และแล้วก็..วันศุกร์วันศุกร์ที่คงจะเหมือนทุกวันศุกร์ที่ผ่านมาละมั้ง .. ผมพึมพำกับตัวเองหยิบดอกไม้ที่เก็บใส่กระเป๋าระหว่างทางมาทำงานขึ้นมาดมหอมเย็นๆ ให้ความรู้สึกสงบผมอยากให้ทุกอย่างสงบ .. คงเป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง .. ผมพึมพำกับตัวเองเก็บดอกไม้ใส่แก้วเล็กๆ บนโต๊ะทำงานมองตัวเองที่สะท้อนบนกล่องซีดีเพลงที่พิงไว้กับมอนิเตอร์ผม ลองพยายามยิ้มอืมม .. แม้จะไม่เต็มที่ แต่มันก็ดูดีกว่าใบหน้าที่ไม่มีรอยยิ้ม"ทำอะไรน่ะ" เสียงใสๆ มาพร้อมกับสีหน้าขำๆของเธอผมไม่ได้ยินเสียงเธอเคาะประตูห้อง ผมคงจะฝังอยู่ในความคิดของตัวเองมากไป"ลองยิ้ม" ผมตอบเธอไปตรงๆเธอหัวเราะดังเต็มเสียง เออ แฮะ กับเสียงหัวเราะของเธอ ผมยิ้มออกมาได้โดยไม่ต้องลองพยายามอืมม .. ผมยิ้มได้แล้ว .. ยิ้มได้แล้ว"ขอบคุณนะ" ผมบอกเธอ"หือ อะไรนะ?" เธอถามแบบ งงๆ ผมส่ายหัว ยังคงยิ้มให้เธออยู่
ดอกปีบขาวและก็ไม่มีรอยช้ำเลย
ชอบภาพวันนี้มาก ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
อาจเพราะ..
รอยยิ้ม ของคุณ ..:P
have a very nice friday