|
..
เดินไปด้วยกัน
ผมเดินเงียบ ๆ ไปกับเธอ
เธอเงียบ และผมก็ไม่มีคำพูดใดๆ
ยามบ่ายวันหยุด อากาศกำลังดี ไม่มีฝน ไม่มีแดด ไม่มีอะไรคุกคาม
เธอจมอยู่ในความคิดของตัวเอง ส่วนผมเองเกียจคร้านเกินจะคิดเรื่องใดๆ
คนหนึ่งเดินมองพื้น คนหนึ่งเดินมองฟ้า นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเราสองคน
เธอมีเรื่องมากมายให้ครุ่นคิด ผมเข้าใจ
ผมไม่ได้ถามว่าเธอคิดอะไรอยู่ วิตกกังวลอะไร
การเดินไปด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกอย่างของอีกฝ่าย ผมปล่อยให้มันเป็นที่ส่วนตัวของเธอ ที่ผมไม่ก้าวก่าย
ไปด้วยกันไหม ?
"ไม่อยากไปเเล้วล่ะ" เธอเอ่ยคำนี้ขึ้นมา
ผมได้ยินมันเป็นครั้งที่สองแล้ว และผมก็เข้าใจ
ยิ่งใกล้วันเดินทาง เธอก็ยิ่งวิตกกังวลกับหลายเรื่องที่ยังค้างคา และชีวิตข้างหน้าที่คงแตกต่างไปจากปัจจุบันมาก
ผมยิ้มอย่างเข้าใจ หากผมใส่รองเท้าของเธอ ผมคงรู้สึกแบบเดียวกัน
"Look at the bright side" ผมกระแดะบอกเธอเป็นภาษาอังกฤษ
ท่ามกลางสิ่งที่ทำให้เธอกังวล มันน่าจะมีสิ่งดีๆ สิ่งแปลกใหม่ บรรยากาศใหม่ๆ รอเธออยู่
อย่าเพิ่งกังวลไปก่อนเลย ผมดุเธอเบาๆ
"ไปด้วยกันดิ" เธอหันมาบอกผม ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
ผมเข้าใจอารมณ์นี้ของเธอ
ผมเอง ในบางวันที่ท้อใจ ก็อยากกอดคนที่ผมเอื้อมไปไม่ถึง เพียงเพื่อพักใจและหาที่พึ่งพิง แต่เขาอยู่ไกลเกินไป และมันเป็นไปไม่ได้ในนาทีนั้น
ผมหัวเราะเบาๆ บอกเธอว่า รู้มั้ย ว่าเธอเหมือนคนที่กำลังจะแต่งงาน
เธอหันมามองผมแบบ งง ๆ ก็ไอ้เพื่อนคนนี้ของเธอก็ยังไม่ได้แต่งงาน มันดันจะไปรู้เรื่องแบบนั้นได้ไง
"การเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างในชีวิต มันย่อมทำให้ทุกคนลังเลใช่ป่ะละ" ผมถาม
เธอพยักหน้า
แต่เธอมีทางเลือกนะ เธอจะวิ่งหนี เหมือนเจ้าสาวหนีออกจากงานแต่งงานในหนังก็ได้
อันนี้ผมไม่ได้บอก
ผมว่า .. ทุกคนมีทางเลือกเสมอ เพียงแต่ว่า ทางไหนจะเสียใจน้อยที่สุดเท่านั้นเอง
"ไปด้วยกันไหมรึ ?" ผมตอบคำถามนั้นของเธอในใจแล้ว
ผมเอง ก็มีทางเลือกเช่นกัน
หยุดหรือเดิน ?
ผมแยกกับเธอ เพื่อแวะไปดูหนัง
ออกมาจากโรงก็เกือบสามทุ่มแล้ว ผมชอบบรรยากาศตอนเลิกงาน หากไม่ติดว่ารถใจกลางเมืองแบบนี้มันจะหนาแน่นไปหน่อยก็ตาม
คนทำงานกลับบ้าน แม้เหน็ดเหนื่อย แต่ก็มีความหวังที่จะได้กลับไปนอนพักสักที
คนทำงานบางส่วน กำลังรอผู้โดยสารของพวกเขาที่กำลังเลิกงานอย่างมีความหวัง
เวลาเลิกงานจึงเป็นเวลาดีๆอยู่เหมือนกัน
ผมหยุดยืนที่สามแยก เพื่อข้ามถนน
ท้องฟ้าด้านหลังเหนือไฟจราจร มีพระจันทร์มัว ๆ ที่เกือบเต็มดวง
ผมมักจะไม่ข้าม หากไฟจราจรไม่บอกสัญลักษณ์ที่ผมข้ามได้
หากผมจะเดินออกไป เพียงเพื่อจะได้ถึงที่พักเร็วขึ้นอีกสักห้าถึงสิบนาที ก็ไม่มีใครมายืนด่าผมหรอก
นั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอที่นี่ คนข้ามในที่ ๆ ไม่ควรข้าม คนไม่หยุด ในจังหวะที่ควรหยุด คนขับเองก็หาช่องว่างสำหรับผ่านแยกไฟแดงให้เร็วขึ้นอีกสักสองนาที เพื่อไปติดแหง่กต่อข้างหน้า
กฎระเบียบบางอย่างในสังคมถูกละเลยมานานที่นี่
ผมก็ไม่ใช่คนดีของสังคมนักหรอก แต่เล็กๆน้อยๆ หากไม่เดือดร้อนมากนัก ผมก็เลือกที่จะทำตามกฎระเบียบ
สังคมที่ไม่มีระเบียบเป็นอย่างไร หลายคนคงรู้ดี
ผมว่า .. ทุกคนมีทางเลือกเสมอ เพียงแต่จะเลือกทางไหนเท่านั้นเอง
สัญญาณไฟบอกให้ผมเดินต่อไปได้แล้ว
ผมมองพระจันทร์อีกครั้ง ยิ้มให้มัน ยิ้มให้ตัวเอง แล้วเดินต่อไป
Create Date : 09 สิงหาคม 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 9 สิงหาคม 2552 8:26:22 น. |
Counter : 573 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 9 สิงหาคม 2552 8:29:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: sh. IP: 125.27.227.220 9 สิงหาคม 2552 11:10:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวาน IP: 124.120.5.124 9 สิงหาคม 2552 11:19:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูติ IP: 161.200.255.162 9 สิงหาคม 2552 11:32:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: Andy IP: 124.120.228.106 10 สิงหาคม 2552 0:25:26 น. |
|
|
|
|
|
|
blu army เพลงที่เปิด อัลบัมคนไทยนะฮะ
ชอบหลายอย่างในเพลงของเขา :)