เช้านี้ เสียงมือถือปลุกแต่เช้าตามเวลาที่ตั้งไว้

แดดเช้าวันนี้ ทำให้ผมลุกขึ้นจากเตียงอย่างไม่อิดออด

ผมชอบท้องฟ้าตอนเช้า แม้จะไม่จัดจ้าและสีสดสวยเหมือนยามพระอาทิตย์จะตก

แต่แดดยามเช้า .. อ่อนโยน

หกโมงเช้า ผมสูดหายใจลึกๆ

อากาศตอนเช้าหลังคืนที่ฝนตกหนัก ดูชื้นและหนัก ๆ

แต่ก็เย็นพอสบายตัวดี




ผมนั่งจิบกาแฟไป นึกถึงอีเมล์ที่ส่งต่อ ๆ กันมา

"หากเราแบกภาระที่หนักอึ้งไว้ในใจนาน ๆ

ไม่เร็วก็ช้า เราก็จะรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่สามารถจะแบกไว้ได้อีก

แค่เพียงวางมันลงบ้าง เป็นบางครั้ง

พักใจ พักกาย บ้าง

จะได้มีแรงมาจัดการกับภาระนั้นอีกครั้ง"


ผมสรุปสั้น ๆ ด้วยภาษาตัวเองแบบนั้นและก็คิดว่ามันก็จริง

แก้วกาแฟร้อน ๆ หากผมกอบกุมมันเพียงครู่ ผมก็รู้สึกว่ามันอุ่นมือดี

แต่หากผมกุมมันไว้นาน ๆ ที่อุ่นกลับกลายเป็นร้อนจนทำให้มือพองได้


กำ และ คลาย .. นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ผมควรจะทำ เพื่อจะได้ดื่มกาแฟได้อย่างมีความสุข โดยไม่ต้องโดนความร้อนลวกมือ

กาแฟที่ไหนก็ร้อนทั้งนั้น ก็เหมือนกับชีวิตที่ยังไงก็จะมีปัญหา

ร้อนมากร้อนน้อย ปัญหาหนักมาก หนักน้อย ก็แล้วแต่ละคนจะชงกาแฟและแต่ละคนจะดำเนินชีวิตตัวเอง


แต่เราก็ยังดื่มกาแฟต่อไป ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป



ผมว่า .. ผมอยากดื่มกาแฟอย่างมีความสุข พอๆกับอยากใช้ชีวิตแต่ละวันให้มีความสุขอย่างพอควร



อืมม ชีวิตก็แค่วันนี้

Create Date : 29 มิถุนายน 2553
Last Update : 29 มิถุนายน 2553 7:15:29 น.		8 comments
Counter : 1141 Pageviews.
Share Tweet