...
สิบนาฬิกาสี่สิบสองนาที
เธอที่รัก...
จะครบอาทิตย์แล้วเธอที่เกิดเหตุการณ์
ผมแทบไม่กล้าจะคุยกับเธอ
ทุกตัวอักษรของเธอ ที่ผ่านตาของผมมันบีบหัวใจ
อาการ จุก จนแทบหายใจไม่ออกเป็นอย่างไร ผมเพิ่งได้รู้
เช้าวันนี้ ผมเพิ่งปิดหน้าจออีเมล์ของเธอ
มีรอยยิ้มบางๆ อีกครั้ง
วันนี้หัวใจยังคงบีบเช่นเดิม แต่ก็ยังมีความสุขมาเจือจางมันบ้าง
... เป็นไงบ้าง กินได้ไหม นอนหลับไหม ... คำถามที่ผมถามเธอแทบทุกครั้งที่ได้เจอกัน บนหน้าจอสี่เหลี่ยม
เราสนิทกันเกินกว่าจะเหตุการณ์ดังกล่าวจะทำให้เราไม่มองหน้ากัน ไม่ไถ่ถามกัน .. ความสัมพันธ์ระหว่างเรา มันแข็งแรงกว่านั้น
ช่วงที่ผ่านมา ... ผมเดินห่างออกจากเธอมาหนึ่งก้าว
ทิ้งระยะ ให้เธอได้หายใจ และ ให้หัวใจผมให้คลายตัวบ้าง
...ไปร้านซีดีมา ... เธอเล่าถึงวันอาทิตย์ที่ผ่านมาของเธอ
...ได้ซีดีมา 2 แผ่น เดี๋ยวจะส่งให้ ...
เธอยังมีแก่ใจนึกถึง
ผมก็มีซีดีที่จะส่งให้เธอ .. แต่มันถูกระงับไว้ด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านมา
โดยอัตโนมัติ ผมคิดมากกว่าทุกครั้งที่จะพูด จะแสดงอะไรต่อเธอ
และดูเธอจะรู้ ...เธอบอกว่า ไม่จำเป็นต้องกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดอีกต่อไป .. ตอนนี้เธอรู้ทุกอย่างที่เป็นไป
ตัวอักษรของผมจะไม่ถูกตีความไปในทางที่ใจเธอต้องการ แต่เป็นไปตามจริงอย่างที่มันควรจะเป็น
ผมไม่รู้ว่า .. ทางข้างหน้าระหว่างเธอและผมจะเป็นอย่างไร
ผมไม่อยากแม้กระทั่งจะคิด
ตอนนี้ ผมแค่รู้ว่า ... ผมอยากให้เธอรู้สึกดีขึ้นเหลือเกิน
สิบนาฬิกาห้าสิบห้านาที
วันนี้ .. ผม ส บ า ย ดี
| Create Date : 08 สิงหาคม 2549 |
| Last Update : 8 สิงหาคม 2549 10:57:59 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 775 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
