พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. การทรงหลีกเร้นเป็นพิเศษบางคราว
.ภิกษุทั้งหลาย ! บัดนี้เราปรารถนาเพื่อจะอยู่หลีกเร้น ตลอดเวลานานกึ่งเดือน ใคร ๆ ไม่พึงเข้าไปหาเรา เว้นแต่ภิกษุผู้นำอาหารบิณฑบาตไปให้รูปเดียว.(การหลีกเร้นเช่นนี้ เรียกว่าปฏิสัลลีนะ. ทรงหลีกบ่อย ๆ หลังจากต้องทรง"รับแขก" แทบหาเวลาพักผ่อนมิได้ ตลอด ๒๐ ชั่วโมง ในวันหนึ่ง.ในการหลีกเร้นนี้ ทรงอยู่ด้วยสุขเกิดแต่วิเวกของฌาน ซึ่งเป็นสุขอย่างยิ่งในบรรดาสุขที่จะถือเอาได้ในเมื่อยังทรงมีชีวิตอยู่. แต่สำหรับสาวกผู้ไม่ต้อง "รับแขก" มากอย่างพระองค์ ไม่ปรากฏว่าต้องอยู่ปฏิสัลลีนะจำกัดเด็ดขาดเช่นนี้ เนื่องจากธรรมดาก็มีโอกาสอยู่วิเวกมากอยู่แล้วนั่นเอง...มหาวิภังค์ วินัยปิฏก ๑/๑๒๘/๑๗๖. ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่ป่ามหาวัน ใกล้เมืองเวสาลี. บาลี