สวัสดีค่าพี่อ้อ
หนังสือเล่มบางๆ เล่มนี้เขียนขึ้นจากถนนสายนี้มีตะพาบของบล็อกนี่แหละค่ะ ไดอารี่เขียนไปหลายตอนแต่ไม่ต่อเนื่องกันเลยจับมารวมกันซะเลย อิอิ
ส่วนเธอถ้าจำได้ก็มาจากฉับกับทีเจชายหนุ่มที่ทำงานบนแท่นขุดเจาะแกสค่ะ
เล่มนี้เป็นเล่มสุดท้ายที่มีตอนนี้หมดสต็อกแล้วค่ะ ขอบคุณพี่อ้อมากๆ ที่ส่งต่อนิยายให้พี่จิน
เห็นในเฟสแล้วเที่ยวสนุกได้ชิมติ่มซำร้านพี่จินด้วย เย้ๆ ขอบคุณพี่อ้อมากๆ เลยค่า
ตอนนี้อยู่นครเดินทางกลับวันนี้ก็เลยไมไ่ด้เข้าบล็อกหลายวันเลย พิมพ์สั้นหน่อยค่ะ >< ใช้มือถือพิมพ์ไม่ค่อยสะดวกเลย งือออ
ขอบคุณพี่อ้อมากๆ ค่า

โอ้ เชียงใหม่อากาศน่าจะเย็นสบายเลยนะครับ
แต่ มิตรภาพกลับอบอุ่นยิ่งนัก

นิยายน้องพิมมาศ อ่านแล้วเพลิดเพลิน สาวๆได้อ่าน น่าจะวางไม่ลงเลยทีเดียว
ขนาด อ.เต๊ะ เป็นผู้ชายใจทมิฬ อ่านแล้วยังเคลิ้มเลยเชียวครับ เย้ย 555

แล้วปกตินักเขียนท่านนี้ ตื่นบ่าย 3 แต่นี่มาแต่เช้า
สงสัยตัวปลอม เอ๊ย น่าจะยังไม่ได้นอน แหงๆ555

สวัสดีค่ะพี่สาวคนสวย..

ดีจัง...มิตรภาพบล็อกแกงค์..

สุดยอด ..

คิดถุง "คนเก่า" เลยค่ะ

น้องนุ่นเขียนนิยายเก่ง
มีผลงานมาแล้วหลายเล่ม
เสียดายผมไม่ได้อ่านนิยายเลยครับพี่
แต่ชื่นชมน้องนุ่นอยู่เสมอ
ในความตั้งใจเขียนงาน

เรื่องล่าสุด คือ ภพผูกรัก
ผมก็ได้อ่านเป็นตอน ๆ ในบล็อกครับ

พี่อ้อไปเชียงใหม่ที ได้หนังสือจากคุณนุ่น ไปฝากพี่จินด้วยนะครับ
ฉบับจัดทำพิเศษซะด้วย พี่จินคอนิยายเลย ชอบประวัติศาสตร์ด้วย แถมช่วงพระบรมไตรโลกนาถน่าจะมีศึกเกี่ยวกับเชียงใหม่เยอะอยู่ น่าจะอ่านเพลิน
งานนี้เชื่อมโยงสามจังหวัด กรุงเทพ สงขลา และเชียงใหม่ ^^

สวัสดีครับคุณอ้อ
มิตรภาพงดงามเสมอ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
เด็กๆ วัยซน วัยเรียนรู้ ยิ่งเลอะยิ่งเยอะประสบการณ์^^

มิตรภาพอันแสนอบอุ่นในบล็อกแก๊งค์เลยครับ

คิดถึงคุณจินครับ เงียบจากบล็อกไปนานมาก

ดีจังค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่อ้อ

มิตรภาพสวยงาม สุขใจทั้งผู้ให้ ผู้รับ และผู้นำส่ง
น่าจะส่งคนรับกลับมาบล็อกด้วยนะคะ อิอิ

คุณจินชอบแน่เลย ขานี้อ่าน
หนังสือเยอะมาก ๆ 555
..
คุณนุ่นเขียนหนังสือผมว่าเหมือนเขียนจากใจ ดึงบุคคลิกของตัวละครออกมาได้ชัดเจน ผูกเงื่อน เบี่ยงให้เขว 55 ชวนติดตาม ร้อยเรียงสำนวนเป็นแบบโบราณได้ดีมาก ๆ ชอบผลงานคุณนุ่นครับ
..
พูดคุยทักทายคุณจินหลายปียังไม่มีโอกาสเจอตัวเป็น ๆเลย.. สักวันก็คงได้เจอ

...
เรื่องราวที่ผมเขียนเล่า ผมมานั่งนึก อืมมม สงสัยเขาลิขิตให้ไปเจออะไร ๆ ที่ดิบน่ากลัว นอนกลางป่าคนเดียวตบยุงเลือดแดง ทากอีก.. บางเรื่องไม่น่าเชื่อว่าจะรอดมาได้...
..
ลูกสาวทำงานด้านจัดการส่วนหนึ่งของ ห้างที่หัวหินชีวิตเรียบแต่งานหนัก
ลูกชาย ใจนิ่งสู้ ปั่นจักรยานคนเดียว กท ไป ใต้.. ไปค้นหาสิ่งที่อยากเห็นคือ ชีวิตคุณอาจินต์เหมืองแร่ และเคยปั่นคนเดียว กท.ไปเชียงใหม่..
ขับรถไปอุบล ไปเยี่ยม รพ.สรรสิทธิประสงค์ไปดูที่เขาเกิด ไปสอบถาม พยาบาลอยากเห็น ห้องที่คลอด 555 เจอพยาบาลอายุน้อยกว่าทั้งนั้น
ลูกชายทำงานเกี่ยวกับบริษัทโฆษณาพวก AE ต่อมาก็ก้าวต่อไป
เมื่อสองวัน บอกว่า บริษัทเริ่มถ่ายหนังโฆษณาได้แล้วก็บอกว่า ดีใจด้วยเพราะที่ผ่านมา เศรษฐกิจเงียบมาก

วันนี้เขียนยาวหน่อยนะครับ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ไปเชียงใหม่หลายครั้งมาก
แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้เที่ยวในเมืองค่ะ เลยไม่ได้มีโอกาสไปเจอคุณจิน มั้งที่เที่ยวตามรอยคุณจินบ้าง
โอกาสหน้าคงมีโอกาสเข้าเมืองพบคุณจิน คุณก๋าค่ะ
มิตรภาพดีเสมอนะคะ

ขอบคุณที่ไปเจิม เกี๊ยวน้ำให้ด้วยค่ะ

สวัสดีครับพี่อ้อ

เป็นมิตรภาพที่น่ารักมาก ๆ ของเพื่อนบล๊อกเลยครับ ^^
พี่อ้อมีโอกาสได้ว้าปไปเชียงใหม่ โหหห ผมอยากไปลอยกระทงเชียงใหม่มากครับ คงได้บรรยากาศน่าดู เชียงใหม่ช่วง Nov ก็เย็นๆ แล้ว

พี่จินดูสดใสสบายดีนะครับ คงยุ่งที่ร้านน่าดูเลย ดีแล้วครับที่ยุ่งๆ ถึงนักท่องเที่ยวจะไม่เยอะเหมือนเดิม ไว้ได้ไปเชียงใหม่จะแวะไปหาพี่จินบ้างครับ
พี่จินต้องชอบและประทับใจของฝากที่ไม่ใช่แค่หนังสือ แต่คือมิตรภาพ และใจของคนให้และคุณนุ่นเลยครับ

หนังสือของคุณนุ่น feel good น่าอ่านเวลาที่อยากปล่อยอารมณ์สบายๆ นั่งชิลๆ กับหนังสือที่อ่านแล้วยิ้มได้ อบอุ่นหัวใจซักเล่ม

ขอบคุณพี่อ้อที่นำเรื่องราวดีๆ มาฝากกันครับ

น่าเสียดายนะครับที่ช่วงนี้คุณจินไม่ได้มาเขียนแล้ว ด้วยสภาวะแบบนี้ด้วยล่ะนะ แค่เอาตัวรอดให้มีชีวิตในโลกที่โหดร้ายต่อไปก็เต็มที่แล้ว พวกเราที่เหลือรอดก็ไม่รู้ว่าจะรอดซีซั่นต่อไปที่กำลังจะมาหรือไม่ ก็ได้แต่ดิ้นรนพยายามกันต่อไป

กิจการเพื่อนบล็อกสนับสนุนกันได้ก็สนับสนุนครับ

ขอบคุณที่แบ่งปัน