บนลานจอดรถ

ผมเงยหน้ามองพระจันทร์เสี้ยว

พระจันทร์ยิ้ม

ผมยิ้มตอบ


"จันทร์เจ้าเอยช่วยเป็นเพื่อนยามเหงา คอยคุ้มครองให้เธอได้รึเปล่า

วอนแสงจันทร์ส่องใจให้คลายหนาว ยามที่เธอเหงาใจ"



บนถนน คงมีคนเหงาหง่าวจำนวนหนึ่งที่ติดอยู่ในรถที่จอดนิ่ง

วันทำธุระแห่งชาติ รถติดยาวเหยียด ติดวันนี้เพื่อโล่งวันเสาร์ดาวกระจาย

คืนนี้ หมดเวลาเยี่ยมพ่อแล้ว ผมเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อย

ลมร้อนพัดมาเรื่อย ๆ ค่ำแบบนี้ลมก็ยังร้อน หน้าร้อนนี้คงสาหัส




"ยังละเมอถึงเธอแม้ยามฝัน มองพระจันทร์เห็นความรักฉันบ้าง

กลัวว่าเธออยู่ไกลจะอ้างว้าง ยามที่เราห่างกัน"



ผมไม่ได้เป็นฝ่ายโทรหาเธอนานแล้ว

หนึ่งวันของผมผ่านไปอย่างรวดเร็ว ค่ำคืนก็ผ่านไปอย่างทรมาน

ผมไม่ได้ตั้งใจจะหายไปจากชีวิตใคร

ผมแค่กำลังใช้เวลาเพื่อคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตผม



ผมเงยหน้ามองจันทร์ หยดน้ำเค็ม ๆ พลางไหลผ่านริมฝีปาก

มันเป็นเหงื่อที่ไหลลงมา ผมมั่นใจ

ผมเงยหน้ามองจันทร์

จันทร์ไม่ได้เหงา ผมเองก็ไม่ได้เหงา

เรายิ้มให้กันและกัน



ขอบฟ้า.. ทำให้เราห่าง..กัน ลมกระซิบเหงา

ฝาก.. ใจคิดถึงเธอ แม้ยามที่สองเราอยู่ห่างกัน

เช้านี้ พอจะคลายขมวดปมได้บ้าง

แก้วนี้ ขมเข้มดี เติมแรงไว้สำหรับหนึ่งวันยาว ๆ

ผมกำลังจะไปเฝ้าพ่อละฮะ

Create Date : 18 มีนาคม 2553
Last Update : 19 มีนาคม 2553 7:55:42 น.		7 comments
Counter : 678 Pageviews.
Share Tweet