลือกเฟ้นธรรมโดยแยบคาย, เมื่อเป็นเช่นนั้นย่อมบริสุทธิ์ได้เพราะธรรมนั้น.ฯ

ท่านพระสารีบุตร เป็นผู้ประเสริฐด้วยปัญญา ศีล และความสงบรำงับ. ภิกษุผู้ที่ถึงฝั่ง คือพระนิพพานแล้ว มีพระสารีบุตรเท่านั้น เป็นอย่างเยี่ยมยอด. ฯ " ดังนี้.

ภิกษุ ท. !
เทวบุตรนั้นกล่าวดังนี้แล้ว กำหนดในใจรู้ว่า .. "พระศาสดาทรงพอพระทัยในเราแล้ว", ไหว้เรา กระทำประทักษิณ หายไปแล้ว.

"พระองค์ผู้เจริญ !
เทวบุตรนั้น คงเป็นอนาถปิณฑิกเทวบุตรเป็นแน่,

พระองค์ผู้เจริญ !
อนาถปิณฑิกคหบดี เป็นผู้เลื่อมใสในท่านพระสารีบุตรยิ่งนัก." พระอานนท์ทูลสนองขึ้น.

ถูกแล้ว, อานนท์ !
ถูกแล้ว. เธอเป็นผู้ถูก ในสิ่งที่พึงถูก ได้ด้วยการคิดทายเอาแล้ว. เทวบุตรนั้น คืออนาถปิณฑิกเทพบุตร, มิใช่ใครอื่น
.
.
.
บาลี อนาถปิณฑิโกวาทสูตร. อุปริ. ม. ๑๔/๔๗๒/๗๓๙.
ตรัสเล่าแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่เชตวัน หลังจากวันทำกาละของอนาถปิณฑิกคหบดี


Create Date : 05 ธันวาคม 2555
Last Update : 5 ธันวาคม 2555 6:21:31 น. 0 comments
Counter : 1265 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.