ผมหอบกาแฟ เดินหัวฟูไปสนามหญ้าไม่ไกลจากที่พัก

ที่นี่ เราไม่ใส่ใจสภาพเปลือกภายนอกกันนัก บางคนก็หัวฟูลงมากินข้าวด้วยซ้ำ

และนั่นคือสเน่ห์ของรังซุกหัวนอนของพวกผม




ภาพทุ่งหญ้าสีเขียวในหนัง all about lily chou chou ที่ผมเห็นก่อนนอน

ทำให้ผมอยากเห็นสีเขียวบ้าง

ตึกรอบตัวผม มันสีเทาหม่นเกินไป



ผมสูดหายใจลึกๆ สัมผัสความอุ่นของแดดตอนเช้า

รู้สึกดีกับลมที่พัดเบาๆ

ครั้งแรกในหลายอาทิตย์ ที่รู้สึกสบายใจขึ้น