หิมะแดง... โดย อวี้หยาง

ขีวาธร แปล

          บอกเล่าเรื่องราวของ จูเสี่ยวเฉ่า หนุ่มน้อยผู้จากบ้านจูงแม่มาจากทางใต้ หวังมาของานทำจากบ้านสกุลจิงที่ซึ่งน้าสาวของตนรับใช้อยู่ แต่เมื่อมาถึงกลับโดนบังคับอ้าปากจับกรอกยา ปรับโฉมโยนใส่เกี้ยวเจ้าสาวแต่งเข้าบ้านตระกูลคู่แค้นอย่าง...สกุลซุน

          หากแต่เจ้าบ่าวมิใช่คนโง่ ซุนฮ่าว มองออกทันทีว่าเจ้าสาวไม่ใช่ผู้หญิง! นี่คือเรื่องตลก นี่คือการหยามเกียรติ หรือนี่คือไส้ศึกที่ศัตรูฝากมา ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนเรื่องนี้จะไม่มีการละเว้น!!

(พิมพ์โดยกลุ่ม Denkiru    ตีพิมพ์พ.ค.51    จำนวนหน้า 372    ราคาปก 450    วาย 18+)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เนื้อหาไม่ได้หนักหน่วงซับซ้อน แต่ก็ไม่ได้เบาหวิวจนยากติดตาม ยังมีอารมณ์ความรู้สึกตัวละครลึกซึ้งให้ซึมซับประมาณมากกว่ารักเล่มบางๆได้อยู่ ถ้าตัดฉาก sm ทรมานกันในช่วงแรกๆที่เกิดจากอารมณ์โกรธคาดแค้น เนื้อหารักก็จัดว่าละมุมละไมน่ารักเลยทีเดียว ฉากเรทไม่ได้มีออกมาพร่ำเพรื่ออย่างที่คิด แม้จะเล่นท่ายากต่อจิตนาการอยู่บ้าง ก็ออกมาในจังหวะที่ควรจะมีตามท้องเรื่อง พระเอกดูงี่เง่าขาดสติคิดในช่วงแรกๆจากนั้นก็ปรับปรุงตัวอ่อนโยนน่ารักมีความคิดมากขึ้น ส่วนนายเอกไม่ต้องพูดถึง เรียกว่าโดนอ่วมไปทั้งเรื่อง ไม่น่ารอดเลยจริงๆ ทั้งโดยจับกรอกยา โดนพระเอกทรมาร (ช่วงแรก) ต้องกินยารักษากันตลอดทั้งเรื่อง 55+

          ในเรื่องนิสัยของนายเอกไม่ได้ติดใจสิ่งใด บางทีอ่านแล้วก็เกือบจะลืมไปเลยว่ากำลังอ่านนิยายวาย 555 อะไรจะอ่อนแอบริสุทธิ์ไร้เดียงสาปานนั้น อารมณ์แค้นเคืองที่ถูกพระเอกทรมานยังไม่มีเลย กลับโทษตัวเองว่าสมควรแล้วที่โดนเพราะไปหลอกลวงเขาก่อน 555+ แต่ก็เพราะเรื่องเขาปูมาดีไงว่านายเอกคนนี้มีพื้นฐานมายังไงจึงได้ทำให้กลายเป็นคนแบบนี้ เราอ่านแล้วเชื่อจึงไม่ติดใจคิดอะไรมาก ออกจะสงสารคล้อยตามไปกับเขาด้วยซ้ำ...

          และถ้าหันกลับมามองจริงจัง จะสังเกตว่าตัวละคร จูเสี่ยวเฉ่านายเอกของเรา เป็นตัวละครที่คนเขียนนำมาเล่นในเชิงจิตวิทยาค่อนข้างมากเลย ในเล่มสองจะเห็นชัดมาก ไม่ว่าจะเป็นการใส่ชะตากรรมเลวร้ายมากมายจนสุดขีดกำลังของละครตัวนี้ จนเจ้าตัวมีวิธีหลีกหนีปัญหาอย่างไร โทษตัวเองอย่างไร เราว่าเขาสื่อออกมาได้ค่อนข้างดี อ่านแล้วก็สะทดสะท้อนจนใจหายได้เลย

         (ย่อหน้านี้อาจ...สปอยล์เล็กน้อย)

          แต่กระนั้นเรากลับไม่ค่อยชอบวิธีหาทางออกให้ตัวละครตัวนี้ด้วยการ 'รีเซ็ท' อย่างในท้ายที่สุดนั้น เพราะมันไม่แสดงให้เห็นว่าในคนที่ต้องเผชิญกับปัญหาเลวร้ายมากมายในชีวิต ควรมีวิธีเรียนรู้ปัญหาและเยียวยารักษาด้วย 'ตัวเอง' อย่างไร ดังนั้นการใช้วิธีรีเซ็ททุกสิ่งอย่างดังที่ออกมานั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการ...หนีปัญหาอยู่นั้นเอง

          แต่จริงๆก็อาจเป็นความต้องการของผู้เขียนก็ได้ ให้เราสะท้อนใจกับ ‘การเลือกทางเดิน’ ของตัวละครในท้ายที่สุดนั้นเอง

          สรุป... ใครกำลังมองหา ‘นิยายวาย’ รักโรแมนติก เรียกเลือดกันพอประมาณ SMกันพอแก้กระหาย ดราม่าหน่วงในไปจนหน้าสุดท้าย หิมะแดง...ก็อาจตอบโจทย์คุณได้นะก๊ะ

         ...แอบมีข้อสังเกตเล็กๆว่า นิยายแปลเรื่องนี้ไม่มี © เห็นแต่คำบอกกล่าวท้ายเล่มว่าแปลและจัดพิมพ์โดยกลุ่มเล็กๆกลุ่มนึงเท่านั้นน่ะ