Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2556
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
12 พฤษภาคม 2556
 
All Blogs
 
อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. เวทนา 6

.




ภิกษุ ท.!
เวทนา เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุ ท.!
หมู่แห่งเวทนา 6 เหล่านี้ คือ ..
1. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางตา,
2. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางหู,
3. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางจมูก,
4. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางลิ้น,
5. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางกาย,
6. เวทนา อันเกิดแต่สัมผัสทางใจ.

ภิกษุ ท.! .
นี้เรียกว่า เวทนา.
.
.
.
ขนฺธ. สํ. ๑๗/๗๓/๑๑๔.


หมายเหตุ จขบ.

ผู้สนใจแก่นธรรม ที่ไม่ใช่เปลือกกระพี้ ที่ไม่ใช่เรื่องบุญบาป เรื่องชาตินี้ชาติหน้า เรื่องพิธีกรรมไร้สาระทั้งหลาย .. ลองไปศึกษาดูเถิดว่า ..

การตีความข้อธรรมของท่านพุทธทาสภิกขุแห่งสวนโมกขพลาราม นั้นมีนัยะที่สอดรับกับ อริยสัจจากพระโอษฐ์ ทั้งสิ้นทุกประการ ..

เวทนามี 6 เพราะเกิดจากวิญญาณทั้ง 6 แล้วการดับทุกข์ถึงจะมีความเป็นไปได้ตามสายปฏิจจสมุปบาท

หากอ่านแล้วมีความรู้สึกว่าจิตใจตัวเองไม่ชอบ เนื้อหาธรรมแบบแก่นสารแบบนี้ .. ก็จงไปถือดอกบัวดอกไม้ธูปเทียนไหว้องค์พระพุทธรูปในโบสถ์ แล้ว"ขอ"โน่นนี่ แล้วกราบเอามือลูบผมเบาๆ ทำสายตาซาบซึ้ง แล้วหยอดเหรียญหยอดเงินในตู้รับบริจาค แล้วให้หลวงพ่อ หลวงพี่พรมน้ำมนต์ต่อไป .. ไม่มีใครว่าอะไร



Create Date : 12 พฤษภาคม 2556
Last Update : 12 พฤษภาคม 2556 7:50:40 น. 0 comments
Counter : 827 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.