คู่เคียงเรียงรัก ...โดย เฮยเจี๋ยหมิง

เสี่ยวเฟิงหลิง แปล

          บอกเล่าเรื่องราวของ เหลยตงตง หญิงสาวร้านขายเต้าหู้ที่ใครต่างมองว่าโง่งม หากแต่แท้จริงนางแค่หูไม่ได้ยิน ใครเลยจะรู้ว่าราชันน้อยที่นางเคยช่วยชีวิตไว้เมื่อยามเยาว์ อี้หย่วน คุณชายโรงงานกระดาษ จะหยิบยื่นมิตรภาพที่ไม่มีใครเคยทำ สร้างโลกแห่งเสียงที่เคยลืมเลือนให้คืนกลับมา นั่นคือจุดเริ่มต้นของสายสัมพันธ์อันน่าเหลือเชื่อ นำไปสู่ความลับที่ปกปิดไว้เนิ่นนาน…

ความรักคือ...พลัง

ยามเป็นจะอยู่ด้วยกัน ตายก็ตายด้วยกัน

(สนพ.แจ่มใส    ตีพิมพ์ครั้งที่ 2 ก.ย.56    จำนวนหน้า 251/293    ราคาปก169/199)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เป็นแนวรักซึมลึกตั้งแต่พระนางยังเยาว์วัย เรื่องราวของเด็กหญิงที่ชินชากับการถูกหมางเมิน กับความแปลกแยกของตนจากสังคม เธอเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว อยู่ในโลกไร้เสียง เจียมเนื้อเจียมตน เลือกเดินอ้อมในเส้นทางที่จะไม่พบเจอผู้คน มากกว่าเดินไปในทางตรงที่เร็วกว่า อ่านแล้วกระทบใจคนอ่านอย่างจังกับความรู้สึกนึกคิดนี้....จนเมื่อเธอได้ช่วยเหลือเด็กชายคนนั้น คนที่อยู่ไกลเกินกว่าที่เธอจะคาดถึง (ความหมายในชื่อพระเอกคำว่า หย่วน แปลว่า ไกล) อย่างคุณชายทายาทโรงงานกระดาษ จอมยโส เย่อหยิ่ง คนที่ไม่คิดว่าจะเคยมองเห็นเธอ เขากลับเป็นคนแรกที่ตั้งใจหันหน้ามาอยู่ตรงข้าม และพูดช้าชัดให้เธออ่านปาก สอนให้เธอรู้จักโลกโดยการอ่านเขียน หยิบยื่นมิตรภาพที่เธอไม่เคยคาดฝันมาให้ เมื่อวันเวลาหมุนผ่าน แม้จะรู้ว่าบ้านของเธอเป็นเพียงแค่ที่พักใจในยามที่เขาเหนื่อยอ่อน แต่ใจดวงน้อยนั้นก็ยังปรารถนาให้มิตรภาพนี้คงอยู่ตลอดไป…

          ชอบที่เรื่องราวเล่าในมุมของพระเอกด้วย ในยามที่ห่างหายเขาไปไหน คิดเห็นอย่างไร ชอบที่พระเอกเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่มีต่อนางเอก อย่างในฉากตอนวัยเด็กที่ลองใช้ผ้าอุดหูดูว่าโลกเงียบไร้เสียงแบบที่นางเอกต้องเผชิญนั้นจะเป็นอย่างไร เมื่อมองเห็นเธอกลับทำให้เขารู้จักตัวเองมากขึ้นด้วย รู้ตัวว่าตนนั้นน่ารังเกียจไม่น้อยไปกว่าคนที่เหยียดหยามรังแกเธอ เพียงเพราะเขายืนดูให้เธอถูกกระทำอยู่เฉยๆ อาจเพราะความสงสาร อาจเพราะบุญคุณที่เธอเคยช่วยเขาไว้ เมื่อวันเวลาหมุนผ่านก่อเกิดสัญญาใจอยากปกป้องดูแลเธอโดยไม่รู้ตัว แต่เขายังนิ่งนอนใจเกินไป เกินกว่าจะรู้ว่าเธอนั้นคงไม่อยู่รอเขาที่ตรงนั้นตลอดไป…

          ชอบการสร้างปมเรื่อง ที่นอกจากความต่างของฐานะทางสังคม ยังมีปมง่ายๆกับปัญหาการสื่อสาร ทำให้พระนางคู่นี้ต้องตั้งอกตั้งใจมองตามองปากเพื่อให้เข้าใจกันมากกว่าพระนางคู่ไหนๆ แอบลุ้นแอบเขินทุกครั้งเวลาพระเอกยืนอยู่ตรงหน้าไม่ไปไหนราวกับบังคับกลายๆให้คนที่เอาแต่ก้มหน้ามองดิน เงยหน้ามาอ่านปากเวลาเขาจะพูด >//< และแม้ความในใจที่แท้จะไม่ต่างกันนัก แต่ความที่ตีออกมาจากการสื่อสารนั้นกลับสวนทางกันโดยสิ้นเชิง คนหนึ่งคิดว่าเธอยังหวาดกลัวเขาดังเช่นวันวาน อีกคนหนึ่งคิดว่าเขาแค่สงสารเห็นใจเหมือนเช่นในอดีต มันลุ้นก็ตรงนี้แหละ เมื่อไหร่จะเข้าใจกันสักที >.<

          เมื่อได้มาอยู่ร่วมเรียงเคียงหมอน ก่อเกิดความลึกซึ้ง ความหวาน ความเข้าใจ และเจ็บปวด พาอารมณ์คนอ่านให้เข้าใจว่าคนรักกันเป็นเช่นนี้ เราจะห่วงหาคิดถึงเมื่อเขาไม่อยู่ เราจะปวดร้าวเมื่อเขาเจ็บปวด ยิ้มเขินอายไปกับตัวละครเมื่อเริ่มเข้าใจ ซาบซึ้งตรึงใจเมื่อพวกเขาได้พบคำตอบที่แท้จริง และเศร้าโศกเสียน้ำตาเมื่อพวกเขาจะพรากจาก ...ฮือๆ T-T

          นับเป็นนิยายมากกว่ารักเรื่องแรกที่ได้ลองและประทับใจ ชอบการออกแบบปกมากที่สื่อความหมายได้ตรงกับใจความเรื่อง เป็นนิยายรักซึมลึกให้เห็นพัฒนาการของความรักความผูกพัน และการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ความนึกคิดของพระนางตั้งแต่เด็กจนโต ซึมลึกให้คนอ่านรู้สึกรักและได้รักไปพร้อมกับตัวละคร ...มันเป็นมากกว่ารักจริงๆ