พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. แง่ที่เขากล่าวหาพระองค์อย่างผิด ๆ
.
พราหมณ์ !
แง่ (ปริยาย) ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดม มีความไม่มีรสเป็นรูป (คือเป็นที่สังเกต) " นั้น, มีอยู่.
พราหมณ์ !
คือว่า ความยินดีในรูป เสียง กลิ่น รสโผฏฐัพพะ เหล่าใด .. ความยินดีเหล่านั้นตถาคตละได้ขาดแล้ว ถอนขึ้นกระทั่งราก ทำให้เป็นเหมือนตาลไม่มีวัตถุ (คือหน่อยอดสำหรับงอกอีกต่อไป) ไม่ให้มีไม่ให้เกิดอีกต่อไป.
นี้แลเป็นแง่ที่ผู้ใดเมื่อจะกล่าวหาเราโดยชอบ ว่า พระสมณโคดมมีความไม่มีรสเป็นรูป, .. หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดมเป็นคนไร้โภคะ"นั้น, มีอยู่.
พราหมณ์ !
คือว่า โภคะ กล่าวคือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เหล่าใด โภคะเหล่านั้น ตถาคตละได้ขาดแล้ว ฯลฯ .. ทำไม่ให้มีไม่ให้เกิดอีกต่อไป. นี้แลเป็นแง่ ฯลฯ, หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดม เป็นคนกล่าวแต่การไม่ทำ" นั้น มีอยู่.
พราหมณ์ !
จริงเทียว คือว่าเรากล่าวการไม่ทำกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต, กล่าวการไม่ทำสิ่งที่เป็นบาป เป็นอกุศล มีประการต่าง ๆ ต่างหาก. นี่แลเป็นแง่ ฯลฯ, หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดมเป็นคนกล่าวแต่ความขาดสูญ" นั้น มีอยู่. จริงเทียว
พราหมณ์ !
คือว่าเรากล่าวความขาดสูญแห่งราคะ โทสะ โมหะ, ความขาดสูญแห่งสิ่งเป็น
บาปอกุศล มีประการต่าง ๆ ต่างหาก. นี่แลเป็นแง่ ฯลฯ, .. หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า "พระสมณโคดมเป็นคนมักเกลียด" นั้นมีอยู่.
พราหมณ์ !
จริงเทียว, เรากล่าวความน่าเกลียดด้วย กายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต, กล่าวความน่าเกลียดเพราะถึงพร้อมด้วยสิ่งเป็นบาปอกุศลมีประการต่าง ๆ. นี่แลเป็นแง่ ฯลฯ, .. หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดมเป็นคนนำไปทำให้พินาศ" นั้น มีอยู่.
พราหมณ์ !
จริงเทียว, เราแสดงธรรมเพื่อนำไปทำเสียให้พินาศ ซึ่งราคะ โทสะโมหะ, แสดงธรรมเพื่อนำไปทำเสียให้พินาศ ซึ่งสิ่งเป็นบาปอกุศลมีประการต่าง ๆ. นี่แลเป็นแง่ ฯลฯ, .. หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดมเป็นคนเผาผลาญ" นั้น มีอยู่.
พราหมณ์ !
เรากล่าวความควรแก่การเผาผลาญ ในสิ่งอันเป็นบาปอกุศล มีประการต่าง ๆ คือกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต,
พราหมณ์ !
บาปอกุศลที่ควรเผาผลาญเสีย อันผู้ใดเผาผลาญได้แล้ว .. เราเรียกผู้นั้นว่า ผู้เผาผลาญ (ตปัสสี).
พราหมณ์ !
บาปอกุศลที่ควรเผาผลาญนั้น ตถาคตละได้ขาดแล้วถอนขึ้นกระทั่งราก ทำให้เหมือนตาลหน่อเน่า, ไม่ให้มีไม่ให้เกิดได้อีกต่อไป. นี่และเป็นแง่ ฯลฯ, หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่.
พราหมณ์ !
แง่ที่เมื่อผู้ใดจะพึงกล่าวหาเราโดยชอบว่า .. "พระสมณโคดมเป็นคนไม่มีที่ผุดที่เกิด" นั้น มีอยู่.
พราหมณ์ !
คือว่า การต้องนอนในครรภ์ครั้งต่อไป การต้องเกิดอีกในภพใหม่ อันผู้ใดละได้ขาดแล้ว, เราเรียกผู้นั้นว่า คนไม่รู้จักผุดจักเกิด (อปฺปคพฺโภ).
พราหมณ์ !
การต้องนอนในครรภ์ครั้งต่อไป การต้องเกิดอีกในภพใหม่ สำหรับตถาคตนั้น ตถาคตละได้ขาดแล้วถอนขึ้นกระทั่งราก ทำให้เหมือนตาลหน่อเน่าเสียแล้ว ไม่ให้มีไม่ให้เกิดได้อีกต่อไป. นี่แลเป็นแง่ ฯลฯ, หาใช่เป็นดังที่ท่านหมายถึง แล้วกล่าวไม่
.
.
.
บาลี มหาวรรค อฏฐก. อํ. ๒๓/๑๗๕/๑๐๑.
ตรัสแก่เวรัญชพราหมณ์ ที่ใกล้โคนสะเดา ชื่อนเฬรุเมืองเวรัญชา
| Create Date : 20 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 20 พฤศจิกายน 2555 6:12:44 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1030 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [