อย่าหลุดว่าฆ่า...โดย เคโงะ ฮิงาชิโนะ

มินามิ แปล

           บอกเล่าเรื่องราวในฉากสนทนาระหว่างนักสืบทำคดีกับบุคคลใกล้ชิดผู้ตาย ในเหตุสาวพลัดตกตึกจากห้องพักของตัวเองอย่างเป็นปริศนา โดยไม่สามารถระบุชัดว่าเป็นการฆ่าตัวตายหรือฆาตกรรม ทั้งยังไร้ซึ่งพยานวัตถุหรือบุคคลใดๆรองรับ ฉากพูดคุยแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา กลายเป็นละครฉากใหญ่ ที่นำไปสู่การสร้างหลักฐานชิ้นเอกที่คุณต้องอึ้งตะลึง!! 

...ทุกถ้อยคำนับจากนี้ เราจะถือเป็นหลักฐานมัดคอคุณ...

(สนพ.เนชั่นบุ๊คส์    ตีพิมพ์ มี.ค.51    จำนวนหน้า 252    ราคาปก 195)

ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน...

          เริ่มต้นอย่าหลุดว่าฆ่า...ด้วยฉากสนทนาของนักสืบกับพยานใกล้ชิด ในเหตุสาวทีมงานของคณะบัลเลต์คนหนึ่งตกตึกจากห้องในอพาร์ตเมนต์ของตัวเอง ที่เราต้องจับตาจับพิรุธของคำโกหก แล้วตบด้วยการเปิดเผยหลักฐานที่มีเพียงชิ้นเดียวและชิ้นสุดท้าย ที่ทำให้ต้องอึ้ง...ทึ้ง และที่คนอ่านยังอึ้งได้อีก คือแท้จริงนิยายเล่มนี้เป็นเรื่องสั้นต่างหาก *0* หาใช่เรื่องยาวอย่างที่เข้าใจ อันนี้หากใครรู้อยู่แล้วคงเฉยๆ แต่เราประหนึ่งถูกหลอกอีกที เลยชอบมากค่ะ 555 เหมือนได้พักหายใจผ่อนสมาธิที่จดจ่อในทุกประโยคสนทนาที่ผ่านมาลงบ้าง เพราะเท่าที่อ่านมานั้นมันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น...

          ความร้อนอันเยือกเย็น...บอกเล่าเรื่องราวของสามีที่พบภรรยานอนตายภายในบ้านของตัวเอง และลูกน้อยวัยเพียงขวบยังหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ทั้งหมดเกิดขึ้นในวันนั้น วันที่ร้อนระอุ แต่เหตุใดใจคนจึงระอา?

          ความใฝ่ฝันอย่างที่สอง...บอกเล่าเรื่องราวหลังแม่ม่ายลูกหนึ่งพบชายคนที่คบหาดูใจกันมาไม่นาน นอนตายในห้องเช่าของตนอย่างเป็นปริศนา หรือนี่คือจุดสิ้นสุดของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ใฝ่ฝันหาของเธอและลูก

          ผิดแผน...บอกเล่าเรื่องราวของหญิงสาวที่สูญเสียสามีไปในอุบัติเหตุอันน่าสยดสยอง เมื่อเธอได้พบสถาปนิกหนุ่มผู้มาตรวจบ้านใหม่ให้เธอและสามีก่อนหน้านั้นเพียงไม่นาน ก็ดูราวกับทุกสิ่งทุกอย่างจะไม่เข้ารูปเข้ารอยและ...ผิดแผนไปเสียหมด  

          คำเตือน...บอกเล่าเรื่องราวของชายที่เกิดอุบัติเหตุรถชนบนทางด่วนเพราะอาการหลับใน เพื่อนคนหนึ่งที่เป็นนักสืบเดินทางมาเยี่ยมเขาในเช้าวันหนึ่ง พร้อมกับคำเตือนบางอย่าง...

          เรื่องทั้งหมดมีจุดร่วมเดียวกัน ของผู้ที่เข้ามามีบทหลักในการสืบสวนของแต่ละบทนั้นคือ นักสืบคางะ คนที่เราเคยรู้จักมาก่อนแล้วจากเรื่องนิ้วสีแดง โทนหลักของแต่ละเรื่องเป็นการสืบสวน โดยเน้นบทสนทนาของนายนักสืบคางะกับพยานที่พบเห็นเหตุคนแรกหรือคนใกล้ชิดผู้ตาย แต่นั้นไม่ใช่เพื่อหาตัวฆาตกร เพราะผู้เขียนเองแทบไม่ได้พยายามปกปิดเลยว่าใครเป็นคนทำ แต่จะเน้นให้เห็นถึงวิธีการโป้ปดมดเท็จทั้งหมดที่พวกเค้าเหล่านั้นสร้างขึ้นมา บทสนทนาที่ต้องจับตา กลายเป็นการแสดงละครที่คนอ่านไม่อาจคาดเดาเลยว่าใครกำลังเป็นผู้เล่น สุดท้ายผู้เขียนมิอาจยอมให้เราเดาถูกทางได้ง่ายๆด้วยแรงจูงใจที่แท้จริงของผู้สร้างเรื่อง นั้นคือจุดเปราะบางเพียงเล็กน้อยในใจคนที่ใครอาจมองข้ามไป แต่สำหรับนักสืบคางะเขาไม่เคยมองผ่านใน รายละเอียด นั้น...

          หากเมื่อใดที่เขาเข้ามาหาคุณเพื่อสอบถามอะไรบางอย่าง...จงนิ่ง และอย่าหลุด...เด็ดขาด!!