"ออกดอกด้วยรึเนี่ย"


ผมพึมพำ พลางก้มลงไปดูใกล้ๆ

ผมไม่เคยเห็นดอกไผ่มาก่อน

ผมไม่รู้ว่ามันมีกลิ่นมั้ย

ผมไม่รู้ว่ามันหน้าตายังไง


ผมพิจารณาใกล้ๆ ดอกเล็กๆของมันน่ารักดี

แกว่งไกวไปตามลมเย็นๆข้างนอก

ผมลองดมบ้าง มันไม่มีกลิ่นใดๆที่ผมรับรู้ได้



ผมนั่งดื่มกาแฟไป มองเพื่อนร่วมห้องไป

กล้วยไม้ออกดอกมาเดือนกว่าแล้ว ยังไม่จากกันไปไหน

ต้นไผ่แคระ ก็ออกดอกมาหลายก้าน

ดอกเล็กๆของมันควงพริ้วไปกับลมอ่อนๆ เหมือนจะเตรียมปลิวไปเริ่มต้นชีวิตที่ไหนสักแห่ง



เสียใจด้วยนะเพื่อน

ที่นี่ไม่ใช่ป่าต้นไม้ แต่เป็นป่าคอนกรีต

หากดอกชุดนี้ปลิวหลุดออกไป ผมก็ได้แต่หวังว่ามันจะปลิวไปได้ไกล

ไปไกล .. ไกล .. จนถึงที่ๆเหมาะกับมัน




มันดูไม่เหมาะเลยจริงๆกับเมืองใหญ่

แต่ผมก็ดันเอามันมาอยู่เป็นเพื่อนกัน

ผมก็ไม่เหมาะเลยจริงๆกับเมืองใหญ่

แต่ผมก็ยังจะอยู่ต่อไปเป็นเพื่อนมัน


วันหนึ่ง ผมจะพามันกลับบ้าน

พามันไปยังที่ๆเหมาะสมกับมัน


สักวันหนึ่ง ..



กว่าจะถึงวันนั้น ไม่รู้ว่าจะต้องผ่านวันที่มันต้องออกดอกแบบนี้อีกกี่ครั้ง

แต่ผมก็อยากให้มันอดทนรอ

เหมือนกับที่ผมอดทนรอ

เพื่อจะได้กลับไปในที่ๆเหมาะกับตัวเองอีกครั้ง



ผมยิ้มให้มัน .. อยู่ด้วยกันก่อนละกันนะ

ตอนนี้ผมยังมีความสุขดี อย่างที่พอจะสุขได้

ผมเดาว่า มันก็คงมีความสุขเหมือนกัน

ไม่งั้นมันคงไม่ออกดอกมาให้เห็นหรอกใช่ไหม


อืมม .. ต้องใช่แน่ๆ ต้นไม้ที่ออกดอก คือต้นไม้ที่มีความสุข



ผมเดาเอาแบบเข้าข้างตัวเองแบบนั้น

Jardin dHiver - Jim Tomlinson & Stacey Kent

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2552 10:13:50 น.		12 comments
Counter : 604 Pageviews.
Share Tweet