คนที่ยิ้มน้อยลง


ผมน่ะละ ที่ยิ้มน้อยลง

บางครั้งผมก็พยายามยิ้ม แต่มันกลายเป็นฝืนเฝื่อน

ผมอยากยิ้มให้ได้ บ่อยเท่าที่ใจต้องการ

แต่ใจเจ้ากรรมมันเอง ก็ไม่ได้ถูกเคลียร์ให้ว่างพอที่จะมีมุมสดใส

ผมเบื่อตัวเองที่เป็นอย่างนี้

หมดอาทิตย์ ผมจึงอยากจัดการกับตัวเองสักที

เก็บกวาด ปัดกวาด ปล่อยอะไรที่มันรก ๆ ทิ้งไปบ้าง

ไม่ง่าย แต่ผมก็ว่าจะลองทำ




คนที่ทำให้ผมหุบยิ้มไม่ได้


แม้ผมจะยิ้มน้อยลงช่วงที่ผ่านมา แต่มีบางคนที่ประสบความสำเร็จในการทำให้ผมยิ้มได้

เขาไม่ได้ทำอะไรมากมาย

เขาก็แค่หุบยิ้มไม่ได้เช่นกันเมื่อเจอผม

แค่นั้นเอง




คนที่มีคนคิดถึงอย่างสม่ำเสมอ


คุณฮะ ผมจำชื่อคุณได้แล้ว ทั้งชื่อเล่นและชื่อจริง

มีคนโทรมาถามหาชื่อคุณอยู่อย่างสม่ำเสมอกับเบอร์ใหม่ที่ผมได้มานี้

บางเดือนมากกว่าสี่ครั้ง เฉลี่ยอาทิตย์ละครั้ง

ทั้งคนไทยและคนต่างชาติ รวมทั้งธนาคารและอื่นๆ

อืมม ผมน่ะดีใจแทนคุณนะ ที่มีคนคิดถึงคุณขนาดนี้

หกเดือนแล้วนะฮะ แต่คนยังโทรมาหาคุณที่เบอร์นี้อย่างสม่ำเสมอ


ช่างน่ายินดี ผมหวังว่าธนาคารและบัตรเครดิตที่โทรมา คงไม่ได้มาทวงหนี้หรอกนะฮะ

ถ้าใช่ รีบไปจ่ายเค้าซะนะ คุณนอร์ท เห็นแก่ผมเถอะนะ ^__^"




คนที่คิดถึงผม


ขอบคุณที่แวะมาหา

ลมคิดถึงที่พัดมา แล้วแปะบอกไว้ในโพสต์อิทรูปหัวใจหน้าประตูห้องผม

ผมซาบซึ้งใจ

หวังว่ากอดของผมคงอุ่นพอที่จะทำให้คุณหายคิดถึงผมได้

ไม่มาก ไม่น้อย ผมก็คิดถึงคุณเช่นกัน


น่าแปลกที่คนไทยไม่กอดกัน เพื่อนกันก็กอดกันได้ ว่าไหม

ตอนที่คุณกอดใครสักคน ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ทุกอย่างก็สื่อถึงกันได้ดี




คนที่อยู่ในกระจก


เช้านี้ คนที่อยู่ในกระจกบอกผมว่า .. เอ็งมันน่าเบื่อ ..

เบื่อไหมแบบนี้ ?

เออ .. เบื่อแฮะ ผมตอบกลับไป

ผมอยากเปลี่ยน เล็กๆน้อยๆ ผมก็อยากเปลี่ยนตัวเองบ้าง

ว่าแล้วผมก็หยิบรองเท้าผ้าใบออกมา

ออกเดิน เดิน วิ่ง วิ่ง คิด คิด


ผมชอบให้เหงื่อออก ..




คนที่อยากเปลี่ยนแปลง


อืมม ผมอยากเปลี่ยนอะไรบางอย่างกับชีวิตผม

อาจจะยาก หรืออาจจะง่าย

อืมม ไม่รู้จนกว่าจะได้ลอง


ลองดู

Create Date : 19 กรกฎาคม 2552
Last Update : 19 กรกฎาคม 2552 9:20:35 น.		10 comments
Counter : 646 Pageviews.
Share Tweet