หกโมงเช้า

ผมบิดขี้เกียจอยู่บนเตียง

อาการนอนไม่พอเริ่มปรากฎไม่นานหลังจากนั้น แต่ยังไงผมก็ต้องลุกขึ้นมา

มีอะไรรอผมอยู่อีกเยอะในเช้าวันจันทร์แบบนี้


มีคนคาดหวังงานจากผมอยู่

มีคนคาดหวังอย่างอื่นจากผมอยู่

หากผมทำได้สักครึ่งหนึ่งของที่พวกเขาคาดหวังไว้ก็คงจะดี



เช้านี้อากาศอึมครึม แต่ผมอารมณ์ปลอดโปร่งขึ้น

ผมสบายใจขึ้นกับเรื่องที่กังวล แม่ก็คงสบายใจขึ้นมากเหมือนกัน

เมื่อคืนพ่อคงมาถึงบ้านดึกมาก แต่พ่อก็ยืนยันที่จะขึ้นมาหาแม่ พวกเรามักจะแซวพ่อเสมอว่า อะไรจะมาหวานกันตอนอายุเท่านี้

พ่อขึ้นมาดูแม่ แต่สิ่งที่พวกเรามักจะเห็นคือ ทะเลาะกันล้งเล้งทุกทีไป

แค่คิดถึงพวกเค้า ผมก็ยิ้มออกมาได้กับเช้าอึมครึมแบบนี้



ผมชงกาแฟให้กับตัวเองตามปกติ แก้วใบเก่ายังคงวางไว้ข้างคอมที่ทำงาน

นิสัยเสียอย่างหนึ่งของผมคือ ทิ้งแก้วกาแฟไว้ล้างทีหลังเสมอ

เช้านี้ เลยมีสองแก้ววางข้างๆกัน แก้วใหม่กับแก้วเก่า

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในการดื่มกาแฟของผม

ผมมักจะดื่มกาแฟโดยมีใครหลายคนผ่านมาในความคิด

แม้ไม่พูด ไม่บอก ไม่กล่าว หลายคนก็อยู่ในความคิดผม

มากกว่าที่พวกเค้าจะรู้ตัวด้วยซ้ำไป

แต่ผมคงให้เวลาเป็นเครื่องตัดสินว่า ผมควรจะอยู่ในความคิดพวกเค้าต่อไปรึไม่




ผมหยิบกองกระดาษขึ้นมาอ่านอีกครั้ง

ตัวหนังสือหวัดๆ บนแผ่นหน้ากระดาษแต่ละแผ่น ทำให้ผมนึกถึงใบหน้าคนเขียนแต่ละคน

ผมแทบได้ยินเสียงบ่นออกมากับชิ้นงานนั้นได้เลยด้วยซ้ำ

คนนี่เป็นสัตว์ที่ขี้บ่นเนอะ

ขนาดผมเอง ยังบ่นได้ทุกวันเลย



อืมม .. ผมต้องรีบทำงานแล้วละฮะ

แล้วไว้คุยกัน

Have a good day :)

Create Date : 04 สิงหาคม 2551
Last Update : 4 สิงหาคม 2551 7:34:16 น.		8 comments
Counter : 672 Pageviews.
Share Tweet