การได้ฟังเสียงลมหายใจใครสักคนที่ผมรัก
เข้า ออก เข้า ออก สม่ำเสมอ
มันก็เป็นความสงบอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ผมหลับตาลงได้
ผมรู้สึกอย่างนั้น เมื่อผมหลับตาลงในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา



"ตกใจล่ะสิ" พี่สาวลูบหัวผมเบา ๆ วันนี้ผมของผมสั้นแล้ว
คืนวันก่อนหน้า พี่ยังทักว่าผมของผมมันยาว
เพราะว่าไม่อยากให้พี่และคนที่บ้านเห็นว่าผมโทรม ผมจึงลงทุนไปนั่งให้ช่างตัดผมบ่น หนนี้แค่สี่เดือนเอง ไม่เห็นน่าบ่นเลย
ผมซบหัวบนบ่าเธอเบา ๆ เสียงลมหายใจเธอเข้าออกแบบหนัก ๆ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกเบาใจ



"นอนพักกันเถอะฮะ" ผมบอกแม่เบา ๆ
ผมกอดเธอแน่น ๆ ก่อนส่งเธอเข้านอน
หลายครั้งที่ผมตื่นมากลางดึก และลุกขึ้นมาเงี่ยฟังลมหายใจเธอที่นอนข้าง ๆ
เสียงลมหายใจเข้า ออก ของเธอ ทำให้ผมโล่งใจ




เสียงบางเสียง เราไม่เคยได้ตั้งใจฟัง
เสียงลมหายใจ สื่อสาร ส่งต่ออะไรต่ออะไรได้อีกมากมาย
บางครั้ง มันก็แค่ส่งต่อความรู้สึกง่าย ๆ ให้รู้สึกอุ่นใจ แค่เพียงได้ยินเสียงลมหายใจของคนตรงหน้า

หลายปีที่ผ่านมานี่ ผมจึงฝึกฟัง เ สี ย ง ล ม ห า ย ใ จ และใส่ใจกับมัน



.........

พวกเราส่งพ่อช่วงเข้าไอซียู กลางดึกวันเสาร์
พ่อสั่นไม่หยุด จนผมตกใจและคิดเลยไปไกลมาก ทั้งๆที่ก็พอรู้ถึงสิ่งที่เป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น
พี่สาวไล่ผมกับพี่สาวอีกคนกลับไปพัก โชคดีที่พี่สาวที่เป็นพยาบาลขึ้นมา กทม. ช่วงนี้พอดี ผมจึงโทรปรึกษาและตัดสินใจกันได้โดยง่าย

พ่อดื้อจะไม่ไป รพ. อย่างเดียว แต่ผมไม่สามารถทิ้งพ่อไว้แบบนั้นได้
ไม่มีใครทำแบบนั้นแน่ ๆ
ผมดีใจ ที่ในเวลานั้น ทุกคนยังพอมีสติที่ดี

แม่ฮุ่ย หลังจากพ่อได้รับการรักษาแล้ว ก็ทรุดโทรมกันไป
แม่เก่งเสมอเมื่อมีเหตุการณ์เกิดขึ้น แต่อาการแม่จะมาแสดงเอาตอนที่ทุกอย่างโอเคหมดแล้ว

ผมไปนอนเฝ้าพ่อวันอาทิตย์ นอนคุยกันสองคน พ่อกับลูก คุยกันไป หลับกันไป
พี่สาวสั่งให้นอนทั้งคู่ เพราะโทรมพอกันทั้งคนไข้และคนเฝ้า
พ่อออกจาก รพ.เมื่อวาน ทุกอย่างดูเหมือนจะโอเคดี แม้ว่าจะต้องไปให้ยาอีกสองวัน แต่ก็กลับมาค้างบ้านได้แล้ว


พ่อช่วงกับแม่ฮุ่ย ชอบทำให้พวกเราตื่นเต้นเสมอเลย
มีแบบฝึกหัดชีวิตให้พวกเราได้ลองทำกันเป็นระยะ
ผมเรียนรู้อะไรมากมายช่วงสี่ห้าปีหลังมานี่

ขอบคุณสำหรับแบบฝึกหัดนะฮะ ผมรู้ว่าพ่อและแม่ไม่ได้อยากให้มันเกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้ขึ้นแน่ ๆ
แต่อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมมีส่วนดีแทรกอยู่ด้วยเสมอ