พุทธประวัติจากพระโอษฐ์ .. กัลยาณมิตรของพระองค์เอง
.
อานนท์ ! ภิกษุผู้ชื่อว่า มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี ย่อมเจริญ ทำให้มาก ซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด โดยอาการอย่างไรเล่า?
อานนท์ ! ภิกษุในศาสนานี้ ย่อมเจริญทำให้มากซึ่ง .. - สัมมาทิฏฐิ ... - สัมมาสังกัปปะ ... - สัมมาวาจา ... - สัมมากัมมันตะ ... - สัมมาอาชีวะ ... - สัมมาวายามะ ... - สัมมาสติ ... - สัมมาสมาธิ ...
ชนิดที่วิเวกอาศัยแล้ว ชนิดที่วิราคะอาศัยแล้ว ชนิดที่นิโรธอาศัยแล้ว ชนิดที่น้อมไปรอบเพื่อการเลิกถอน.
(หมายเหตุ ..จขบ มรรคมีองค์แปด .. เริ่มต้นด้วย สัมมาทิฏฐิ คือ ความเห็นชอบ .. เพราะเป็นตัวนำสิ่งที่เหลือให้ตรง ถูกทาง ไม่บิดเบือน เบี่ยงเบน .. เป็นเหมือนลายแทง ที่จะพาผู้แสวงหาไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง
ส่วนคนที่ไม่มี สัมมาทิฏฐิ หรือในหัวเต็มไปด้วยมิจฉาทิฏฐิ เหมือนคนไม่มีลายแทง แล้วไปหาขุมทรัพย์บนภูเขา .. ต่อให้ขุดจนพรุนไปทั้งภูเขาก็ไม่มีวันเจอ .. เหมือนสำนักปฏิบัติธรรมทั้งหลายที่ไม่กลับมาหาต้นกำเนิดคือ พระพุทธวจนะ นั่นเอง และเอาแต่เชื่อถือเจ้าสำนักของตน .. คนพวกนี้ย่อมมืดบอด และเต็มไปด้วยมิจฉาทิฏฐิ ที่ต่อให้นั่งเพ่งดวงแก้วจนตายก็จะไม่อาจละวางตัวตน ถอนอาสวะได้เลย .. เพราะตั้งทิฏฐิไว้ผิดทาง และเต็มไปด้วยศรัทธาที่ไร้ปัญญาใคร่ครวญข้อธรรม
- มรรคมีองค์แปด - ไตรลักษณ์ ... อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา - มหาประเทศ - กาลามสูตร
เหล่านี้คือประเด็นหลักที่ต้อง แม่นยำ และใช้เป็นหลักอ้างอิงในการพิจารณาสิ่งที่ได้ยิน .. ได้ฟัง มาอย่างใคร่ครวญ .. ไม่ใช่ใครพูดอะไรมาก็เชื่อตะพึด !)
อานนท์ ! อย่างนี้แล ชื่อว่าภิกษุผู้มีมิตรดี สหายดี เพื่อนดี เจริญทำให้มากซึ่งอริยมรรคประกอบด้วยองค์แปด.
อานนท์ ! ข้อนั้นเธอพึงทราบด้วยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์ นี้ทั้งหมดนั่นเทียว ได้แก่ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี, ดังนี้.
อานนท์ ! จริงทีเดียว, สัตว์ ท. - ผู้มีความเกิดเป็นธรรมดา ได้อาศัยกัลยาณมิตรของเราแล้วย่อมพ้นหมด จากชาติ, - ผู้มีความแก่ชรา ...ความเจ็บป่วย ...ความตาย ...ความโศกความคร่ำครวญ ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ ความแห้งผากใจ เป็นธรรมดา ครั้นได้อาศัยกัลยาณมิตร ของเราแล้ว ย่อมหลุดพ้นหมด จาก .. ความแก่ชรา...ความเจ็บป่วย...ความตาย...ความโศกความคร่ำครวญ ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ความแห้งผากใจ.
อานนท์ ! ข้อนั้น เธอพึงทราบโดยปริยายอันนี้เถิด คือว่า พรหมจรรย์นี้ทั้งหมดนั่นเทียว ได้แก่ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี ดังนี้ . . . บาลี โกสลสํยุตต์ สคาถ. สํ. ๑๕/๑๒๗/๓๘๓. ตรัสแก่พระอานนท์ แล้วทรงนำมาเล่าแก่พระเจ้าปเสนทิโกศล.
Create Date : 27 ตุลาคม 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 27 ตุลาคม 2555 5:37:00 น. |
Counter : 1257 Pageviews. |
|
|
|