โซ่พิสุทธิ์... โดย ภาพิมล

          บอกเล่าเรื่องราวของดาราหนุ่ม ธีธัช ผู้กำลังร่วงหล่นจากฟากฟ้า ด้วยข่าวฉาวที่ฉุดรั้งเขาลงมา นำเขาให้กลับมาหาอดีตที่เคยฝังกลบไว้...

           มัทรี ไม่แยแสสักนิดว่าการกลับมาของอดีตที่เคยพรากรอยยิ้มในชีวิตของเธอไป จะเปลี่ยนแปลงสิ่งใด ทว่าโซ่ทองที่เธอเฝ้าถนอมไว้ราวดวงใจกำลังจะเปลี่ยนแปลงหัวใจใคร หรือต่อแต่นี้ไปต่างหาก คือบทพิสูจน์ทั้งรักแท้และความหมายของคำว่า...ครอบครัว

(สนพ.กรองอักษร    ตีพิมพ์ ก.ย.58    จำนวนหน้า 366   ราคาปก 299)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เริ่มต้นเรื่องมาดราม่ามากนะ... แต่จะดราม่าได้มากกว่านี้ถ้าไม่มีช่องโหว่ ช่องนั้นอยู่ตรงคำนำ...

          เชื่อว่านักอ่านหลายท่านคงจะเคยเห็นผ่านหูผ่านตามาบ้างผ่านๆ เกี่ยวกับคีย์เวิร์ดสำคัญเช่นที่เกิดขึ้นในคำนำ จนไม่ได้คิดว่าเป็นการสปอยล์แต่อย่างใด แต่ส่วนตัวที่ไม่ค่อยซีเรียสกับคำผิดในนิยาย แต่จะซีเรียสมากมายถ้าถูกสปอยด์ บางทีอาจไม่ใช่แค่การเปิดเผยจุดจบ แต่การเฉลยคำสำคัญหรือจุดหักเหบางอย่างที่มีผลกับเหตุการณ์เนื้อหา ก็มีส่วนให้อรรถรสในการเสพ ในการลุ้นให้บีบหัวใจลดน้อยลงไปได้เหมือนกัน...

          หากใครซีเรียสเช่นเรา...โปรดระวังคำนำ

          (หากผู้เขียนตั้งใจอยากให้จุดนี้เป็น...จากใจนักเขียน จะยกย้ายไปส่วนท้ายเล่มก็ย่อมได้นะ ^^)

          เอาละมาที่เนื้อหากันบ้าง ถ้าใครจะมองแต่โปรยหลังและหน้าปก ว่าเป็นเรื่องของชายหนุ่มกลับมาง้องอนแม่ของลูกที่เขาเคยทอดทิ้งเธอไป โดยได้ลูกน้อยน่ารักเป็นกาวใจ มุ้งมิ้งน่ารักกันไป... อยากจะบอกว่าคุณอาจคิดผิดนะ เมื่อเราได้อ่านนิยายเรื่องนี้จนจบ เราอาจจะมองภาพบนปกนั้นไม่เหมือนเดิมอีกแล้วก็ได้... ภาพเปลน้อยน่ารักนั้น เหมือนกับโลกที่เราเคยเห็นไม่อาจเหมือนเดิม เมื่อเราได้เดินผ่านฤดูกาลของชีวิตมาแล้วครั้งหนึ่ง...

          หากใครได้ลองนิยายเรื่องนี้แล้วจะรู้ เราจะรู้ว่าในโลกของโซ่พิสุทธิ์... นั้นแตกต่าง คือโลกของชายหนุ่มและหญิงสาวที่กลับมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง กลับมาร่วมกันแบ่งปันความทุกข์ของชีวิตคู่... ความทุกข์ของคนเป็นพ่อเป็นแม่ 

          ราวกับว่าคู่รักหวานที่เคยมีกันและกันในคราแรกนั้นไม่เคยมีอยู่จริง เมื่อไม่เคยได้รู้จักตัวตนของกันและกันจริงๆ และทั้งคู่ก็กลับพบว่าชีวิตนั้นได้เริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริงเมื่อมีชีวิตใหม่ชีวิตหนึ่งกำเนิดขึ้นมา ชีวิตที่เปลี่ยนฉันกับเธอให้กลายเป็นคำว่า'พ่อ' และ 'แม่'

          และคำว่า'ลูก' ก็ทำให้ทั้งคู่ตระหนักถึงปัจจุบัน อดีตจะเป็นอย่างไรก็ปล่อยมัน อนาคตไม่อาจคิดฝัน ค่อยเติมเต็มกำลังใจให้กันและกัน นั่นอาจสำคัญที่สุดแล้ว...

          นั่นคือความหมายของคำว่า...ครอบครัว

          แม้ประเด็กหลักที่นำเสนอจะค่อนข้างหนัก แต่เจตนาของผู้เขียนที่ต้องการสื่อออกมาคงไม่ได้ต้องการให้เนื้อหาหนักหนาจนเกินหน้าปกไปนัก จึงพบว่าปมหลายๆปมคลีคลายลงได้โดยง่าย เราจะยังสัมผัสได้ถึงความรัก ความสุขและความหวัง ชวนอบอุ่นในหัวใจ...

          นอกจากเนื้อหาหลักแล้วคนเขียนยังถ่ายทอดได้ดีในแง่ของสื่อ สังคม และวงการดารา นำมาเล่นปมสร้างความฉงนใจให้สงสัยกันเล็กๆ ทำให้เห็นมิติในอารมณ์และเหตุผลของตัวละคร อีกทั้งวิธียอกย้อนหลบหลีกในการเล่าเรื่อง เพื่อให้เห็นธรรมชาติของมนุษย์ เช่นว่า...

           ด้วยใจอันเป็นอคติ มักเป็นตัวตั้งให้เราตีเจตนาผู้คนผิดๆอยู่ร่ำไป...

           หรือคุณว่าไม่ใช่?