คืนที่ผ่านมา พระจันทร์เกือบเต็มดวง

ผมยืนมองมันอยู่นาน

ไม่บ่อยนักที่ผมจะเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่เบาสบาย

เมื่อวาน ดูเหมือนหัวใจผมไม่ได้แบกอะไรไว้หนักมากนัก



เสียงรถไฟฟ้า เสียงรถยนต์บนท้องถนน เสียงจอแจ

ผมไม่เคยนึกชอบเสียงเหล่านี้มาก่อน แต่วันนี้ผมพบว่าผมอยากจะฟังมัน

เสียงเครื่องช่วยชีวิต เสียงปรับทุกข์ เสียงสะอื้น

ผมได้ยินมาตลอดสามอาทิตย์ที่ผ่านมา และผมอยากให้ทุกคนในบ้านและคนอื่นๆ ได้ห่างจากเสียงเหล่านี้



ระหว่างทาง ผมเกือบเดินเหยียบดอกไม้ดอกเล็กๆ

ผมก้มลงหยิบมันขึ้นมาและจรดจมูกดม

นานเท่าไรแล้วนะที่ผมไม่ได้กลิ่นดอกปีบ

มันหอมเย็น และทำให้รู้สึกสุขสงบ



สุขสงบ ..

ผมคิดว่า พวกเรากำลังต้องการมันอย่างมาก




ปล. ผมกำลังอดทนกับพฤติกรรมของความคิดของขั้วที่ต่าง ที่สร้างความเดือดร้อนให้พวกเราสองวันเว้นวัน ไม่เว้นแม้แต่บริเวณสถานที่สำหรับรักษาพยาบาล

ขอบคุณทุกความห่วงใย วันนี้พ่อถอดเครื่องช่วยหายใจออกหมดแล้ว

กำลังรอฟื้นฟูแบบที่ลูกลุ้นกันตัวโก่ง