พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. ทรงฉันอาหารวันหนึ่งหนเดียว
.ภิกษุ ท. ! เราย่อมฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียว (คือฉันหนเดียว ลุกขึ้นแล้วไม่ฉันอีกในวันนั้น). ภิกษุ ท. ! เมื่อเราฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียวอยู่ ย่อมรู้สึกว่าเป็นผู้มีอาพาธน้อย มีทุกข์น้อยมีความเบากายกะปรี้กะเปร่า มีกำลังและมีความผาสุกด้วย.ภิกษุ ท. ! มาเถิด แม้พวกเธอทั้งหลาย ก็จงฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียว. ภิกษุ ท. !พวกเธอทั้งหลาย เมื่อฉันอยู่ซึ่งโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียวจักรู้สึกความที่เป็นผู้มีอาพาธน้อย มีทุกข์น้อยมีความเบากาย กะปรี้กะเปร่า มีกำลังและมีความผาสุกด้วยแล....บาลี ภัททาลิสูตร ม.ม. ๑๓/๑๖๓/๑๖๐. ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่เชตวัน.