ค่ำมากแล้ว
ในรถใต้ดินที่ทุกคนก้มหน้า มากกว่าจะมองกัน
ผมนึกสงสัยว่า พวกเขาจะปวดคอกันมั่งไหม
แต่บางวัน ผมก็ต้องก้มหน้าอ่านงานเช่นกัน
ค่ำมากแล้ว
ผมปิดตา ฟังเพลงในหูฟัง
อาจไม่มีใครอยากฟังท่วงทำนองอย่าง Numb ในเวลานี้
แต่ผมก็ไม่ใช่ใครคนอื่น
ข้อความเข้ามา ผมกดดูอย่างอดไม่ได้
เพื่อนส่งข้อความมา
'don't give up on your dream'
and ? (ผมถาม มี read ขึ้น)
'keep sleeping'
then come to see me (read แต่ไม่ตอบ)
นี่ดูเหมือนเป็นช่องทางติดต่อสมัยใหม่ที่สะดวกสำหรับบางคน
แต่ก็ไม่ได้ดีสำหรับทุกคน
ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมันอีก ปิดเปลือกตาหนักๆลง
'next station Suthisan'
อืมม ผมยังพักตาได้อีกสักครู่
'ถึงไหนแล้ว?' ข้อความจากคนเดิมที่ผมเพิ่งตอบไปตะกี๊
ผมบอกสุทธิสาร เธอบอกว่าอยู่พหลโยธิน
ผมบอกว่าอีกสักครู่ถึง
'จะรอนะ' เธอบอก
เราไม่ได้นัดกัน เธอแค่ถามเพราะเส้นทางนี้มันเป็นทางเดินของผมทุกวัน
ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการเดินกลับบ้านด้วยกัน
ผมผ่อนความเร็วของการเดินลงกว่าเดิมมาก เพื่อให้เธอไม่เหนื่อย
ผมแทบจะระวังในทุกก้าวที่เธอก้าว เพื่อให้เธอไม่ล้มหรือสะดุด ด้วยขาที่เดินไม่สะดวกเท่าเดิม
ผมส่งเธอขึ้นตึกคอนโดข้างหน้าที่พักผม
เดินลัดเลาะอีกตึกเพื่อกลับที่พักตัวเอง
ผมชอบเดินทางนี้ เพราะมีต้นปีบใจดีที่โปรยดอกเต็มทางเท้า
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ