ฝนตก อีกแล้ว
ฝนตกพรำ ๆ มาทั้งวัน
ผมเก็บผ้าเข้าห้อง ฝังจมูกบนเนื้อผ้านิ่ม ๆ สูดกลิ่น
ผ้ามีกลิ่นอับน้ำฝน ปนกับกลิ่นบุหรี่ของคนห้องข้างล่าง
ผมไม่ได้หงุดหงิด คนอยากสูบมาก ก็คงจะพาตัวเองไปสูบด้านล่างของตึกไม่ไหว ผมเข้าใจ
เขามักจะสูบตอนดึก ๆ
ผมมักจะตากผ้าตอนดึก ๆ เช่นกัน
กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม กลิ่นน้ำฝน กลิ่นบุหรี่ มันรวมกันเป็นกลิ่นเสื้อผ้าหน้าฝน
แม่ผมคงเป็นลม เมื่อรู้ว่าลูกใส่เสื้อผ้ากลิ่นแบบไหนในทุกๆวัน
ฝนตก อีกแล้ว
ฝนตกพรำ ๆ มาทั้งวัน ฝนตกแล้วก็หยุด แล้วก็ตกอีก
ผมนั่งมองมันมาทั้งวัน ท้องฟ้านี่เดาได้ยากจริง ๆ
ผมเองก็เปียกฝน เปียกแล้ว ก็เปียกอีก
กลิ่นเหงื่อกับกลิ่นน้ำฝน คละเคล้า กลิ่นของผม
คนทำงานย่อมมีเหงื่อ ท้องฟ้าหน้าฝนก็ย่อมมีฝน ทุกอย่างเป็นปกติดีอยู่
ฝนตกอีกแล้ว
ผมปิดข่าวสารบ้านเมืองไปสักพักใหญ่แล้ว ทุกอย่างล้วนแพร่ผ่านสื่อ สงครามในยุคดิจิตอล
ผมรู้สึกพะอืดพะอม แต่ยังไง บ้านหลังนี้ก็บ้านของพวกเรา
จะแตกแยก จะแตกต่างอย่างไร เราก็จะดำรงอยู่ต่อไปในที่แห่งนี้
ยังหรอก ยังไม่ใช่สิ่งเลวร้ายที่สุดที่เราจะเจอ ผมคิดว่าอย่างนั้น
ผมเดินออกไปสูดอากาศด้านนอก เมฆด้านบนบอกผมว่า คืนนี้ผมคงได้นอนหลับอย่างสบาย
ควันบุหรี่ลอยม้วนขึ้นมาจากห้องด้านล่าง
ดูเหมือนว่า จะมีคนเบื่อฟังข่าวสารบ้านเมืองเหมือนกับผมอยู่เช่นกัน
ฝนตกอีกแล้ว
ผมยังยิ้มอยู่
คุณละยิ้มมั้ย ?
...........................................................
เช้าหลังคืนฝนตก อากาศเย็นกำลังดี
กาแฟเช้าวันอากาศเย็น ไอน้ำร้อนสีขาวจะลอยอ้อยอิ่งอยู่นานกว่าปกติ
(คลิ๊กบนภาพเพื่อดูขนาดจริง)
| Create Date : 17 สิงหาคม 2552 |
|
8 comments |
| Last Update : 18 สิงหาคม 2552 7:43:56 น. |
| Counter : 667 Pageviews. |
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
แหะ ๆ .. เพิ่งจาไปปั่นตากี้เนี่ยแหละคะ
..
กลิ่น ..ไม่แน่ใจ ..จะเหมือนกันป่าว ..
หอมหนอย ๆ .. อิอิ
..
ถังซักของคนขี้ลืมอ่ะคะ