อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. อย่ากล่าวเรื่องทุ่มเถียงแก่งแย่งกันแต่จงกล่าวเรื่องความพ้นทุกข์
.
ภิกษุ ท. !
พวกเธออย่ากล่าวถ้อยคำที่ยึดถือเอาแตกต่างกัน ว่า ..
- ท่านไม่รู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้,
- ข้าพเจ้ารู้ทั่วถึงธรรมวินัยนี้,
- ท่านจักรู้ทั่วถึงธรรมวินัยได้อย่างไร ท่านปฏิบัติผิด, ข้าพเจ้าซิปฏิบัติชอบ,
- คำควรกล่าวก่อน ท่านกล่าวทีหลัง คำควรกล่าวทีหลัง ท่านมากล่าวก่อน
- คำพูดของท่านจึงไม่เป็นประโยชน์ คำพูดของข้าพเจ้าเป็นประโยชน์.
- ข้อที่ท่านเคยถนัด มาแปรปรวนไปเสียแล้ว.
- ข้าพเจ้าแย้งคำพูดของท่านแหลกหมดแล้ว,
- ท่านถูกข้าพเจ้าข่มแล้ว เพื่อให้ถอนคำพูดผิด ๆ นั้นเสียหรือท่านสามารถก็จงค้านมาเถิด
ดังนี้.
พวกเธอไม่พึงกล่าวถ้อยคำเช่นนั้นเพราะเหตุไรเล่า ?
เพราะการกล่าวนั้น ๆ ..
- ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
- ไม่เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์
- ไม่เป็นไปพร้อมเพื่อความหน่ายทุกข์ ความคลายกำหนัด ความดับ ความรำงับ ความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม และนิพพาน.
ภิกษุ ท. !
เมื่อพวกเธอจะกล่าว จงกล่าวว่า ..
- เช่นนี้ ๆ เป็นความทุกข์,
- เช่นนี้ ๆ เป็นเหตุให้เกิดทุกข์,
- เช่นนี้ ๆ เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์,
- และเช่นนี้ ๆ เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์;
ดังนี้.
เพราะเหตุไรจึงควรกล่าวเล่า ?
เพราะการกล่าวนั้น ๆ ย่อม ..
- ประกอบด้วยประโยชน์
- เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์
- เป็นไปพร้อมเพื่อความหน่ายทุกข์ ความคลายกำหนัด ความดับ ความรำงับ ความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม และนิพพาน.
ภิกษุ ท. !
เพราะเหตุนั้น ในกรณีนี้ พวกเธอพึง ทำความเพียร เพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า ..
- นี้เป็นทุกข์,
- นี้เป็นเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์,
- นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,
- นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,
ดังนี้เถิด.
.
.
.
มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๒๕/๑๖๖๒.e
| Create Date : 13 มกราคม 2556 |
| Last Update : 13 มกราคม 2556 13:31:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 966 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [