.. เหงาไหมหว่า บนนั้นน่ะ ..
เสียงข้อความเข้ามือถือ
ผมเปิดดู ข้อความที่เธอบอกว่าเธอทำอะไรอยู่ เป็นข้อความที่สองของคืนนี้แล้ว
ผมวางมือถือลง ไม่ได้กดข้อความใดๆตอบกลับไป
เงยหน้ามองบนฟ้า พระจันทร์มีส่วนสว่างมากขึ้นทุกวัน
ถ้าเป็นเดือนพฤศจิกา พระจันทร์ที่มีพื้นที่สว่างขนาดนี้ จะมีแสงสว่างจนอาบพื้นระเบียงผมให้สว่างได้ แต่คืนนี้พระจันทร์อยู่ตรงกับหัวผมแล้ว แสงยังน้อยนิด
คงเป็นเพราะอยู่ในระยะห่างที่ไกลจากโลกกว่าเดือนที่ผมพูดถึง
แต่ผมชอบนะ ดูห่างๆ เฉยๆ ส่องแสงแบบเฉยเมยแบบที่เป็น
ผมเองก็ไม่ถึงกับเฉยเมยกับใครมากนัก จากที่ผมประเมินตัวเองอะนะ
แต่ผมก็ไม่ใช่ประเภทจะจี๊จ้ะอะไรมากมายเช่นกัน
เอ รึว่าผมเฉยชาจนเป็นเรื่องปกติสำหรับตัวเองแล้ว
ผมมองมือถือที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียง ผมไม่คิดจะหยิบมันมากดข้อความใดๆตอบ
ผมแค่นึกถึงคนที่ส่งข้อความมาหา .. เธอคงไม่ได้คิดอะไรมากมาย
ขณะที่มีคนที่เธอรักข้างกาย ผมก็แค่เพื่อนคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในหัวเธอ เมื่อเธออยู่ในบรรยากาศของค่ำคืนนี้กระมัง
ผมเงยหน้ามองพระจันทร์อีกครั้ง
เฮ้ .. ข้างบนนั่นน่ะ เหงาไหม
อืมม .. ไม่มีเสียงตอบกลับ
พระจันทร์เอง ก็คงไม่ได้อยากจะส่งข้อความใดๆกลับมาถึงคนบนโลกเช่นกัน
หึ หึ .. ผมหัวเราะกับตัวเอง
ระยะห่างที่ผมรักษาไว้ มันสบายใจดีอยู่แล้วล่ะนะ
| Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2551 8:13:37 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 621 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
